พระปรมาจารย์สายเขาอ้อ “พ่อท่านสมภารนอโม” วัดบ้านสวน ควนขนุน พัทลุง

“พ่อท่านสมภารนอโม” ตามประวัติที่ได้สืบมาว่า ท่านเป็นพระธุดงค์ ที่ได้เดินทางมาศึกษาในสำนักวัดเขาอ้อ เพราะสำนักวัดเขาอ้อเป็นตักศิลานครในอดีตกาล พ่อท่านสมภารนอโมเป็นผู้เล็งเห็นการณ์ไกล เที่ยวธุดงค์ในละแวกบ้านเขาอ้อ ดอนศาลา บ้านสวน (ท้องถิ่นตำบลมะกอกเหนือ อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง ในปัจจุบัน) และเห็นว่าที่บ้านสวนนี้เป็นเนินสูง มีวัดเก่าแก่รกร้าง ควรที่จะบูรณะ ท่านก็เลยถือหลักปักกรดลงที่นี่ บำเพ็ญสมณธรรมและบำรุงพระศาสนา โดยได้สร้างกุฏิ (เป็นที่ปรากฏหลักฐานอยู่ทางทิศใต้ของวัด) ซึ่งภายหลังได้มีผู้ศรัทธาบูรณะ ทำรั้วรอบขอบชิดเป็นขอบเขตของกุฏิไว้เป็นสัดส่วน ในปัจจุบันท่านพระครูขันตยาภรณ์ (ท่านอาจารย์มหาพรหม) เจ้าอาวาสรูปปัจจุบัน และท่านพระครูโสภณกิตตยาทร (อาจารย์รรรสิริ) รองเจ้าอาวาสวัดบ้านสวน  ได้รื้อสร้างเป็นวิหารพ่อท่านสมภารนอโมเป็นที่ถาวรสถานแล้ว โดยได้จัดสร้างพระจตุราจารย์ ขึ้น 3 รุ่นเพื่อหาทุนในการดำเนินการ

ตามประวัติกล่าวว่า วัดบ้านสวน ได้สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๒๐๗๐ ตรงกับสมัยของสมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒ แห่งกรุงศรีอยุธยา สันนิษฐานกันว่า พระปรมาจารย์ผู้เฒ่าวัดเขาอ้อ พร้อมด้วยพุทธบริษัทเป็นผู้สร้างขึ้น และเจ้าอาวาสรูปแรกก็คงสืบเชื้อสายจากวัดเขาอ้อเป็นลำดับมา และเนื่องจากมาถึงช่วงของการเสียกรุงศรีอยุธยา พ.ศ. ๒๓๑๐ วัดอาจจะรกร้างทำให้หลักฐานต่าง ๆ ตลอดจนรายนามเจ้าอาวาสได้สุญหายไป พอจะมีหลักฐานและชื่อเจ้าอาวาสปรากฏในสมัยหลัง ประมาณ ๒๐๐ ปีที่ผ่านมา

สันนิษฐานกันว่า พ่อท่านสมภารนอโม ได้ทำนุบำรุงเสนาสนะและโบราณวัตถุ ให้มีสภาพที่ไม่เป็นวัดร้างอีกต่อไป คือ โบสถ์ ทำด้วยไม้กลมแก่นของต้นหาด หลังคามุงจาก มีพระพุทธรูปองค์เล็กเป็นประธานอยู่ในโบสถ์ ต่อมาในสมัยพระฤทธิ์ อิสฺสโร ได้สร้างโบสถ์ใหม่คร่อม และหลังจากนั้นมา ในสมัยพระครูพิพัฒน์สิริธร (หลวงพ่อคง) ได้รื้อหลังที่สร้างคร่อมนี้ แล้วสร้างโบสถ์หลังใหม่ขนาดใหญ่ ๒ ชั้น

จากการขุดลูกนิมิตเดิมขึ้นคราวรื้อสร้างโบสถ์ใหม่นี้ ในหลุมได้พบรายแป้งและหัวนอโม ซึ่งเป็นหัวนอโมสมัยกรุงศรีอยุธยา

พ่อท่านสมภารนอโม ได้ธุดงค์ไปจำพรรษาเพื่อโปรดสัตว์ยังภูเขาดิน ปัจจุบันอยู่ทางทิศใต้ของวัดบ้านสวน ใกล้บริเวณมีคลองอยู่เป็นสถานที่ลงล้างบาตรของท่าน ท่านมีสามเณรรูปหนึ่ง ที่คอยติดตามปรนนิบัติอยู่ สามเณรนำบาตรล้างในคลองนี้จึงเรียกติดปากชาวบ้านมาจนถึงปัจจุบันนี้ว่า “คลองศาลาเณร” และพ่อท่านสมภารนอโมได้เดินทางไปร่วมพิธีฉลองพระบรมธาตุวัดพะโคะด้วย ระหว่างทางท่านได้ปักกรดที่บ้านท่าสำเภาใต้ (อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของเขาดิน) มีผู้ศรัทธาหล่อพระพุทธรูปสมภารนอโม ขึ้นไว้เป็นที่สักการะสืบมาจนถึงปัจจุบันนี้

พ่อท่านสมภารนอโม เป็นพระอาจารย์ที่ปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัด เป็นพระอาจารย์ผู้เก่งกล้าวิทยาคม สามารถสำแดงปาฏิหาริย์ต่าง ๆ ได้ แม้ท่านสิ้นบุญไปแล้วก็ยังคงสำแดงปาฏิหาริย์ให้เห็นอยู่ เล่ากันว่าท่านเป็นเจ้าอาวาส อยู่ไม่นานก็หายสาบสูญไปโดยไม่ทิ้งร่องรอยไว้ ศพของท่านก็ไม่มีคนพบเห็น หรือที่เรียกกันว่า “โล๊ะ” ( หายตัวกลายเป็นแสงสว่างพุ่งเป็นทางไปให้ท้องฟ้า) เช่นเดียวกับหลวงพ่อทวด เหยียบน้ำทะเลจืด

         อิทธิคุณปาฎิหาริย์ของท่านได้ปรากฏอยู่มากมาย ชาวบ้านสวนชาบ้านใกล้เคียง ได้รับทุกข์ร้อนเรื่องใด บนบานพ่อท่านสมภารนอโมให้ช่วยเหลือ ก็ได้สมหวังตามลำดับ

ใน พ.ศ. ๒๕๑๑ หลวงพ่อคง (พระครูพิพัฒน์สิริธร) พร้อมด้วยอาจารย์ชุม ไชยคีรี ได้สร้างพระปิดตานอโมขึ้นจำนวน ๑๐๐,๐๐๐ องค์ แจกบำรุงขวัญทหารหาญ ผู้เสียสละไปสงครามเวียดนาม และนำทูลเกล้าฯ ถวายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จำนวนหนึ่งด้วย กิตติคุณของพระอาจารย์สมภารนอโมจึงปรากฏทั่วไปทั้งในประเทศและต่างประเทศ และด้วยอำนาจบารมีแห่งพ่อท่านสมภารนอโม ได้มีส่วนหนึ่งที่ช่วยพระครูขันตยาภรณ์เจ้าอาวาสรูปปัจจุบันได้พัฒนาทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาให้ถึงพร้อมด้วยเสนาสนะและการเผยแผ่ธรรมะสืบศาสนาให้ปรากฏเป็นที่นับถือของพุทธศาสนิกชนสืบต่อไป

พระเครื่องพ่อท่านสมภารนอโม

          จัดสร้างครั้งแรก ในปี พ.ศ. ๒๕๑๑ คือ พระภควัมบดีปิดตานอโม  โดยหลวงพ่อคง (พระครูพิพัฒน์สิริธร) พร้อมด้วยอาจารย์ชุม ไชยคีรี จำนวน ๑๐๐,๐๐๐ องค์ เพื่อแจกบำรุงขวัญทหารหาญ ผู้เสียสละไปสงครามเวียดนาม และนำทูลเกล้าฯ ถวายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ

          ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๕๓๘ ท่านพระครูขันตยาภรณ์ (ท่านอาจารย์มหาพรหม) ได้จัดสร้างรูปเหมือนขนาดเท่าองค์จริงของพ่อท่านสมภารนอโม และพระเครื่องของท่านได้แก่ รูปเหมือนลอยองค์ เหรียญรุ่นแรก และพระพิมพ์ผงว่าน

           ในปี พ.ศ. ๒๕๔๘ - ๒๕๕๐  ท่านพระครูขันตยาภรณ์ (ท่านอาจารย์มหาพรหม) และท่านพระครูโสภณกิตตยาทร (อาจารย์รรรสิริ)  ได้ดำเนินการจัดสร้างพระจตุราจารย์ ขึ้นมาได้ 3 รุ่นแล้ว เพื่อหาทุนในการดำเนินการก่อสร้างวิหารพ่อท่านสมภารนอโม  และบูรณะทางขึ้นถ้ำ และบริเวณที่ภูเขาดินซึ่งเป็นสถานที่ที่พ่อท่านสมภารนอโมเคยถือพำนักปฏิบัติธรรม

***

เรียบเรียงข้อมูลจาก หนังสือ ประวัติวัดบ้านสวน