On Love - THE PROPHET - KAHLIL GIBRAN

เนื้อหาในบทแห่งความรัก - บทประพันธ์ THE PROPHET ของ KAHLIL GIBRAN และบทแปลสู่ภาษาไทย ในชื่อ ปรัชญาชีวิต ของ ศ.ดร.ระวี ภาวิไล

On Love

THE PROPHET

KAHLIL GIBRAN 

Then said Almitra,  "Speak to us of Love."  

And he raised his head and looked upon the people, and there fell a stillness upon them. And with a great voice he said:

When love beckons to you follow him,

Though his ways are hard and steep.

And when his wings enfold you yield to him,

Though the sword hidden among his pinions may wound you.  

And when he speaks to you believe in him,

Though his voice may shatter your dreams as the north wind lays waste the garden.

For even as love crowns you so shall he crucify you.

Even as he is for your growth so is he for your pruning.

Even as he ascends to your height and caresses your tenderest branches that quiver in the sun,

So shall he descend to your roots and shake them in their clinging to the earth.

Like sheaves of corn he gathers you unto himself. He threshes you to make you naked.

He sifts you to free you from your husks.

He grinds you to whiteness.

He kneads you until you are pliant;

And then he assigns you to his sacred fire, that you may become sacred bread for God's sacred feast.

All these things shall love do unto you that you may know the secrets of your heart, and in that knowledge become a fragment of Life's heart.

But if in your fear you would seek only love's peace and love's pleasure,

Then it is better for you that you cover your nakedness and pass out of love's threshing-floor,

Into the seasonless world where you shall laugh, but not all of your laughter, and weep, but not all of your tears.

Love gives naught but itself and takes naught but from itself.  

Love possesses not nor would it be possessed;

For love is sufficient unto love.

When you love you should not say, "God is in my heart," but rather, I am in the heart of God."

And think not you can direct the course of love, for love, if it finds you worthy, directs your course.

Love has no other desire but to fulfil itself.

But if you love and must needs have desires, let these be your desires:

To melt and be like a running brook that sings its melody to the night.

To know the pain of too much tenderness.

To be wounded by your own understanding of love;

And to bleed willingly and joyfully.

To wake at dawn with a winged heart and give thanks for another day of loving;

To rest at the noon hour and meditate love's ecstasy; To return home at eventide with gratitude; And then to sleep with a prayer for the beloved in your heart and a song of praise upon your lips.    

สำนวนแปล ภาษา่ไทย 

โดย ศ.ดร. ระวี ภาวิไล  

ความรัก

   

อัลมิตราพูดขึ้นว่า ได้โปรดบอกเราถึงเรื่อง ความรัก 

และท่านก็เงยศีรษะขึ้นมองดูฝูงชน เขาเหล่านั้นเงียบกริบ ท่านพูดด้วยเสียงอันดังว่า 

เมื่อความรักร้องเรียกเธอ จงตามมันไป 

แม้ว่าทางของมันนั้น จะขรุขระและชันเพียงไร 

และเมื่อปีกของมันโอบรอบกายเธอ จงยอมทน 

แม้ว่าหนามแหลมอันซ่อนอยู่ในปีกนั้นจะเสียดแทงเธอ 

และเมื่อมันพูดกับเธอ จงเชื่อตาม 

แม้ว่าเสียงของมันจะทำลายความฝันของเธอ ดังลมเหนือพัด 

กระหน่ำสวนดอกไม้ให้แหลกลาญไปฉะนั้น 

เพราะแม้ขณะที่ความรักสวมมงกุฎให้เธอ มันก็จะตรึงกางเขนเธอ 

และขณะที่มันให้ความเติบโตแก่เธอนั้น มันก็จะตัดรอนเธอด้วย 

แม้ขณะเมื่อมันไต่ขึ้นไปสู่ยอดสูง และลูบไล้กิ่งก้านอันแกว่งไกวในแสงอรุณ 

แต่มันก็จะหยั่งลงสู่รากลึก และเขย่าถอนตรงที่ยึดมั่นอยู่กับดินด้วย 

ความรักจะรวบรวมเธอเข้าดังฝักข้าวโพด 

มันจะแำกะเธอออกจนเปลือยเปล่า 

แล้วมันจะร่อนเพื่อให้เธอหลุดจากเปลือก 

มันจะบดเธอจนเป็นผงขาว 

แล้วก็จะขยำจนเธออ่อนเปียก 

แล้วมันก็จะนำเธอเข้าสู่ไฟอันศักดิ์สิทธิ์ของมัน เพื่อว่าเธอจะได้ 

กลายเป็นอาหารทิพย์ของพระเป็นเจ้า 

ความรักจะกระทำสิ่งทั้งหมดนี้แก่เธอ  เพื่อว่าเธอจะได้หยั่งรู้ 

ความลับของดวงใจเธอเอง  และด้วยความรู้นั้น เธอจะได้เป็นส่วนหนึ่ง 

ของดวงใจแห่งชีวิตอมตะ 

แต่ถ้าหากด้วยความกลัว เธอมุ่งแต่แสวงหาความสงบสุข 

และความสำราญจากความรัก 

ก็จะเป็นการดีกว่า  ที่เธอควรจะปกคลุมความเปลือยเปล่าของตน 

และหลีกหนีออกไปเสียจากลานบด 

ไปสู่โลกอันไร้ฤดูกาล ที่ซึ่งเธอจะหัวเราะก็ไม่เต็มที่ และจะร้องไห้

ก็ไม่เต็มที่ 

ความรักไม่ให้สิ่งอื่นใดนอกจากตนเอง 

และก็ไม่รับเอาสิ่งใด นอกจากตนเอง 

ความรักไม่ครอบครอง และก็ไม่ยอมถูกครอบครอง  

เพราะความรักนั้นพอเพียงแล้วสำหรับตอบความรัก 

เมื่อเธอรัก อย่าได้ว่า พระเป็นเจ้าอยู่ในดวงใจเรา แต่ควรพูดว่า เราอยู่ในดวงใจพระผู้เป็นเจ้า 

และอย่าได้คิดว่า เธอสามารถนำแนวทางของความรักได้

เพราะถ้า ความรักพบว่าเธอมีคุณค่าพอแล้วก็จะเป็นผู้นำแนวทางของเธอเอง 

ความรักไม่มีความปรารถนาสิ่งอื่นใด นอกจากที่จะทำตนเองให้สมบูรณ์ 

แต่้ถ้าหากเธอรัก  และจำต้องมีความปรารถนา   ก็ขอให้ความปรารถนาของเธอ จงเป็นดังนี้ 

เพื่อจะละลายและไหลดังธารน้ำ ซึ่งส่งเสียงเพลงกล่้อมราตรี 

เพื่อจะเรียนรู้ความปวดร้าว  อันเกิดแต่ความอ่อนโยนละมุนละไมเกินไป 

เพื่อจะต้องบาดเจ็บ ด้วยความเข้าใจในความรักของตนเอง 

และเพื่อจะยอมให้เลือดหลั่งไหล  ด้วยความเต็มใจและความปราโมทย์ 

เพื่อจะตื่นขึ้น ณ รุ่งอรุณ  ด้วยดวงใจอันปีติและขอบคุณความรัก อีกวันหนึ่ง 

เพื่อจะหยุดพัก ณ ยามเที่ยง และเพ่งพินิจความสุขซาบซึ้ง ของความรัก 

เพื่อจะกลับบ้าน ณ ยามพลบค่ำ ด้วยความรู้สึกสำนึกคุณ 

และเพื่อจะหลับไปพร้อมกับคำสวนมนต์ภาวนาสำหรับคนรักในดวงใจ และเพลงสรรเสริญบนริมฝีปากของเธอ