ป้าแจงขอให้ป้าเจี๊ยบทำป้ายชื่อบ้านโฟมหลังใหม่ให้ โดยเธอเขียนแบบให้ดู อยากได้เป็นเซรามิคแบบที่ป้าเจี๊ยบทำป้ายชื่อบ้านของเราที่กรุงเทพฯ แต่เมื่อดูขนาดแล้วคิดว่าทำได้ยาก เพราะเป็นแผ่นขนาดใหญ่ เวลาเผาอาจแตกได้ และป้าแจงยังต้องการให้ทำแบบที่มองเห็นชื่อได้ทั้งสองด้าน ยิ่งยุ่งยากมากขึ้นอีก
ป้าเจี๊ยบจึงเสนอว่าจะทำเป็นเปเปอร์มาเช (Paper Maché) ให้แทน แต่ก็มัวแต่ยุ่งๆ จนกระทั่งวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ไปงานเฮฮาศาสตร์ครั้งที่ 2 เราไปพักกันที่บ้านป้าแจง พอไปถึงก็พบว่ามีป้ายชื่อบ้านแขวนอยู่เรียบร้อย ป้าแจงจัดการทำด้วยไม้ซะแล้วค่ะ บอกว่าขี้เกียจรอ เธอทำออกมาเหมือนในแบบที่วาดให้ป้าเจี๊ยบดูเปี๊ยบเลย ก็สไตล์คันทรี่ๆ อย่างนี้ค่ะ
ป้าเจี๊ยบจึงรู้สึกผิดมากที่ไม่ได้จัดการให้รวดเร็วตามที่พี่สาวต้องการ คิดว่าต้องหาอะไรทำสักอย่างเพื่อเป็นการแก้ตัว!
หันไปหันมาก็เจอถังใส่นมซึ่งป้าแจงใช้ใส่ไม้กวาดวางอยู่ข้างเสาบ้าน ไอเดียปิ๊งขึ้นมา จึงเสนอความคิดว่าจะระบายสีให้เอามั๊ย
ป้าแจงตกลงค่ะ แถมยังจัดหาสีสเปรย์และสีอะคริลิกให้ด้วย แบบว่า..ให้ทำเดี๋ยวนี้นะ!
ป้าเจี๊ยบเป็นมือสีสเปรย์ค่ะ อย่างที่เคยเล่าในเรื่อง ทำลายห้อง..มีแต่คนชมชอบ ส่วนสีอะคริลิก (Acrylic) ไม่เคยใช้เลยสักที ป้าแจงบอกว่าใช้เหมือนสีน้ำ ก็เลยตกลงทำทันที
ป้าเจี๊ยบใช้สเปรย์สีเทาเงินพ่นลบรอยเลอะและตัวอักษรที่ติดอยู่ที่ผิวซะก่อน แล้วจึงลงมือระบายสี คิดไปทำไปค่ะ ไม่ได้วางแผนวาดลวยลายก่อน ปล่อยให้ใจและมือพาไปเรื่อยๆ ..
สิ่งที่วาดอย่างแรกคือ พระอาทิตย์ พอวาดเสร็จน้องแพรดูแล้วบอกว่าอีกด้านควรเป็นพระจันทร์ ป้าเจี๊ยบก็ทำพระจันทร์ให้ แต่น้องแพรบอกว่าเหมือนไข่ดาวมากกว่า จึงแก้ไขเติมหน้าตาใส่เข้าไป รวมทั้งเติมหน้าให้พระอาทิตย์ด้วย ป้าแจงมองแล้วบอกว่าเหมือนหน้าพี่มิ้นท์ตอนเล็กๆเลย
ป้าเจี๊ยบอยากให้มีตัวเลดี้บัค แต่นึกไม่ออกว่ามันมีกี่จุด ต้องขอให้น้องแพรวาดเป็นตัวอย่างให้ดู เพราะเรื่องสัตว์ต่างๆ นั้น ต้องยกให้น้องแพรเป็นผู้เชี่ยวชาญค่ะ อ้อ! มีผีเสื้อกลางคืนหนึ่งตัว กับจิ้งจกหนึ่งตัวเกาะอยู่ที่ปากถัง
ระหว่างแต่งโน่นเติมนี่ไปเรื่อยๆ ป้าแจงเดินมาดูแล้วบอกว่า ขอจิ้งเหลนหนุ่มใส่แว่นตาดำนุ่งกางเกงเล่นวินเซริฟแบบที่อยู่ในเสื้อยืดของลุงหน่อยให้ด้วย พร้อมกับเดินไปหยิบเสื้อมาให้ดูแบบ ป้าเจี๊ยบก็สนองคำบัญชาทันที แถมยังเปลี่ยนจิ้งจกตัวแรกให้กลายเป็นสาวน้อยใส่บิกินี่ด้วย ป้าแจงหัวเราะชอบใจใหญ่ <p style="text-align: center"></p> <p align="left"> ป้าเจี๊ยบลงมือแต่งตัวให้ถังนมประมาณบ่ายสองโมง เสร็จเอาตอนหกโมงเย็น ป้าแจงถูกใจมากค่ะ มาช่วยปิดท้ายงานด้วยการพ่นแลคเกอร์สเปรย์เคลือบถังให้ เลยถือโอกาสถ่ายรูปรอบๆ ถังมาให้ชมค่ะ </p><p align="center"></p><p></p><p> ในที่สุด.. ซิลเดอเรลล่าถังนมก็แปลงโฉมเรียบร้อย ป้าเจี๊ยบรู้สึกดีขึ้นที่ได้ทำอะไรให้ป้าแจงแทนป้ายชื่อบ้าน.. </p><p> นี่ค่ะนางซิลของป้าเจี๊ยบ</p><p><div style="text-align: center"></div></p><p></p><p>ป.ล. ป้าแจงคงจะชอบผลงานสไตล์นี้จริงๆ ค่ะ เพราะสัปดาห์ต่อมา เธอบอกว่าไปได้กะละมังซักผ้าอาลูมิเนียมรูปไข่แบบโบราณมาใบหนึ่ง หากป้าเจี๊ยบสนใจระบายสีให้อีกอัน ก็ยินดีนะ …เฮ… </p><p></p>
ยอดค่ะ
ชอบทั้งพระอาทิตย์ พระจันทร์
พระจันทร์ น่ารักค่ะ
นอนหลับดูสบาย ตาพริ้มเชียว
สวัสดีค่ะ คุณแป๋ว
ก็วันถัดจากที่พบกันที่บ้านครูบาฯ นั่นแหละค่ะ กลับมาพร้อมกับอารมณ์ที่เป็นสุข เลยได้สร้างผลงานที่พลอยให้ดูแล้วสุขใจไปด้วย...
ขอบคุณนะคะ พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล ที่แวะมาทักทาย แล้วชอบพระอาทิตย์กับพระจันทร์ของป้าเจี๊ยบ ยิ้ม ยิ้ม...
ป้าเจี๊ยบมัลติทาเล้นท์ดจริงๆครับ พี่น้องป้าเจี๊ยบโชคดีมากๆ ในครัวหวานฯ (ผมอ่านเล่มนี้ไปสามสี่รอบแล้ว กลับไปเมืองไทยจะหาเล่มอื่นๆของป้าเจี๊ยบมาอ่านนะครับ) ป้าเจี๊ยบเล่าว่าเขียนการ์ตูนให้คุณลุดวิกด้วย อยากเห็นผลงานแนวนี้บ้าง อีกอย่างที่อยากรู้คือเห็นป้าเจี๊ยบเที่ยวเก่งอย่างนี้เขียนสมุดเจอร์นัลบ้างหรือเปล่าครับ ? (ส่วนผมมีทุกทริป เขียนทุกอย่าง สเก๊ตช์ ทุกอย่างที่ขวางหน้า..)
สวัสดีค่ะ คุณอนวัช
ขอบคุณค่ะ ถ้าความสามารถที่มีอยู่ได้ใช้ทำประโยชน์ให้ผู้อื่นมีความสุขได้ ป้าเจี๊ยบก็ยินดีทำแบบหัวซุกหัวซุนเลยค่ะ
อ้าว..ตอนถามเรื่องริเวอร์เฮ้าส์ นึกว่าอยู่เมืองไทยซะอีก แถมยังอ่านครัวหวานฯ ด้วย?!? เมื่อไหร่กลับคะ?
เชื่อจริงๆ ว่าอ่านหลายเที่ยวเพราะจำเรื่องวาดรูปคุณลุดวิกได้ ป้าเจี๊ยบสนใจวาดภาพล้อคน (caricature) มานานแล้วค่ะ เจอใครมีบุคลิกเด่นๆ น่าล้อก็วาดให้ฟรีๆ สนุกดีค่ะ (ถ้าเจ้าตัวเค้าไม่โกรธ)
เวลาไปเที่ยวส่วนใหญ่แล้วจะถ่ายรูปมากกว่า และจดบันทึกข้อมูลเฉพาะที่สำคัญๆ ค่ะ แต่ถ้าอยู่ที่ไหนนานๆ จะวาดภาพลายเส้นด้วยดินสอดำ ส่วนใหญ่มีแต่รูปใบไม้ ..อย่างอื่นยังวาดไม่เป็นมั๊ง? ไม่แน่ใจ เพราะยังไม่ได้ลองทำ
อ้อ..กำลังจะเปิดบล็อกรวมภาพลายเส้นที่ตัวเองวาดเล่นๆ อีกหนึ่งบล็อกค่ะ อย่าลืมแวะไปติชมนะคะ
ป้าเจี๊ยบจำไม่ได้ว่าในเล่มมีตอนที่บอกว่าคุณลุดวิกเสียหรือเปล่า เธอหัวใจวายขณะที่ดูทีวีข่าวตึกเวิร์ลเทรดถูกถล่ม สะเทือนใจจนช็อก เป็นเรื่องเศร้ามากเลยค่ะ
อยากเห็นภาพสเกตและอ่านเรื่องของคุณอนวัชบ้าง
เอาหนังสือภาษาไทยมาด้วยไม่มากครับ เลยอ่านได้เล่มละหลายๆรอบ (ครัวหวานฯ อ่านแล้วคิดถึงพี่น้อง) จำรายละเอียดได้แทบทุกตอน เพื่อนรวมรุ่นมัธยมของผมคนหนึ่งเคยเป็นช่างภาพให้กับขนมป้าเจี๊ยบในคอลั่ม dessert ด้วยนะ
สนใจงานลายเส้นของป้าเจี๊ยบครับ จะแวะไปชมแน่นอน ส่วนเจอร์นัลแบบมือสมัครเล่นของผมเก็บไว้ที่เมืองไทยคงได้เห็นเร็วๆนี้ครับ
แต่เดือนตุลาคมก็กลับแล้ว