อารมณ์ ความรู้สึก และความคิดถึงเป็นสำคัญ


เมื่อรวม "ใจ " เข้าด้วยกัน จึงกลายเป็นบันทึกนี้

ทำใจให้สบายนะคะ 

........ 

ดูแลความรู้สึก...ดูแลกัน

มันมีความหมายมากกว่า..รักเธอ...ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอ 

สำหรับบางคน คำว่ารักมันเป็นเพียงตะขอเกี่ยวว่า..

เธออย่าไปไหนนะ...โปรดอยู่กับฉัน

การดูแลความรู้สึกใคร...

มันคือทั้งหมด...ที่เราต้องรับว่ามันคือตัวเขา

ต้องนิ่งพอที่จะไม่เข้าข้าง เมื่อเขาทำอะไรไม่ถูก

และต้องไม่ต่อว่าให้เขารู้สึกโดดเดี่ยว  

.......... 

จะรู้เสมอเมื่อเขาเหงา

การพร้อมดูแล...ใคร  คือ

เราจะรู้สึกถึงความสวยงาม..

หรือความขุ่นมัวในใจเขาเสมอ

ดูแลได้ทุกเวลา...

ไม่มีรูปแบบ...ไม่มีความมากน้อยเป็นเครื่องกำหนด

ทุกอย่างคือเรื่องของหัวใจ ล้วนๆ 

.......... 

มีคำถามว่า...

แล้วเราที่ว่าจะดูแลใคร..

ดูแลอย่างไรไม่ให้เราเจ็บปวด

ที่สุดท้ายแล้วไม่ใช่ความทุกข์ใจ...หมองหม่น...

ระบมไปเรื่อยๆรอวัน..หาย...

อาจเร็ว..หรือช้า

ขึ้นอยู่กับว่าเราดูแลความรู้สึกตัวเองดีพอหรือยัง

เพราะถ้าตัวเองยังดูแลความรู้สึกตัวเองไม่ได้...

เวลาที่เราไปดูแลคนอื่น

อาจทำให้เราคาดหวังให้เขาดูแลกลับ

ถ้าไม่เป็นอย่างนั้นเราก็ทุกข์

ถ้าเขาไม่ได้เป็นอย่างที่เราหวัง....

เราก็ทุกข์ 

........... 

แต่ถ้าเราแน่ใจว่าเราดูแลตัวเองได้จริง

เรามีความสุขกับตัวเราเองได้จริง

ก็แบ่งปันให้คนอื่นๆ ไปเถอะมันเป็นเรื่องดี

การให้ของเรา...ไม่ว่าจะให้ใจ...ให้ความสุข...ให้สิ่งของ

หรือให้ความเอื้ออาทร...ห่วงใย...

มันเป็นการให้ที่เกิดจากการอยากดูแลให้เขามีความสุข...ขึ้น 

.......... 

ให้ไปให้หมดใจ....

ระหว่างให้คุมสติให้อยู่ว่า

เราไม่ได้ให้เพราะอารมณ์เหงา ของเราเอง

หรืออยากจะให้เขาหันกลับมาให้เราบ้าง

การให้...การดูแลที่ว่าข้างต้น..

แม้เขาไม่ให้กลับ..เราก็ยังเติมยังเต็ม...

เราก็ดำเนินชีวิต..ของเราต่อไปได้

มีโลกที่เราชอบ...

สามารถทำอะไรที่เรารัก 

............ 

สิ่งดีๆที่เกิดเป็นเราขึ้นมา

เราให้มันแผ่ออกไป

เอาไปดูแลความรู้สึกในหัวใจของใคร..

เมื่อนั้น...ถึงจะเหงาอย่างไร...เราก็ไม่เหงานาน...

อาจมีความทุกข์บ้าง..ประสาสัตว์โลก..

แต่มันจะทุกข์น้อยลงกว่าที่เราดูแลความสุข..

ดูแลใจตัวเองไม่เป็น...แล้วไปเกาะเกี่ยวอีกหลายๆ ใจ..            

ด้วยคำว่ารัก

........ 

มาจมในทุกข์...อยู่ด้วยกัน...

ระเบิดอารมณ์ใส่กันอย่างไม่เกรงใจ...

สนองอะไรบางอย่างของตัวเอง 

เกาะเกี่ยวด้วยคำว่า รัก...

ซึ่งเพียงอยากให้มาอยู่ข้างๆอย่าไปไหน...

อย่าเห็นคนอื่นสำคัญกว่าล้วนแล้วแต่....

เป็นพฤติกรรมที่สะท้อน..บอกว่า

แท้จริงแล้ว...

ยังดูแลความสุขให้ตัวเองไม่เป็นเลย

............................................................

วันนี้ได้รับข้อความจาก "คนพิเศษ"  ผู้เป็นที่รัก  เป็นเรื่องที่ตรงกับใจที่คิดมามากว่า 4 วันว่า จะเอาอย่างไรดีกับชีวิต  คิดอย่างไรดีกับความเป็นตัวเอง  กับสิ่งที่กิดขึ้นในช่วงเวลาที่ผ่านมาบนโลกเสมือนแห่งนี้  เธอเขียนเพียงเพื่อจะบอกความในใจ  แต่เหมือนเธอจะเขียนแทนใจเราในการให้ย้อนกลับมาดูตัวเอง  และจากการกระตุกใจสำหรับคำพูดของคนดี ๆ คนหนึ่งในชีวิต  ทำให้ย้อนคิดว่าเรา "เล่น" กับชีวิตมากไป  ....   หรือไม่

....

ในชีวิตเราต้องมีบุคคลห้อมล้อมเท่านั้นหรือ...จึงจะสุข

ในขณะที่บางคนอาจจะสุขกับการที่อยู่กับตัวเอง หรือใครสักคนที่เข้าใจ  ไม่มากไปกว่านี้

.......

  • ขอบคุณทุกสิ่งที่สวยงาม  ที่มีคุณค่า  ที่มอบให้  อย่างไม่เกรงว่า  สิ่งที่ย้อนกลับมาจะคือ....อะไร....
  • ขอบคุณที่ทำให้ใจได้คิดว่า  การอยู่กับโลกแห่งความเป็นจริง...คือสิ่งที่ต้องเพียรทำ
  • ขอบคุณสำหรับความรู้สึกที่ยังคงอยู่ดีด้วยกัน...ด้วยความอดทน...อาจปนด้วยความไม่เข้าใจ...แต่ยังอดทน
  • ขอบคุณทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิต
  • ขอบคุณ G2K ที่ทำให้เกิดสิ่งดี ๆ ในชีวิต
  • ขอให้ความรักยังคงอยู่ ยังคงมี ด้วยความดี ที่ต่างคนต่างสร้าง ต่างเพียรทำ
  • ขอบคุณ "แม่" ผู้อยู่บนสวรรค์ ที่เฝ้าเช็ดน้ำตาลูก  โดยไม่เคยถามว่าเกิดอะไรขึ้น.....ขอบคุณแม่....อยากบอกว่า "คิดถึงแม่ค่ะ"

 แล้วเราจะเจอกันตามแต่......ลิขิตของชีวิต

18  สิงหาคม  2550

20.20 น.

หมายเลขบันทึก: 120530เขียนเมื่อ 18 สิงหาคม 2007 20:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:58 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)
  • ตามมาซึ้งค่ะพี่อึ่งอ๊อบ
  • หว้ามีความสุขในการแบ่งปันค่ะ
  • ความรักนี่เป็นเรื่องแปลกจริงๆ
  • แวะเข้ามาเรียนรู้ค่ะคุณพี่

 

สวัสดีครับ พี่อึ่งอ๊อบ

วันนั้น, ก่อนการขึ้นเครื่อง  ผมแทบไม่อยากหันกลับไปมองพี่อึ่งอ๊อบนัก  กลัวจะเห็นพี่สาวที่แสนดีตาแดงก่ำ แต่ก็อดที่จะหันกลับไปมองไม่ได้ .. ซึ่งก็ได้เจอภาพนั้นจริง ๆ .

....

ผมมีความสุขกับการเดินทางเสมอ  และชอบที่จะเล่นกับความรู้สึกอันดีงามของการจากลา  โดยเฉพาะการจากลาจากคนที่เรามีความรู้สึกรักและผูกพัน

สุดท้ายก็มานั่งคุยกับตนเองอย่างเงียบ ๆ ว่า "เก็บความดีงามไว้ระลึกถึง  จนกว่าเราจะพบกันใหม่" ... ไม่ช้าก็เร็ว

...

รักษาสุขภาพนะครับ

ตามมาเป็นกำลังใจให้ครับ...

มีความสุขกับการได้มีชีวิต มีความสุขกับทุก ๆ การเดินทางของชีวิต ไม่ว่าการเดินทางนั้นเราจะต้องเดินทางเพียงลำพังหรือมีเพื่อนร่วมเดินทางก็ตาม...

มีความสุขกับการได้แบ่งปัน มีความสุขกับการได้เห็นความสำเร็จของบุคคลอื่น มีความสุขกับการได้เอื้อาทรให้กับเพื่อนร่วมโลกใบนี้...

มีความสุขกับทุก ๆ วันของชีวิตนะครับ...

ขอบคุณครับ...

  • จงพยายามหาสุขและมีสุขอยู่กับตัวเองให้ได้..น้องอึ่งอ๊อบ  ....เพื่อชีวิตที่ต้องคงอยู่ทำงานรับใช้  ทดแทนคุณแผ่นดินที่เราเกิด....
  • ถ้าเราล้มแล้วต้องพยายามลุกให้ได้ด้วยตัวเอง....ทำใจซะเถอะ  ในโลกนี้ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืนค่ะ  ทำตัวให้แจ่มใส  มีชีวิตชีวาจะได้เอาสมองไปคิดเรื่องที่เกิดประโยชน์ต่อมวลเพื่อนมนุษย์ด้วยกันดีกว่า....มามะ

 

"ซึ้ง" จังเลยครับพี่อึ่งอ๊อบ

พี่อึ่งอ๊อบครับ

น้องโอ๋ได้เดินทางมาถึงหาดใหญ่เป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ

ได้ทำหน้าที่ "ทูตวัฒนธรรม gotoknow"

ติดตามบันทึก "ทูตวัฒนธรรม Gotoknow" ทำหน้าที่ "ไปรษณีย์สื่อใจ จาก เชียงใหม่ สู่ หาดใหญ่"

โอ้ ซึ้ง ชาว gotoknow ชอบมีอะไรซึ้งๆเรื่อยเลย ได้เจอตัวจริง สงสัย ซึ้งตาม       

  • ซึ้งจนต้องกลับมามองตนเอง ว่า ทำอย่างไร ไม่ให้ตัวเอง บ่อน้ำตาตื้น
  • เอ้า ตามคุณกฤษณาไม่สร้างประโยชน์อื่นๆอีกมากมายดีกว่านะคะ คุณอึ่งอ๊อบ มาเร็ว

 

เรารักน้าอึ่ง เพราะน้าอึ่งรักเรา

ทำอย่างไรน๊าเราจะรักน้าอึ่ง ได้มากเท่าที่น้าอึ่งรักใครๆ

บอกได้แต่ว่า..รักน้าอึ่งชั่วฟ้าดินสลาย บ่ใจ่ขี้จึ๊เน้อ!!!อิ อิ

เขียนดี๊ดี แต่อ่านแล้วระทวยใจ อิอิ..

มารับรู้

มาซึมซับ

ทุกอักษรและบรรทัด

สวยงาม สวยที่ใจ งามในอารมณ์

อ่านแล้วเหงาๆ เศร้าๆ ค่ะ

น้องอึ่งเป็นพลังรักของ G2K เป็นผู้ที่มีความรักมากมาย ที่พร้อมจะมอบให้เพื่อนๆ เป็นผู้ให้ที่แท้จริง เป็นแบบอย่างของผู้ที่สามารถให้รักได้อย่างจริงใจ ... ขอบคุณน้องอึ่งมากๆค่ะ

สวัสดีค่ะ น้องอึ่งอ๊อบ

                                                    พี่ติ๋ว.

สวัสดีครับ คุณsompornp

อารมณ์ ความรู้สึก ที่เกิดพร้อม

ถ้าเรายอม เป็นทาส ก็อาจเสีย

จะผิดหวัง ท้อแท้ และอ่อนเพลีย

ใจละเหี่ย ห่วงละห้อย และน้อยใจ

สู้ครับสู้ กำลังใจ ต้องเข้มแข็ง

อย่าอ่อนแรง อ่อนแอ แลอ่อนไหว

ฝนบนฟ้า มืดมัว ช่างปะไร

เราเปิดไฟ อบอุ่น กรุ่นไมตรี

         มาให้กำลังใจครับ

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท