เธอบอกเราจะก่อร่างสร้างทางรัก
ด้วยใจที่แน่นหนักในรักแท้
เธอบอกเราจะรักมั่นไม่ผันแปร
เพราะเชื่อมั่นในรักแท้แจ้งแก่ใจ...
แต่เธอกลับลืมรักเราวันเก่าก่อน
ทิ้งหนึ่งใจให้เจ็บร้อนร้าวเพียงไหน
เธอสัญญา-ลืมสัญญา-แล้วลาไกล
ทิ้งหนึ่งใจให้เจ็บเหงาเศร้าเดียวดาย...
ฉันเจ็บปวดเพียงใดรู้ไหมหนอ
หนึ่งใจรอคอยลับแล้วดับหาย
เหลือเพียงเศษความชอกช้ำคอยทำลาย
กัดเกาะกินใจกายให้ทรุดโทรม...
หากมีใครสักคนกำลังเจ็บร้าวเพราะรัก บทกวีนี้คงแทงใจดำคนที่ทำกับเราให้เจ็บช้ำได้นะครับ เป็นกำลังใจให้ทุกท่านเหมือนทุกวันที่ผ่านมา
ตั้งใจว่าจะเขียนทุกวัน แต่เนื่องจากภารกิจบางวันก็เยอะ เลยทำให้เมื่อวานไม่มีกวีมาให้อ่าน สมองมันตื้อ ต้องขออภัยท่านที่รออ่านด้วยนะครับ เนื่องจากเป็นกลอนสด ต้องแต่งและส่งลงบล็อกทันที
ด้วยจิตคารวะ
มอบเป็นกำลังใจให้ครับ .. ขอบพระคุณครับ
สวัสดีครับ ....
เป็นบทกวีที่ไพเราะและงดงามมากครับ
และขออนุญาตต่อยอดแลกเปลี่ยน
ที่นี่ นะครับ
http://gotoknow.org/blog/pandin/122198บันทึกวาทะแห่งรัก 3 : http://gotoknow.org/blog/pandin/121984บันทึกวาทะแห่งรัก 2 :....
สุขและทุกข์
ล้วนเป็นปรากฏการณ์
ของความรัก ...
สวัสดีค่ะ
ตามตำราบอก หนามยอก ให้เอาหนามบ่ง หรือ เมื่อฝีกลัดหนอง ต้องผ่า ถ้าใครมีความเศร้าเกี่ยวกับความรัก ต้องอ่านบทนี้เลย พออารมณ์ มันทันกัน จะหายเศร้าเป็นปลิดทิ้งจริงๆนา
ขอบคุณที่ทุกท่านแวะเวียนมาอ่าน มาบอกเล่า และมาให้กำลังใจครับ ขอให้สมรักทุกท่านนะครับ อวยพรจากใจจริง
ด้วยจิตคารวะ
ฉันเจ็บปวดเพียงใดรู้ไหมหนอ
หนึ่งใจรอคอยลับแล้วดับหาย
เหลือเพียงเศษความชอกช้ำคอยทำลาย
กัดเกาะกินใจกายให้ทรุดโทรม...
..ในความเจ็บปวดเราได้เรียนรู้ที่จะเข้มแข็ง..
ครับชีวิตมีไว้สำหรับเริ่มต้นเสมอ หากเราเข้าใจ ให้อภัย และไม่สุมแค้นในอดีต
จงลุกขึ้นมาจากความปวดร้าวค่ะ...แล้วยืนให้มั่นคงให้ได้ ด้วยลำแข้ง ลำขา...ของเราเองค่ะ
.....ขอให้ทุกท่านที่อกหักจงโชคดีค่ะ....
เผื่อแผ่ความรัก ดีกว่าเผื่อแผ่ความเกลียดชัง