นางฟ้าตัวน้อยๆ

นางฟ้าตัวน้อยๆ ของคุณพ่อ คุณแม่ และญาติพี่น้องทุกคนที่รอดูความเจริญเติบโตของเด็กน้อยอยู่ทุกวัน

       วันนี้หลานคนแรกของผู้เขียนได้ลืมตาขึ้นมองโลกแล้วหลังจากยืนรออยู่หน้าห้องคลอดที่เก็บเด็กไว้ตั้งนาน นอนอุตุไม่ลืมตาเลยจะดูสักหน่อยว่าหม๋วยหรือเปล่า แต่เริ่มแรกเลยทั้งพ่อแม่ของเด็ก ย่า ยาย และป้า ลุ้นกันมากว่า ขาวหรือดำ เพราะทั้งพ่อและแม่ของเด็กผิวค่อนข้างคล้ำจึงรอปาฏิหารย์ว่าอาจเหมือนป้าคือผู้เขียนก็ได้

       สุดท้ายมีเฮ! เหมือนป้าไปหมดคือ หม๋วยมาก ผิวขาว หน้าตาจิ้มลิ้มดี เล่นเอายายนั่งยิ้มกับหลานคนแรกเพราะตั้งชื่อเล่นไว้ว่า น้ำผึ้ง ก็น่ารักสมชื่อดี แม่เล่าว่าตอนยืนดูหลานเรียกหลานว่าน้ำผึ้งคนมองเลยว่าพึ่งคลอดตั้งชื่อไว้แล้วเหรอ

       ห้องที่เก็บเด็กมีเวลาเปิด-ปิด พอบ่ายสองโมงปุ๊บรีบไปดูเพราะคลอดเช้าได้เห็นบ่าย ปิดสี่โมงเย็น ทางโรงพยาบาลจะเข็นเตียงเด็กมาชิดกระจกเตียงเรียงกันเลยเริ่มตั้งแต่เด็กที่คลอดก่อนจนสุดท้าย แต่มีเด็กที่คลอดวันก่อนหน้าด้วย ดูคล้ายๆ กันไปหมด ส่วนมากคนที่ดูจะวิจารณ์ว่าเด็กคนนี้ผู้หญิง เด็กคนนั้นผู้ชาย คนนี้ขาว คนนี้ดำ คนนี้น้ำหนักเยอะ คนนี้น้ำหนักน้อย เด็กคนไหนน่ารักก็จะมุ่งดูชมกันว่าน่ารักนะ ตัวขาว จมูกโด่ง ดูสิ! เป็นนางงามกันแต่เด็กเลย แต่มีเด็กบางคนตัวอ้วนมากแต่มีปัญหาทางร่างกายต้องให้น้ำเกลือทางศีรษะและพยาบาลคอยเช็ดตัวให้เนื่องจากตัวร้อน น่าสงสารจัง

       เจ้าตัวเล็กวันนี้คลอดมาน้ำหนัก 2,700 g ร้องไห้จ้าเหมือนกัน ท่าทางเอาเรื่อง สงสัยคงอดนอนกันแน่ทั้งแม่และยาย ภารกิจใหม่ของผู้เขียนกำลังจะเริ่มขึ้นแล้วในระยะเวลาอันใกล้นี้ งานนี้คงสนุกแน่

       นางฟ้าตัวน้อยกำลังมาเติมเต็มสีสันในครอบครัวของผู้เขียนให้มีความสุขกับการปลุกปั้นชีวิตๆ หนึ่งให้เติบโตมาเป็นคนดี และมีคุณภาพ สิ่งนี้คงไม่ไกลเกินฝันสำหรับคนที่คิดดีและพยายามสร้างสิ่งดีๆ เพื่อสังคมของเรา