บ้านซับสนุ่น แหล่งเรียนรู้ ที่ไม่ควรพลาด


มีความรู้อยู่กับตัว กลัวอะไร

เมื่อวาน  ผมได้มีโอกาส  พา ผู้บริหาร บริษัท Sunfood  (ทำสินค้าเกี่ยวกับไก่ครบวงจร  รวมทั้ง ข้าวมันไก่โกซัน)  ไปเยี่ยม ชุมชนเกษตรก้าวหน้า     ที่  ตำบลซับสนุ่น  อำเภอมวกเหล็ก  จังหวัดสระบุรี

ที่พาพวกเขาไป เพราะ อยาก จะหา ชุมชนเรียนรู้ที่ใกล้ๆ กับ โรงงานของพวก Sunfood (วังม่วง)   ให้พวกผู้บริหารได้เห็น  กระบวนการเรียนรู้    เห็น KM village    จะได้ไม่ต้องไปไกล ถึง  บุรีรัมย์  ระยอง สุพรรณ สมุทรสงคราม ฯลฯ 

เราไปกันตอนเย็นมากแล้ว  พี่ๆ ผู้ใหญ่บ้าน และ คณะ    ก็ให้การต้อนรับอย่างดี  ทั้งๆที่ กำลังวุ่นอยู่กับ การให้อาหารวัว

ผู้บริหาร ได้เห็น การต่อสู้ ของ นักศึกษา บัณฑิต เกษตรกรรม   ที่ รัฐบาล ให้ที่ดินไว้ เมื่อ 20 ปีก่อน ( พศ 2530)  เพื่อ แก้ปัญหาตกงาน

พวกเขา  ใช้วิชาความรู้ที่เรียนมา   ผ่านความยากลำบากมากมาย เช่น ไม่มีน้ำ  ไม่มีไฟ ไม่มีถนน  และ ไม่มีเงิน 

ผู้บริหาร Sunfood ได้ความรู้ และ ความรู้สึกดีๆมากมาย เช่น

  • การที่พวกเขา เจอกันบ่อยๆ คุยกันบ่อยๆ สนุกสนาน    ในขณะที่ คนใน office คุยกันดีๆน้อยมาก   (พวกอาจารย์มหา ฯ ก็น่าจะ คุยกันดีๆ น้อยนะ ผมว่านะ    เอาแต่ สอนๆๆ   และ ไม่ค่อยคุยดีๆ กับ ลูกศิษย์เลย .....  ในฐานะ ที่ผมก็เคยเป็นอาจารย์มหา ฯ  ผมรู้สึกอายแทน ชุมชนต่างๆนะ)
  • เห็นความอดทน การต่อสู้ มุ่งมั่น  ของ พวกเขา   น่าประทับใจครับ
  •  การนำสิ่งที่เรียนมา   เอามาใช้จริง    เป็น Learning by doing และ ยังค้นพบ "ชุดความรู้"ใหม่ๆเพิ่มเติมด้วย 
  • การมีจิตอาสา และ จิตสาธารณะ    พวกเขาพร้อมที่จะแบ่งปัน ความรู้ที่ผ่านการทำ  (ความรู้เชิงประจักษ์  Action learning  หรือ  Tacit knowledge)  ให้กับคนอื่นๆ 
  • เข้าใจ เรื่องผึ้ง วัว  ฯลฯ  มากขึ้น  จนหลายคน ติดใจ อยากจะมา ฝึกงาน ที่ ชุมชนซับสนุน
  • สาวๆ  ติดใจ สมุนไพร "หน้าเด้ง"
  •  ฯลฯ

ขากลับ   เราเพิ่งจะรู้ว่า  ซับสนุ่นอยู่สูงกว่าวังม่วงมาก  น่าจะประมาณ 200 - 300  เมตรที่ต่างกัน   .....    อากาศที่ซับสนุ่นเย็นสบายกว่า   พวกเรามองความลาดเอียงของถนน จึงรู้ว่า  คราวหน้า ถ้าเอาจัรยานมานะ   ขี่สบายมากเลย  คือ ไหลลงตลอด จาก ซับสนุ่น ไปยัง วังม่วง

ขอขอบคุณ  Gotoknow ที่ทำให้พวกเรา ได้เจอ พวกเขา

และ ขอขอบคุณ ชาวซับสนุ่นทุกคน และ ทุกชีวิต (วัว ผึ้ง สุนัข ฯลฯ)

 

 

คำสำคัญ (Tags): #ซับสนุ่น#sunfood
หมายเลขบันทึก: 120369เขียนเมื่อ 18 สิงหาคม 2007 11:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 02:58 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

555 แต่ถ้าขี่จักรยานจากวังม่วง ไปซับสนุ่นนี่เอาเรื่องน่าดูเลยนะคะเนี่ย  :D

น่องปูดแน่ๆ งานนี้

ประทับใจตั้งแต่ตอนโทรศัพท์ติดต่อไป พี่ณรงค์ กิ่งแก้ว ผู้ใหญ่บ้านน่ารักมาก เราโทรไปบอกตอนสายๆว่าเย็นนี้จะไปเยี่ยม ก็ตอบรับทันทีไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไร

ไปถึงที่นั่นแค่จอดถามทางนิดเดียวพี่ชาวบ้านแถวนั้นก็ขับรถมอเตอร์ไซค์นำไปให้ถึงที่นัดหมายเลยทีเดียว สมแล้วที่ได้งบจาก ททท.มาทำถนน

จะกลับไปอีกแน่ๆค่ะ ว่าจะพาพวกไปทำ Project base ที่นี่ด้วย :D

 

ผมชอบดูรายการทีวีช่อง 9 อยู่รายการหนึ่ง รายการปราชญ์เดินดิน ครับ

ทำให้ผมรู้สึกว่าความจริงเรื่องของ KM นั้นมันมีมานาน การแลกเปลี่ยนเรียนรู้มีอยู่ในทุกระดับ

เป็นเรื่องที่ง่ายๆ แต่ว่าเราต้องมานำเสนอว่าเราทำ KM นะมันทำให้สูญเสียความเป็นธรรมชาติไป บางทีหรือเปล่าผมเองก็ไม่แน่ใจ

การที่เกิดการแลกเปลี่ยนในองค์กรนี่เป็นเรื่องที่ดีมาก แต่ว่าทำอย่างไรครับมันจะทำให้เป็นกันเองธรรมชาติ

บางคนก็ว่าเอาแต่พูดกันไม่เห็นได้อะไร

แต่ผมว่า เพราะไม่พูดกันนั่นแหละมันเลยไม่ได้อะไร เราต้องเสียเวลาในการพูดคุยแล้วจะทำอย่างไรให้เกิดการพูดคุยโดยจะไม่เรียกว่าเสียเวลา

อย่างไรดีครับ

เห็นด้วยเลยครับ  KM แบบธรรมชาติ  เขามีมานานแล้ว  ชาวบ้านทำ KM กันแบบไม่รู้ตัวมาหลายแห่งแล้ว    เรามีชุมชนเข้มแข็ง ยั่งยืน พอเพียง  มานานแล้วด้วย

แต่ พวกเรา   พอมาทำ Km แบบ Format มันก็เลยดู ขัดๆ (ขัดใจ)  เขิน ๆ (ไม่พูดกัน)   กดดัน  บ้า KPI กันไปหน่อย

การจะให้คุยกัน   ก็ต้องสร้างบรรยากาศครับ

ทำให้แนบเนียน   หลายแห่ง   ผู้บริหารจะทำ โดยไม่ต้อง ตี ปีป  เป่าประกาศ  ว่า ฉันจะให้เธอทำ KM นะ

เขาทำกันแบบเงียบ ๆ  รู้ๆกันเฉพาะ กลุ่มทำงานเท่านั้น

มันก็เหมือนจีบสาว  คือ  ไปบอกเธอตรงๆว่าชอบเธอ  เธอก็จะเกลียดเราทันที

ต้อง ".....เริ่มจากวันที่เราคบกันคล้ายเพื่อน  แต่เสมือนหนึ่งมิตรเคยชิดใกล้   ....... "

 

เห็นด้วยกับอาจารย์ว่าน่าจะทำแบบธรรมชาติที่รู้โดยคณะทำงาน   ถ้าทำตามfotrmat บางครั้งรู้สึกจะเกร็งๆกันค่ะ

รู้สึกตัวเราเองเหมือนกบในกะลา ไม่รู้ว่าโลกภายนอกเข้าไปถึงไหนกันแล้ว นายที่ทำงาน กดดันเอาแต่งาน ๆๆๆ ใครไม่ตีกอล์ฟก็จะไม่รุ่ง ให้ทำโน่น ทำนี่ เราเตรียมข้อมูลแทบแย่ เป็นสัปดาห์ ๆ สุดท้ายดูไม่ถึง 5 นาที ก็โยนทิ้ง เป็นหลาย ๆครั้ง จิตเกิด มาก ๆ

ด้วยความเคารพอย่างสูง

 ฝากข้อคิดเล่นๆ ดังนี้

  • เจ้านาย ดีๆ ก็มีมาก   คุณยังไม่เจอเอง

ตอนสัมภาษณ์งาน ก็ปล่อยแต่ให้ พวกเขา ถามเกี่ยวกับคุณ   ทำไมคุณไม่ถามเกี่ยวกับเขาบ้าง ล่ะ

ก่อน เข้าทำงาน  ทำไม  ไม่ขอดูตัว นายตัวจริงก่อน สืบประวัติสันดานกันก่อน

  • ทำไมต้องมีเจ้านายด้วย   เป็นนายตนเองไม่ได้หรือไง  ทำไมต้องเป็น "มนุษย์เงินเดือน" 

 

อยากติดต่อกับครูบุษบา โชคช่วยชู ครูโรงเรียนบ้านซับสนุ่น ที่ อีเมล์นี้ บุษเห็นแล้วตอบกลับด้วยนะ

น้อย มธ รหัส 18

สวัสดีท่านอาจารย์ครับ

ขอบพระคุณที่นำเรื่องราวของ KM village บ้านซับสนุ่นมาฝากครับ...

บุษบา โรงเรียนบ้านซับสนุ่น ย้ายไปโรงเรียนเกิดการอุดม ติดต่อใครรู้จักบุษ ให้ติดต่อที่ [email protected] น้อย เพื่อน มธ

อยู่ที่นี่หนูไม่สนุกเท่าอยู่ที่โรงเรียนบ้านซับสนุ่นเราเลย เดียววันไหนหนูว่างหนูจะไปเยี่ยมครูทุกคนนะค่ะ หนูขอให้ครูทุกคนมีความสุข

มากๆนะค่ะ คุณครูที่รักทุกคน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท