chainung
ผู้ช่วยศาสตราจารย์ สัญญา สะสอง

บันทึกแทนลูกสาว


เจ้าแมวน้ำจอมซน

  เมื่อเช้าขับรถมาส่งลูกสาวที่โรงเรียนปริ้นส์ฯ เชียงใหม่ เราสอนเธอว่า เนี่ยลูก รู้มั๊ยวันนี้น้องนอนตื่นสายไม่ดีนะ คนนอนตื่นสายเนี่ยเหมือนลิงรู้หรือเปล่า  เธอตอบว่า เหรอพ่อ แล้วย้อนถามเราว่า แล้วคนนอนตื่นเช้าเนี่ยเหมือนอะไร  เราจึงตอบว่า ก็เหมือนควายไงคะ  เพราะควายมันต้องตื่นมาเคี้ยวเอื้องทุกวันเช้าเลยล่ะ 

  เธอจึงย้อนเราคืนว่า งั้นพ่อก็เป็นควายน่ะสิ เพราะพ่อนอนตื่นเช้า โห เราเนี่ยตัวชาเลย เด็กอะไรย้อนเก่งจริงๆ (เหมือนพ่อไม่มีผิด) เรารีบตอบว่า ไม่ใช่นะลูก พ่อตื่นเช้าเหมือนควายก็จริง แต่ไม่ได้เป็นควายนะ เพราะพ่อไม่ได้เคี้ยวเอื้องซักหน่อย

  บางทีคนเรามักคิดแทนลูกเสมอๆ ว่าเราดีกว่า เก่งกว่า และเป็นเจ้าของเขา จึงพยายามใส่ความคิดของเราให้เขาตลอดเวลา  ซึ่งที่จริงแล้วไม่ใช่เลย ปล่อยให้เขามีความคิดเป็นอิสระในแบบของเขา เขาจะคิดเองได้  คิดเป็น และคิดมีระบบในที่สุด ไม่ต้องไปตอกย้ำและพูดกรอกหูให้เขาเชื่อ คิด ทำตามแบบอย่างเราเสมอไป

  แต่ไม่ได้หมายความว่า ไม่สั่งสอนเขาเลยนะครับ อย่างนั้นยิ่งไม่ถูกใหญ่ แต่เราควรพูดให้เขาเข้าใจว่าอะไรควรไม่ควร ดีไม่ดี ถูกไม่ถูก โดยให้เขาคิดตาม อาจจะด้วยวิธีการถามเปรียบเทียบก็ได้ เช่น เรามักถามลูกเสมอเวลาที่ตำรวจจับผู้ร้ายได้ ว่าผู้ร้ายไปทำความผิดอะไรมา ตำรวจถึงจับ แล้วถ้าเราไม่ทำอย่างผู้ร้ายคนนั้น เราจะถูกจับไหม ลูกมักตอบว่า เราก็จะไม่ถูกจับ เราก็บอกเขาได้ว่า เพราะเราเป็นคนปกติ อยู่อย่างปกติ คิดแบบปกติ ไม่เบียดเบียนใคร เราจึงไม่อยากทำร้ายใคร ไม่อยากได้ของของใคร และเราก็จะไม่ถูกจับ ที่จริงเราสอนลูกหลายเรื่อง โดยการอธิบายให้เขาเข้าใจและคิดตาม แล้วจะมีคำถามจากเขาตามมาเอง เราจะได้มีโอกาสอธิบายให้เขาเข้าใจ.....

 ไม่มีอะไรสรุปนะครับ ฝากมาให้อ่านคลายเหงา

คำสำคัญ (Tags): #km เชียงใหม่, ลูก
หมายเลขบันทึก: 120138เขียนเมื่อ 17 สิงหาคม 2007 09:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:57 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
  • สวัสดีครับ
  • เข้ามาอ่านบันทึกนี้ในวันหยุด  และช่วยให้วันหยุดเป็นวันพักผ่อนที่รื่นรมย์ของชีวิต
  • ผมประทับใจแนวคิดในบันทึกนี้มาก  สะท้อนให้เห็นภาพอันแนบแน่นระหว่างคนในครอบครัว..  และสื่อให้เห็นการมองกันและกันด้วยหัวใจอันบริสุทธิ์
  • ไม่มีใครเป็นเจ้าของใคร  แต่เราก็มักเข้าใจว่าเราเป็นเจ้าของกันและกันอยู่อย่างไม่รู้จบ  แต่บางทีมันก็ยากยิ่งที่จะหยั่งวัดได้ว่า  เราควรมีช่องว่างขนาดใดจึงจะนำมาซึ่งความสุขของการอยู่ร่วมกัน
  • ....
  • ยืนยันว่าประทับใจในแนวคิดนี้มากครับ

บางทีคนเรามักคิดแทนลูกเสมอๆ ว่าเราดีกว่า เก่งกว่า และเป็นเจ้าของเขา จึงพยายามใส่ความคิดของเราให้เขาตลอดเวลา

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมให้กำลังใจนะครับคุณแผ่นดิน และหวังว่าจะคอยสอดส่องดูความเป็นไปของน้องใหม่อย่างผมด้วยความใกล้ชิดสนิทกันไปอย่างนี้ตลอดนะครับ

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท