คนเคยรัก
...วันนี้...ฉันแค่แวะเวียนมาหา
เพียงอยากถามว่า-ยังสบายดีไหม
นับจาก-วันที่เธอ-มีใคร
วันนั้น-คือวันที่ใจฉันว่างเปล่า...
...วันนี้-จึงอยากรู้ความเป็นไป
อยากรู้ว่าเป็นอย่างไร-เมื่อเธอมีเขา-
คนที่ทำให้เธอลืมรักเรา
จนทอดทิ้งสัญญาเก่าอย่างง่ายดาย...
...ถึงอย่างไรใจก็ยังคงรัก
แม้กระชากลากผลักให้ห่างหาย
พยายามตอกย้ำซ้ำทำลาย
คิดถึงความเลวร้ายที่เธอทำ...
...แต่-ถึงอย่างไรใจก็ยังคงรัก
แน่นหนักรักเธอทุกเช้าค่ำ
พยายามล้างให้หมด-ยิ่งจดจำ
ตอกย้ำให้ตระหนักในรักแท้...
หรือรักจะไม่ยอมเปลี่ยนแปลงจริงๆ เศร้านะครับ บรรยากาศมันพาไป ฝากไว้ให้อ่านเหมือนทุกวันที่ผ่านมา
ด้วยจิตคารวะ
ความเห็น (4)
สวัสดีคะคุณchainung ชอบอ่านบทกลอนคะแต่แต่งกลอนได้ไม่ไพเราะนุมนวล และซาบซึ้งตรึงใจอย่างนี้
แม้ว่าทุกครั้งที่อ่านอดเจ็บลึกๆไม่ได้ แต่ทุกอย่างก็มีสองด้าน สามด้าน...แล้วแต่เรื่อง... เราเรียนรู้ความดีงามได้จากทุกสรรพสิ่งในโลก
ขอบคุณคุณ MOO ที่แวะมาเยี่ยมและทักทาย ผมก็คิดเหมือนคุณเช่นกันครับ "ชีวิตมีไว้เพื่อเรียนรู้ จดจำ ตระหนัก และรักษา" ผมเชื่ออย่างนี้ครับ
ใช่ค่ะ...รักแล้วรักเลย...รักไม่ต้องการเป็นเจ้าของ รักมีแต่ให้ รักนี้นิรันดร์ ...
" รักไม่มีวันตาย...แม้สิ้นลมหายใจ เกาะเกี่ยวหัวใจเป็นสายสวาท.....
ถึงแม้โลกมลาย...สายใยยังไม่ขาด...จะติดตามไป...สู่ฟ้า..ดิน..."
(อ้าว...เผลอร้องเพลงซะแล้ว...)
....รักไม่ยอมเปลี่ยนแปลง...