1 วัน ที่บ้านเกษตรกรพัฒนา ซับสนุ่น
วันเสาร์ที่ผ่านมา รวบรวมกำลังพล(ทีม fa) นัดกันไปบุกหมู่บ้านเกษตรกรพัฒนา ต.ซับสนุ่น จ.สระบุรี ซึ่งอยู่ห่างจากโรงงานซันฟู้ดไปประมาณ 20 กว่ากิโลเอง เรามีนัดกับพี่ๆที่หมู่บ้านตอน 9.30 น. ขาไปด้วยความคึกมาก เลยโดดขึ้นนั่งกระบะหลังรถคุณสุริยาไป ไม่รู้ยังไงทุกทีเห็นพี่แกขับรถช้า แต่วันนั้นขับซะเร็วเชียว ผลคือกระเซอะกระเซิงตั้งแต่ยังไม่ถึงหมู่บ้าน
บรรยากาศในหมู่บ้าน เลี้ยงวัวนมกันเยอะมากเป็นรายได้หลักของที่นี่
ไปถึงหมู่บ้านปุ๊บพี่ๆก็ออกมาต้อนรับ แล้วพาไปดูการเลี้ยงผึ้งที่ริมเขากันเลย ที่นี่เลี้ยงแบบธรรมชาติ คือไม่ได้ย้ายรังผึ้งตามดอกไม้ แต่ปล่อยให้ผึ้งหาอาหารตามธรรมชาติเองแล้วแต่ฤดูกาล ผลคือน้ำผึ้งที่นี่มีรสชาติหอมหวาน และแอบขมเล็กน้อย รวมทั้งเกสรผึ้งก็มีหลายรสชาติ ทั้งแบบดอกข้าวโพดที่ได้กลิ่นหอม แต่รสชาติไม่หวานออกจะมันๆแต่สีเหลืองสดสวยเชียว ถ้าเป็นดอกมะขามจะออกรสเปรี้ยวนิดๆ สีก็เป็นสีน้ำตาลอ่อนคล้ายเปลือกมะขาม กลิ่นก็หอมแบบมะขามนอกจากนี้ยังได้ความรู้เรื่องผึ้งอีกมาก ชีวิตผึ้งน่าประทับใจที่ทุกตัวต่างมีหน้าที่และมีความสำคัญต่อวงจรชีวิตของผึ้งทุกตัวในรัง ไม่ว่าจะเป็นผึ้งงาน ผึ้งทหาร ผึ้งวิศวกร ผึ้งนางพญา ขาดตัวใดไปรังนั้นร้างแน่ๆ
ที่เห็นใช้มือเปล่าจับรังผึ้งได้เพราะเราใช้ควันรมก่อนทำให้ผึ้งเข้าใจว่าจะมีไฟป่า สัญชาตญานการเอาตัวรอดเลยทำให้ผึ้งสนใจแต่การเก็บและป้อนอาหารให้ตัวอ่อน ไม่สนใจคนเลย รูที่ปิดอยู่แสดงว่ามีตัวอ่อนโตเต็มรูแล้ว ภาพล่างดูดีๆเป็นการป้อนอาหารให้ตัวอ่อนค่ะ และจะเห็นหลอดนางพญา(ที่อยู่ของผึ้งนางพญา)อยู่ด้านขวาล่าง เป็นปล่องนูนๆขึ้นมา
ดูผึ้งเสร็จเราก็ตกลงใจกันว่าจะขึ้นเขา เพราะพี่เหน่งเล่าว่ามีหมีอยู่บนเขาเราเลยอยากไปดูกัน แต่เอาเข้าจริงๆ ก็ไม่ได้ดูเพราะแค่ขึ้นไปให้ถึงจุดชมวิวก็เหนือยจนแทบจะกลิ้งลงเขาแล้ว ที่สำคัญเราไม่ได้เตรียมตัวมาสำหรับโปรแกรมนี้ น้ำดื่มก็ไม่มี รองเท้าก็แตะหนีบ ช่วงไหนเจอหินก้อย(หินที่กลิ้งได้) ก็หวาดเสียวเหมือนกัน แต่ขอบอกว่าคุ้มมากค่ะ เพราะทัศนียภาพที่ได้เห็นมันทำให้หายเหนื่อย มองออกไปเห็นไปเหมือนเห็นเมืองทั้งเมือง มองเห็นน้ำในเขื่อนป่าสักด้วยนะคะ อ้อ! บนเขามีถ้ำใหญ่ที่พี่เหน่งชี้ให้พวกเราดูด้วย แต่ไม่พาเข้าไปเพราะไม่ปลอดภัย พี่เหน่งอธิบายว่า ถ้ำโดยทั่วไปจะเย็น แต่ถ้าถ้ำไหนเข้าไปแล้วรู้สึกอุ่นแปลว่าถ้ำนี้มีเจ้าของ พี่เหน่งคาดว่าน่าจะเป็นถ้ำหมีค่ะ ขาลงค่อนข้างเร็วเพราะหิวกันทุกคน มื้อกลางวันของเราเป็นข้าวเหนียว ส้มตำ ไก่ย่าง ลาบ น้ำตก ลำไย กล้วยไข่ อร่อยที่สุดในโลกเลย!
ขาขึ้นยังกระฉับกระเฉงกันอยู่
ตัวนี้เป็นผู้ช่วยไกด์ ขึ้นเขาลงเขาเก่งมาก ขากลับยังวิ่งตามรถจะกลับด้วย
ฟอสซิลหอยค่ะ พี่เหน่งเล่าว่านักธรณีวิทยามาสำรวจแล้วบอกว่าที่นี่เคยเป็นทะเลมาก่อน และนี่คือสิ่งที่หลงเหลืออยู่ ไม่รู้ว่าที่นี่จะกลายเป็นทะเลอีกหรือเปล่า?
ขึ้นมาถึงจุดชมวิว มองเห็นเขื่อนป่าสักอยู่สุดขอบฟ้า สวยมาก
คนตรงกลางคือพี่เหน่งไกด์ใจดีพาเราขึ้นเขาลงห้วย และยังเป็นพรีเซ็นเตอร์เกสรผึ้งด้วย
ขออนุญาตนำรูปนี้มาลงไว้เตือนใจ ว่ากฎข้อที่ 101 ของการเป็น Facilitator คือต้องเตรียมตัวให้พร้อมเสมอสำหรับทุกสถานการณ์ไม่เว้นแม้แต่ชุดเตรียมพร้อมปีนเขา
ลงจากเขามาได้ก็หิวกันสุดๆ อะไรก็ไม่เหลือ
กินข้าวเสร็จก็ยังไปผจญภัยกันต่อ คราวนี้มุดลงรู เป็นถ้ำที่พี่เหน่งเคยลงไปสำรวจมาแล้ว ลึกมากค่ะ น่าจะซัก 10 เมตรได้ หรือมากกว่านั้น ตอนปีนลงก็หย่อนบันไดลิงลงไป แล้วไต่ลงไปทีละคน แล้วก็หย่อนบันไดลงอีกชั้นหนึ่งเพื่อไต่ลงไปอีก ถึงจะเจอห้องใหญ่ในถ้ำ นุ้ยไม่ได้ลงไปนะคะ เลยอธิบายไม่ค่อยชัด เรื่องความสูงและที่แคบเนี่ย ยอมรับว่าปอดแหก! เลยแค่มุดลงรูเล็กๆแล้วถ่ายรูปไว้เป็นที่ระทึกก็พอ
แค่มองลงไปก็หวาดเสียวแล้ว
ไม่กล้าปีนลงถ้ำแต่อยากโชว์
พอออกจากถ้ำกันเราก็ไปชอปปิ้งสินค้าของหมู่บ้านกัน มีทั้งครีมหน้าเด้ง ลิปบาล์ม แชมพู สบู่เหลว สบู่ก้อน ยาหม่อง น้ำผึ้ง เกสรผึ้ง หมดกันไปหลายบาทเพราะเงินเดือนเพิ่งออก เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปผลิตภัณฑ์มาโชว์
ยังไม่จบนะคะ พี่ณรงค์ยังพาเราไปดูการรีดนมวัวที่บ้านพี่มนัสอีก แต่ตอนนี้เพลียกันมากแล้วเลยไม่ค่อยได้คุยซักถามอะไรมาก เกือบลืมเล่าแต่เรื่องผึ้ง แต่จริงๆแล้วรายได้หลักของหมู่บ้านคือวัวนมนะคะ
เป็น 1 วันที่ได้หลายรสชาติมาก ตื่นเต้น เหนื่อย สนุก ฮา โหด ต้องขอขอบคุณอ.วรภัทร์ ที่แนะนำให้รู้จักที่นี่ และขอขอบคุณ พี่ณรงค์ ผู้ใหญ่บ้านใจดี พี่สุเทพ พี่สุวิทย์ พี่เหน่ง น้องมัดและพ่อ ที่สละเวลาพาพวกเราตะลุยหมู่บ้าน ตั้งแต่เช้าจนเย็น ขอบคุณจริงๆค่ะ
ความเห็น (7)
สนุก และมันมากๆ เป็นเพราะว่าพวกเรา เฮฮา กระตือรือล้นกันรึป่าวน้า.....
รู้สึกว่าทุกคนสนุกเหมือนกัน ทำให้บรรยากาศทั้งคนและสิ่งแวดล้อมรอบข้างดีไปหมดน่ะค่ะ :D
- เปลี่ยนรูปทำให้งุนงง
- จำไม่ได้
- ท่าทางหิวจริงๆๆด้วย
- ดูซิ
- ไม่ได้ชวนอาจารย์ ดร วรภัทร์ไปด้วยหรือครับ
กะว่าคราวหน้าจะชวนอาจารย์ไปด้วยค่ะ
คุณขจิตจะร่วมทริปด้วยก็ได้นะคะ
รับรองว่าสนุกแน่
- คุณทวีสินห้ามไว้ครับ
- ฮ่าๆๆ
- ขอบคุณมากครับที่ชวน
สนุกจริงๆจ้ะ... น๊านนานทีจะได้มีคนพาเที่ยวแบบลุยๆ อย่างนี้ ประทับใจชีวิตที่สงบ สันโดษของพี่เหน่งมาก (จริงๆต้องเรียกน้า) ขอยกให้เป็นเซียนเดินป่าตะลุยถ้ำแห่งหมู่บ้านเลย
ไม่แปลกใจเลย ที่มีรูปร่างกำยำแข็งแรง และอ่อนเยาว์ ก็เดินป่า ขึ้นเขาแถบนั้น จนชำนาญ และยังปีนเขาเก่งอีกต่างหาก สมกับสโลแกนรูปร่างงามด้วย 3 อ จริงๆ ( อากาศดี อารมณ์ดี อาหารดี )
ว่างๆ จะไปบ้าง อยู่ไม่ไกล
