กิจกรรมนิสิตในมิติชมรมกีฬาที่ยังต้องปรับแก้ ... กรณีวิเคราะห์ผ่านชมรมดาบสากล

๑  กันยายน -

  <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมตื่นเช้าเป็นพิเศษ  แต่ก็ยังไม่เช้าไปกว่าน้องดิน …  </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>    </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ทันทีที่ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นก็พลันได้ยินเสียงน้องดินกำลังเล่นเกมส์ในโน้ตบุ๊คอยู่อย่างมีความสุข  </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p></p><p>เช้าวันนี้ผมมีความหวังที่จะได้ดูละครจักร ๆ วงศ์ ๆ กับลูกอย่างแน่นอน  หลังจากระยะหลังผมมีราชการบ่อยครั้งจนไม่สามารถร่วมชะตาชีวิตกับเขาได้ –    </p><p></p><p>แต่ยังไม่ถึง ๒ โมงเช้า,   ผมก็ต้องรีบเร่งแต่งองค์ทรงเครื่องออกไปร่วมพิธีปิดโครงการอบรมเชิงปฏิบัติการดาบสากล  เพราะเจ้าหน้าที่แจ้งว่าเลื่อนกำหนดการพิธีปิดจาก  ๔  โมงเช้ามาเป็น  ๒ โมงครึ่ง !    </p><p></p><p>โครงการดังกล่าวนี้เป็นความร่วมมือระหว่างงานกีฬา กองกิจการนิสิตกับชมรมดาบสากล   โดยจัดขึ้นระหว่างวันที่  ๒๕  สิงหาคม  เป็นต้นมา  มีนิสิตเข้าร่วมโครงการเกือบร้อยคน  และมีวิทยากรผู้ทรงคุณวุฒิมาจากสมาคมฟันดาบ ฯ  แห่งประเทศไทยมาช่วยให้ความรู้ทั้งด้านทฤษฎีและทักษะการเล่น  </p><p>   </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ในฐานะที่ผมต้องกำกับดูแลการจัดกิจกรรมของนิสิต  การเข้าร่วมกิจกรรมครั้งนี้จึงไม่ใช่แค่การมาร่วมเป็นเกียรติในพิธีปิดเท่านั้น  แต่ยังมาเพื่อสังเกตการณ์แนวทางการทำงานด้านกิจกรรมขององค์กรนิสิตไปในที,</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>       </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ก่อนมีการมอบเกียรติบัตรในพิธีปิด  นิสิตที่เข้าร่วมโครงการได้สาธิตการต่อสู้ด้วยดาบสากล  โดยมีอาจารย์ที่ปรึกษาชมรมเป็นผู้อธิบายให้ความรู้แก่ผู้คนได้รับรู้และรับทราบในรายละเอียดที่เกี่ยวข้อง  จากนั้นก็เข้าสู่กระบวนการพิธีปิด   ซึ่งมีการมอบเกียรติบัตรแก่นิสิตที่ผ่านการอบรมเนื่องในโครงการฯ  ครั้งนี้</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>    <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">จากการสังเกตและประมวลภาพการบริหารจัดการกิจกรรมครั้งนี้เห็นได้ชัดว่า  “ประวัติศาสตร์เดิม ๆ “  ยังซ้ำรอยอยู่เสมอ </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>กล่าวคือ -  ชมรมด้านกีฬามักประสบปัญหาเรื่องกระบวนการในการบริหารจัดการเรื่องกิจกรรมอยู่พอสมควร   นิสิตไม่ค่อยมีองค์ความรู้และทักษะในด้านการจัดกิจกรรม   แต่จะ  “ถนัด”  หรือ “ชอบ”  ที่จะเป็น “ผู้เล่น”  กีฬามากกว่าการจัดกิจกรรม    </p><p></p><p>ปรากฏการณ์เช่นนี้ผมให้ความสำคัญมาก  เพราะผมคิดว่าชมรมด้านกีฬาก็ต้องเรียนรู้วิถีการจัดกิจกรรมเสมอเหมือนกับชมรมด้านต่าง ๆ  พวกเขาต้องเรียนรู้ที่จะออกแบบกิจกรรม,  วางแผน,  ติดตามและประมวลผลอย่างมีระบบและมีขั้นตอนตามวิถีกิจกรรมที่พึงปฏิบัติ</p><p></p><p>     </p><p></p><p>แต่ระยะหลังกลับกลายเป็นว่าชมรมด้านกีฬาดูเหมือนกำลังขาดความรู้และทักษะในด้านการจัดกิจกรรมอย่างเห็นได้ชัด      </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">และเมื่อพิจารณาย้อนกลับไปก็จะเห็นความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดในด้านโอกาสงบประมาณของชมรมด้านกีฬาที่ค่อนข้างจะโชคดีกว่าชมรมด้านอาสาพัฒนา, ศิลปวัฒนธรรม หรือแม้แต่วิชาการที่ดูจะอัตคัตในเรื่องงบประมาณจัดกิจกรรมอยู่อย่างต่อเนื่อง</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ขณะที่ชมรมด้านกีฬากลับมีงบประมาณสนับสนุนค่อนข้างมาก  ทั้งในด้านกิจกรรมนิสิตและการเตรียมทีม  หรือแม้แต่การส่งเสริมและสนับสนุนให้พัฒนาทักษะด้านกีฬาอย่างสม่ำเสมอ </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>ล่าสุด,  ผมได้มอบหมายให้เจ้าหน้าที่ที่ดูแลด้านกิจกรรมกีฬาให้ความสำคัญต่อการเสริมสร้างความรู้ความเข้าใจให้องค์กรกีฬาเกิดการเรียนรู้ในเรื่อง “กิจกรรมกีฬา”  อย่างจริงจัง  ไม่ใช่เรียนรู้อย่างฉาบฉวย   ขณะที่องค์กรอื่น ๆ กลับไม่ค่อยได้รับโอกาสเฉกเช่นตัวเอง      </p><p> </p><p>แน่นอนครับ,  กิจกรรมนิสิตอันเป็นบทเรียนนอกหลักสูตรนี้  ดำเนินไปบนพื้นฐานของความสมัครใจเป็นที่ตั้ง  แต่ผมกำลังชี้ประเด็นว่า  เมื่อเข้ามาสู่ระบบขององค์กร  มีบทบาทและสถานะทางสังคมกิจกรรมแล้วก็ต้อง “ตระหนัก”  ในบริบทของโอกาสเหล่านั้นอย่างจริงจัง (บ้าง)  ทั้งเพื่อการพัฒนาตนเองและมวลสมาชิก    </p><p> </p><p>การได้รับอภิสิทธิ์พิเศษในกรอบของบทบาทและสถานะกิจกรรมนั้น  มิได้หมายความว่าจะใช้ความเป็นอภิสิทธิ์ตามอำเภอใจของตนเองอย่างเปล่าเปลืองโดยไม่คำนึงถึง “ดอกผลทางความคิด”  ที่จะตกผลึกในตัวเองและเพาะบ่มเพื่อการ “ต่อยอด”  ไปสู่ผู้อื่น …  </p><p></p><p>  </p><p></p><p>ผมได้มอบหมายให้เจ้าหน้าที่คิดโครงการอบรมเสริมสร้างความรู้ความเข้าใจด้าน “กิจกรรมนิสิต”  เป็นกรณีพิเศษแก่องค์กรกีฬาอย่างจริงจังและเร่งด่วน  โดยมีวัตถุประสงค์หลักให้องค์กรเหล่านี้เข้าใจในปรัชญาของความเป็น “กิจกรรมนิสิต”  ที่ไม่ใช่ติดยึดอยู่กับการ “แข่งขันกีฬา”  ในสนามต่าง ๆ เพียงสถานเดียว    </p><p></p><p>กิจกรรมกีฬาสามารถเคลื่อนตนออกไปสู่เวทีที่หลากหลายและกว้างไกลกว่า “โลกแคบ”  ในปัจจุบันได้เป็นอย่างดี  อาทิ  การสอนกีฬาให้เด็ก ๆ  ตามหมู่บ้าน,  การเป็นส่วนหนึ่งในค่ายอาสาพัฒนา,  การให้ความรู้เรื่องสุขภาพต่อนิสิตและชาวบ้าน,   การสร้างสนามกีฬาให้ชุมชน,  การรณรงค์ให้นิสิตตื่นตัวในการเล่นกีฬาเพื่อสุขภาพ เพื่อนำไปสู่การเป็น “ชุมชนสุขภาพ”  หรือแม้แต่การจัดโปรแกรมการแข่งขันภายในมหาวิทยาลัยอย่างต่อเนื่อง  อันเป็นกระบวนการในการสร้างบรรยากาศการเล่นกีฬาในสถาบันได้เป็นอย่างดี     </p><p> </p><p>ได้เวลาแล้วกระมังครับที่ต้องพูดคุยกันอย่างจริงจังถึงบทบาทและสถานะของ “ชมรมด้านกีฬา”  บนกรอบแนวคิด “กิจกรรมนิสิต”  ไม่ใช่กรอบแนวคิดของการสุดโต่งไปในทาง “สนามแข่งขัน”  สถานเดียว !</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p></p><p> </p>

[ขจิต ฝอยทอง]

• นึกถึงตอนไปออกค่ายอาสาสอนฟุตบอลให้เด็กๆๆ มีความสุขดี
• ทุกๆๆชมรมควรมีทักษะด้านการจัดกิจกรรมและการบริหารชมรม
• แต่เท่าที่สังเกตชมรมทางด้านกีฬามักได้งบประมาณมากกว่าชมรมอาสาหรือศิลปวัฒนธรรม
• มาให้กำลังใจในวัยนหยุดครับ

[Sasinand]

สวัสดีค่ะ

คุณพนัสคะ รู้สึกว่า กิจกรรมนิสิตนี่งานมากจริงๆนะคะ

มีหลายรูปแบบเหลือเกิน น่าจะหนักหนาเอาการอยู่นะคะ มิน่า คุณพนัสไม่ค่อยมีเวลาเท่าใดช่วงนี้ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

[thassana wong]

ให้กำลังใจ

อย่าลืม คนที่บ้านด้วยนะครับ

หาเวลาอยู่กับคนที่บ้านบ้าง

เดี๋ยวคนที่บ้านจะเหงานะครับ

รักษาสุขภาพครับ

จริงจังน่ะดี ยึดมั่นมาก ไม่ดี ครับ

rainalone

[อ้อยควั้น_ชายแดนใต้]

• สวัสดีค่ะอาจารย์แผ่นดิน
• สบายดีนะค่ะ
• ไม่ใช่ว่าจะเลียนแบบความคิดเห็นก่อนหน้านี้นะค่ะ แต่เห็นด้วยกับความคิดเห็นของเค้านะค่ะ
• จริงจัง และตั้งใจกับงาน นั่นคือสิ่งที่ดีมาก  แต่ถ้ายึดมั่นมากไป จนไม่มีเวลาเป็นตัวของตัวเอง และไม่มีเวลาให้กับครอบครัว คงไม่ดีแน่ ๆ นะค่ะท่านอาจารย์  ให้เวลากับทางบ้านบ้างนะค่ะ
• ช่วงนี้อากาศค่อนข้างปวนแปร เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวฝนตก เอาแน่กับอากาศไม่ค่อยจะได้ (เหมือนอารมณ์คนเลยแฮ่ะ อิอิ) ยังไง ๆ ก็รักษาสุขภาพบ้างนะค่ะท่านอาจารย์แผ่นดิน

[ครูยอด วิสุทธิ์ เหล็กสมบูรณ์]

• จากประสบการณ์ผม พบเช่นกันครับว่า ชมรมด้านกีฬามักขาดทักษะในการทำงานร่วมกับชุมชน และตีวงการทำงานอยู่ในกลุ่มแคบๆ
• และผมพบว่า ชมรมเหล่านี้ก็เริ่มปรับตัวนะครับ อย่างชมรมไอคิโด ที่มช. นี่ก็เริ่มออกไปฝึกทักษะการป้องกันภัยทางเพศให้สถาบันต่างๆ
• กระนั้น ก็ยังขาดการทำงานที่ป็นระบบ แน่นอนว่าต้องมีการปรับปรุงไปเรื่อยๆ แต่การเปลี่ยนแปลงขจัดคราบสิ่งที่ฝังแน่น (เหมือนซักผ้า)ต้องใช้เวลาเหมือนกัน บางทีก็ขจัดคราบได้ไม่หมด ขนาดว่าใช้น้ำยาที่ว่าเจ๋ง ขยี้จนผ้ายุ่ยจวนจะขาด บางคราบได้แค่จางลง แต่ยังไม่หมดโดยสิ้นเชิง
• กับพวกชมรมกีฬานี่ ส่วนใหญ่ชอบการแข่งขันท้าทายครับ อาจต้องใช้กลยุทธ์ยั่วยุหรือท้าทายให้เปลี่ยนแปลง ถ้าไปสั่งนี่อาจจะต่อต้าน นี่มองจากมุมของผมนะครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ อ.ขจิต

ขจิต ฝอยทอง

• อันที่จริงทุกชมรม ทุกองค์กรในแต่ละด้านย่อมมีทิศทางการจัดกิจกรรมที่ชัดเจนในตัวเองอยู่แล้ว
• แต่ที่เราประสบอยู่นี้  เป็นด้านกีฬาที่ได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่   แต่กลับไม่ค่อยสร้างสรรค์กิจกรรมออกมาสู่สาธารณะนัก
• ส่วนใหญ่ติดยึดอยู่กับการแข่งขันมากเกินไป
• บางครั้งงบประมาณที่ให้ไปก้ไม่นำไปบริหารจัดการจนสูญเปล่าไปเฉย ๆ  เลยก็มี
• ทราบมาว่า บางมหาวิทยาลัยมีการถกเรื่องนี้อย่างจริงจังและเอาจริงกันมาแล้ว
• แต่ที่ มมส  คงยังไม่ถึงขั้นนั้นหรอกนะครับ 
• ผมยังจะค่อยเป็นค่อยไป...

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ  พี่ศศินันท์

sasinanda

งานกิจการนักศึกษา  เป็นงานที่ต้องทำควบค๔กันไปทั้งในสำนักงานและภาคสนาม  ส่วนหนึ่งก็ล่วงเข้าดึกดื่นเลยทีเดียว

ที่มหาวิทยาลัยฯ   จะเห็นได้ชัดว่ามีกิจกรรมที่หลากหลายและต่อเนื่องทุกวัน   และที่นี่ยังมีวัฒนธรรมของการใส่ใจดูแลค่อนข้างมาก  การติดตาม ดูแล และให้กำลังใจจึงต้องดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง

เช่นเดียวกับช่วงออกค่าย   ผมก็ตั้งใจใช้นโยบายการไปเยี่ยมค่ายต่าง ๆให้มากที่สุด  เพราะในอดีตมักไปเยี่ยมแค่ประมาณ 2 - 3  ค่ายเท่านั้น

แต่ครั้นเราเปลี่ยบนทิศทางไปในแนวนั้น  ปฏิกริยาตอบรับของนิสิตนั้นดีมาก ... พวกเขาพูดเต็มปากว่ารู้สึกดีที่มีคนตามไปดุแลและใส่ใจ

....

ผมยังพอมีพลังเหลือที่จะทำงานต่อไป .. ครับ -

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ

thassana wong

ผมเป็นคนที่ขบคิดอะไรอย่างจริงจังเสมอ ... แต่ก็ปล่อยวางได้อย่างรวดเร็ว  ซึ่งส่วนหนึ่งมาจากการเป็นคนชอบใช้จินตนาการนั่นเอง  จึงปลดวางในเรื่องที่คิดได้เร็วเสมอมา

การลงมือทำอะรไสกอย่าง  ผมจะเชื่อเสมอว่า  สิ่งนั้นย่อมวิวัฒน์ไปสู่สิ่งที่ดีกว่าเสมอ  ขึ้นอยู่กับว่าจะช้า หรือเร็ว  หรือแม้แต่หากไม่เป็นดังที่คิด  ผมก็จะกลับมาคิดว่า  เราเรียนรู้อะไรบ้างจากสิ่งนั้น ..

....

ขอบคุณครับ

 

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ

Sirintip

จริงจัง และตั้งใจกับงาน นั่นคือสิ่งที่ดีมาก  แต่ถ้ายึดมั่นมากไป จนไม่มีเวลาเป็นตัวของตัวเอง

ขอบคุณในความปรารถนาดีข้างต้นที่ส่งมายังผมนะครับ ...

ผมรู้สึกและเตือนตนเองเสมอมาว่า  สถานะที่เป็นอยู่ทุกวันนี้มาจากการได้รับโอกาสที่ดีในทางกิจกรรม .. หากมีโอกาสได้ตอบแทนสิ่งเหล่านี้บ้าง  ก็จะไม่ลังเล

คนในครอบครัวเองก็ตระหนักและเข้าใจในเรื่องนี้ดีเสมอมา   ...

แต่ทุกวันนี้ก็ผ่อนเบาลงเยอะแล้วครับ... คิดว่าไม่นานการบริหารเรื่องเวลาของการทำงานและการใช้ชีวิตส่วนตัวก็น่าจะดีขึ้น

...

ขอบคุณมากครับ !

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ

ยอดดอย

• จากประสบการณ์ผม พบเช่นกันครับว่า ชมรมด้านกีฬามักขาดทักษะในการทำงานร่วมกับชุมชน และตีวงการทำงานอยู่ในกลุ่มแคบๆ
• ,,,,,,,,

ดีใจนะครับ, ที่ทราบว่ายังมีคนมองในมุมเดียวกันนี้  และเป็นปรากฏการณ์ที่เหมือนหรือคล้ายกันในสถาบันอุดมศึกษาต่าง ๆ

ปัญหาเหล่านี้ถูกละเลยมาพอสมควร  และผมก้เชื่อว่านิสิตพร้อมที่จะเปิดรับความคิดใหม่ ๆ  ทั้งโดยตัวเขาเอง หรือแม้แต่ผ่านกระบวนการจากกองกิจการนิสิต  เพียงแต่ที่ผ่านมา   ผู้ที่เกี่ยวข้องไม่ให้ความสำคัญในเรื่องพรรค์นี้   นิสิตในองค์กรกีฬาจึงดูเหมือนจะขาดทักษะความรู้ในเรื่องกิจกรรมอย่างเห็นได้ชัด

ผมมองว่า,  ในฐานะของการกำกับดูแล  ก้ไม่ควรปล่อยเลยให้ปัยหาเหล่านี้ดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง  อย่างน้อยก็ต้องทำหน้าที่ในการสะกิดเตือนเสียบ้าง  มิใช่ปล่อยเลยตามเลยโดยไม่คำนึงถึงคุณลักษณะที่พึงประสงค์ที่ต้องเพาะบ่มในตัวของนิสิต

ผมยังเชื่อว่า ... เรื่องนี้สำคัญมาก  และไม่ยากต่อการชวนให้น้อง ๆ นิสิต หรือแม้แต่เจ้าหน้าที่ได้หันกลับไปมองกระบวนการที่เหลืออยู่อีกครั้ง

....

ขอบคุณนะครับในข้อเสนอแนะ ...

และผมก็ได้รับมุมมองที่สร้างสรรค์จากความคิดของท่านเสมอมา ..

 

[กฤต สตารัตน์]

ดีมากเลยครับ วิสัยทัศน์ดีมาก

เห็นด้วยครับ

ผู้ฝึกสอนกีฬาฟันดาบสากล Star Fencing Club