น้ำพริกอ่อง
กิ๋นข้าวกับน้ำพริกอ่อง ผักสด แคบหมู ไส้อั่ว เป๋นมื้อตอนในเวลาเลยบ่าย ทุกครั้งตี้กิ๋นน้ำพริกอ่องลำๆ อดกึ๊ดย้อนๆ ถึ๋งตี้มาตี้ไปของน้ำพริกชนิดนี้บ่ะได้ ภาคเหนื๋อข๋องประเทศไทยเฮามีชายแดนติดกับพม่า อาห๋ารหลายต่อหลายอย่างตี้เฮากิ๋นกันปรกติในทุกวันนี้นั้นดูเหมือนว่าบ่ะไจ้อาห๋ารดั้งเดิมข๋องเฮา เนื่องจากว่า อาห๋ารจาวเหนือแต๊ๆ นั้น ส่วนใหญ่มักจะเป๋นพวกปิ้ง ย่าง นึ่ง เหี๋ยมากกว่าอาหารทอด หรือผัดกับน้ำมันเยิ้มย่องอย่างเมนูน้ำพริกอ่องถ้วยนี้
คิดถึ๋งน้ำพริกบะเขือส้มข๋องป้ออุ๊ยขึ้นมาสะน่อย ๆ อันนั้นละ น้ำพริกของจาวเหนือแต๊ๆ คนเหนือชอบกิ๋นบะเขือส้ม ชอบรสส้มของบะเขือส้ม (บะเขือส้มต่างจากบะเขือเทศตรงตี้บะเขือส้มคือมะเขือเทศพันธ์พื้นเมือง ตี้มีลูกน่อยมีเมล็ดในนัก มีเปลือกบาง และมีรสส้ม) ต๋ำน้ำพริกต๋าแดงแล้วจี่บะเขือส้ม ลอกเปลือกแล้วเอาไปแตวผสมน้ำพริกต๋าแดงในถ้วย ก่อจะได้น้ำพริกบะเขือส้มอย่างง่ายดาย ลำเด็ดดวงไปเลยกำเดียว ยิ่งได้ผักลวกซักจาน โฮะๆ .. ความสุขใดจะเปรียบจะป๋านได้เจ้าข้าเหย ..
น้ำพริกอ่องนั้นเหมือนน้ำพริกบะเขือส้มขยับฐานะ ยกระดับขึ้นมาจะไดก่อจะอั้น เพราะมันเหมือนกับเอาน้ำพริกบะเขือส้มมาเติมหมูสับ แล้วก่อเอาไปผัดกับน้ำมัน ก่อกล๋ายเป็นอาห๋ารอีกเมนูหนึ่งอย่างง่ายดายเหลือขะหนาด
ตกมาถึงยุคนี้สมัยนี้ เฮาอาจไปเจอน้ำพริกอ่องราดหน้าสปาเก็ตตี้ ในฮ้านหรูๆ สักฮ้านสองฮ้านก่อได้ กล๋ายเป๋นอาหารลูกครึ่งหลายชาติทั้งเอเซียสู่ยุโรปอเมริกา ประยุกต์ฮื้อเข้ากับอาห๋ารหลัก ทำฮื้อเกิดอาห๋ารใหม่ๆ แปลกๆ ขึ้นแหมเยอะแยะมากมาย อาทิเจ่น สปาเก็ตตี้ราดหน้าตวยน้ำพริกอ่อง หม่านโถวจิ้มน้ำพริกอ่องได้ก่อห๊า? เป็นปัญหาเล็กๆ ที่น่าคิดเล่นๆ ตอนว่างๆ ถึงก๋ารเดินตางมาถึงของน้ำพริกอ่อง และก๋ารเดินตางต่อไปของน้ำพริกอ่อง อาหารเมนูนึ่งตี้เป๋นตี้ขึ้นหน้าขึ้นต๋าของหมู่เฮาจาวเหนื๋อ..
กินข้าวกับน้ำพริกอ่อง ผักสด แคบหมู ไส้อั่ว เป็นอาหารกลางวันตอนเลยบ่าย ทุกครั้งที่กินน้ำพริกอ่องอร่อยๆ อดคิดย้อนๆ ถึงที่มาที่ไปของน้ำพริกชนิดนี้ไม่ได้ ภาคเหนือของประเทศไทยเรา มีชายแดนติดกับพม่า อาหารหลายต่อหลายอย่างที่เรากินกันปรกติในทุกวันนี้นั้นดูเหมือนว่าไม่ใช่อาหารดั้งเดิมของเรา เนื่องจากว่า อาหารชาวเหนือแท้ๆ นั้น ส่วนใหญ่มักจะเป็นพวกปิ้ง ย่าง นึ่ง ซะละมากกว่าอาหารทอด หรือผัดด้วยน้ำมันเยิ้มย่องอย่างเมนูน้ำพริกอ่องถ้วยนี้
คิดถึงน้ำพริกมะเขือส้มของพ่ออุ๊ยขึ้นมาครามครัน อันนั้นแหละ น้ำพริกของชาวเหนือเราแท้ๆ คนเหนือชอบกินมะเขือส้ม ชอบรสเปรี้ยวของมะเขือส้ม (มะเขือส้มต่างจากมะเขือเทศตรงที่มะเขือส้มคือมะเขือเทศพันธ์พื้นเมือง ลูกเล็กเมล็ดเยอเปลือกบาง และมีรสเปรี้ยว) ตำน้ำพริกตาแดงแล้วเผามะเขือส้มลอกเปลือกออก แล้วเอาไปบี้ผสมน้ำพริกตาแดง ก็จะได้น้ำพริกมะเขือเทศอย่างง่ายดาย อร่อยเด็ดดวงไปเลยทีเดียว ยิ่งได้ผักลวกสักจาน โอ้โห.. ความสุขใดจะเปรียบจะปานได้เจ้าข้าเอ๋ย
น้ำพริกอ่องนั้นเหมือนน้ำพริกมะเขือส้มขยับฐานะ ยกระดับขึ้นมายังไงก็อย่างงั้น เพราะมันเหมือนกับเอาน้ำพริกมะเขือส้มมาเติมหมูสับ แล้วก็เอาไปผัดกับน้ำมัน ก็กลายเป็นอาหารอีกเมนูหนึ่งอย่างง่ายดายเหลือเกิน
ตกมาถึงยุคนี้สมัยนี้ เราอาจไปเจอน้ำพริกอ่องราดหน้าสปาเก็ตตี้ในร้านหรูๆ สักร้านสองร้านก็ได้ กลายเป็นอาหารลูกครึ่งหลายชาติทั้งเอเซียสู่ยุโรปอเมริกา ประยุกต์ให้เข้ากับอาหารหลัก ทำให้เกิดอาหารใหม่ๆ แปลกๆ ขึ้นอีกมากหลาย อาทิ สปาเก็ตตี้ราดหน้าด้วยน้ำพริกอ่อง หม่านโถวจิ้มน้ำพริกอ่องได้ไหม เป็นปัญหาเล็กๆ ที่น่าคิดเล่นๆ ตอนว่างๆ ถึงการเดินทางมาถึงของน้ำพริกอ่อง และการเดินทางต่อไปของน้ำพริกอ่อง อาหารเมนูนึ่งตี้เป๋นตี้ขึ้นหน้าขึ้นตาของหมู่เฮาจาวเหนือ ..
ความเห็น (5)
ก้าหะคุยข้ามดอยเรื่องยำจิ้นไก่ไปตะวาวันซืนนิเจ้า มอกน่อยชอบไก่ต้มจั๊กไคร ตี้คนใหญ่เปิ้นต้มก่อนเอามายำนั่นนะ ใหญ่มาโลภมาก ไก่ต้มจั๊กไครก็ต้องเอาไว้ฮื้อ ยำก่อต้องยำฮื้อตวย ตี้ว่ามานี่หมู่น้าๆ เปิ้นยะฮื้อกิ๋นนั่นเองเจ้า เพราะเมนูนี้ตั๋วข้าเจ้าบ่มี๋ความสามารถ
อันที่จริงก่อเกยเดาดุ่ม(ส่งเดช)ยะเหมื๋อนกัน ต๋ามประสาคนซุกซน แต่จะได๊จะได รสชาติก่อบ่ะเหมื๋อนคนใหญ่เปิ้นยะแต๊เลยเจ้า บางทียังกึ๊ดว่า ตี้ว่าบ่ะมี๋ความสามารถฮั่นมันยังน่อยไป ต้องบอกว่าบ่มี๋ปั๋ญญาฮั่นละเจ้าข้าเหย
เรื่องรสชาติดั้งเดิมนั้น เป๋นเรื่องยากในก๋านทำอาห๋ารเมือง คิดว่าคนตี้จะคงรสชาติอย่างดั้งอย่างเดิ๊มอย่างเดิมอย่างตี้เฮาๆ ตั้นๆ ตางหล๋ายเกยกิ๋นเกยว่ามาตั้งแต่มอกน่อยนั้น ต้องเป๋นคนตี้คลุกคลีอยู่กับก๋ารทำอาห๋ารอยู่ตลอดเวลา บ่มีช่วงเว้นช่วงวรรค ซึ่งบ่ะเดี่ยวนี้ก่อหาได้ยากแล้วเน้อเจ้า
คนทำอาหารรสชาติดั้งเดิมหายาก อาห๋ารเดิ๊มเดิม ก่อห๋ายากตวยกั๋นไป อย่างหล๋ายคนบอก ไผ๋ก่อยะยำจิ้นไก่บ่ลำเต้าอี่แม่ ลาบจิ้นบ่ลำเต้าอี่ป้อ สำหรับข้าเจ้า มีน้ายะกิ๋นลำ วันดีๆ ลมเย็นจอย ต้องแวะไปปะเหลาะว่าไข้กิ๋นต๋ำส้มเมือง(ใส่บะขามสดกับบ่าถั่วดิน) หรือบางวันกึ๊ดเติงหาข้าวผัดสีจมปู ห่อนึ่งไก่ใส่วุ้นเส้น กาว่ายำจิ้นไก่เลิศรส กิ๋นไปกึ๊ดเติงหาเพลงข๋องกิ๋นคนเมือง ของปี้อ้ายจรัล ไปตวย
ความสุขของคนเฮามีบ่กี่อย่าง ..ก๋ารได้กิ๋นอาห๋ารดีๆ ลำๆ จับปากจับคอ นับเป๋นความสุขอย่างนึ่ง ก๋ารได้เขี๋ยนถึ๋งข๋องกิ๋นดีๆ เหมาะๆ ก่อเป๋นความสุขแห๋มอย่างนึ่ง ป๋ายบ่ะปอ ก๋านได้เขี๋ยนเป๋นกำเมืองก่อเป๋นแห๋มอย่างนึ่งตี้ทำฮื้อมีความสุขม่วนงันดี๊ดี
งวดนี้บ่ะแปล๋เน่อเจ้าคุณน้ำริน เพราะเขียนมายาวเกินไปเหี๋ยแล้ว จะฮื้อดี คุณน้ำรินไปฮ้องเพื่อนจาวเหนื๋อมาซักคน เอามาจ้วยอ่านจ้วยแป๋ล แล้วไข้หัวคิกๆ อย่างมีความสุข (ผ่อลอ มั่นใจ๋ขะหนาดนี้)
ขอบคุณ คุณนกววิหค และคุณน้ำรินนักๆ เน่อเจ้าตี้เข้ามาแอ่วมาไจ จะไดๆ ก่อแวะมาบ่อยๆ เน้อ แล้วแห๋มน่อยจะเก่งกำเมืองไปโดยบ่ฮู้ตั๋ว :D
อิจฉาปี้ขนาดมีคนเยี๊ยะกิ๋นหื้อโตย ดีเนาะเฮาได้เขียนได้อู้กำเมืองกั๋น ม่วนดี ภูมิใจ๋โตย เฮาฮักกำเมืองเจ้า.
ทำไมพูดสองรอบเหมือนกัน