ก่อนวันเดินทางไปเชียงใหม่ เป็นบรรยากาศช่วงวันแม่ ที่ค่อนข้างจะมีภารกิจให้เราทำมากมาย ด้วยงานที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมวันแม่ของลูก ๆ ทั้ง 150 ชีวิต ที่โรงเรียน บวกกับซักซ้อมและพาลูก ๆ หลายชีวิตที่เหมือนปูน้อยในกระด้งใบเล็ก ไปแข่งขันกีฬา กรีฑา ติดต่อกันหลายสัปดาห์... จนเกิดความล้า...
ทันใดนั้นความคิดไม่เข้าท่าในหัวเรา...แว้บ...เข้ามา..."ไม่ไปเชียงใหม่ดีไหม"...แต่ยังดีความคิดนี้มันแว้บ...ออกไป
วันเดินทาง วันที่ 12 สิงหา เมื่อทำหน้าที่แม่ที่โรงเรียนเรียบร้อย ก็มาถึงบทบาทของลูกที่บ้าน...กราบยาย และแม่ ก่อนเดินทาง
คณะพวกเรากำหนดออกเดินทางจาก สพท.นม.6 เวลา 2 ทุ่ม แต่ก็มีคณะทำงานเราท่านหนึ่ง...2 ทุ่มแล้ว ยังทำงานไม่เสร็จ และ ยังไม่เก็บกระเป๋า ก็คือ พี่อ๊อด ของพวกเรา แต่พี่อ๊อดก็บอกด้วยรอยยิ้มว่า "บ่...ยาก ม้วนลงกระเป๋าแป้บเดียว...เสร็จ" (เพราะอยากไปมาก)
จริงอย่างที่พี่อ๊อดพูด 2 ทุ่มครึ่งคณะจาก สพท.นม. 6 ก็ออกเดินทาง
ถึงเชียงใหม่ พี่ปูเป้ ที่น่ารัก จัดการให้พวกเราเข้าที่พักเรียบร้อย
วันแรก...เป็นวันแรกที่รู้จัก km และ Gotoknow ...พยายามเก็บทุกรายละเอียด ที่อาจารย์ Beeman พูดให้เข้าใจมากที่สุดเพราะคณะเราต้องนำสิ่งเหล่านี้ไปขยายผล ในภาคบ่ายเราได้เรียนรู้การใช้ Blog จากคุณมะปรางเปรี้ยว ที่พวกเราค่อนข้างทุลักทุเลเพราะน้องกาญกับน้าตุ๊กใช้คอมพิวเตอร์เครื่องเดียวกัน และสภาพการใช้งานไม่เต็มร้อย แต่เราสองคนก็ช่วยกันสมัครสมาชิก จนสำเร็จไปได้ด้วยดี
วันที่สอง...ได้ฟัง bloggers แต่ละท่านแล้ว รู้สึกว่าทุกท่านเต็มไปด้วยความรู้ และ มีความอยากให้คนอื่นรู้เหมือนท่าน
วันที่สาม....ความรู้สึกตรงกันข้ามกับก่อนเดินทาง....ไม่อยากกลับด้วยเหตุผลที่มากมาย แต่ก็มีเหตุผลเล็ก ๆ อันหนึ่ง ที่พวกเราพยายามอย่างยิ่งที่จะใช้สิทธิ์ในรางวัลที่ได้รับมา ก็คือ log home ต่ออีก 1 คืน
แต่ด้วยภารกิจที่มากมายของพวกเรารออยู่ที่โคราช จึงต้องตัดใจ และเดินทางหอบเอาความรู้ และความเฮฮากลับโคราช ยิ่งกว่าขาไปเชียงใหม่ เพราะเรามีสมาชิก Gotoknow เพิ่มอีก 1 ท่านที่เพิ่งรู้จักในการสัมมนาครั้งนี้ กระโดดขึ้นรถไปกับคณะเราด้วย
จากโคราชถึงเชียงใหม่ครั้งนี้ การเดินทางเต็มไปด้วยความประทับใจ ความเอื้อเฟื้อ และมิตรภาพ ในคณะทำงาน Korat 6 km Team ทุกท่าน
สวัสดีค่ะ คุณ ใบตอง
สวัสดีครับคุณใบตอง
ยินดีที่ได้รู้จักครับ
ขออนุญาตนำบทความไปรวมที่ตะกอนนะครับ
ที่นี่ครับ http://gotoknow.org/blog/mrschuai/119385
ขอบคุณมากครับ ขอให้สนุกในการเขียนบทความนะครับ
สรุปว่าจะกลับมาใช้สิทธิรางวัลอีกครั้งนะครับ
ผมจะได้รอพบร่วมฉลองด้วย :)
สวัสดีครับ คุณใบตอง
พอดีได้ทักทายและพูดคุยกับน้องสาวปูเป้ตั้งนาน ทีมจากโคราชน่ารักทุกคน เป็นไปได้ชาวเชียงใหม่ กะว่าจะกักตัวไม่ไห้กลับ
อ่านบันทึกแล้วเป็นธรรมชาติดีมากครับ และอยากให้ใบตองเขียนออกมาเยอะๆนะครับ
วันสัมมนามมีภาระกิจมาก เลยไม่ได้ทักทายแบบตัวต่อตัว ต้องขออภัยด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณนะครับที่เข้าใจและเห็นความตั้งใจของคณะวิทยากร และนี่คือสิ่งผมพูดบนเวทีแต่นำมาขยายในบันทึก http://gotoknow.org/blog/pandin/120347
...
ขอบคุณครับคำขอบคุณ (แทนเมื่อครู่ที่อ่านไม่ออกค่ะ)
ขอบพระคุณ คุณครู bloggers ทุกท่านมากที่สุดเลยค่ะ (ขอเปรียบเทียบเป็นทุกท่านเป็นครูนะคะ)
สำหรับหรับข้อคิดเห็น กับบันทึกแรกของใบตอง...อ่านแล้วหัวใจพองค่ะ...เมื่อวันศุกร์ตอนเย็นเดินไปที่ต่าง ๆ ในโรงเรียน...รู้สึกว่าตัวเองเดินไปยิ้มไป...ยิ้มจริง ๆ ค่ะ
เพราะปกติมักจะเป็น ยักษ์ตัวเล็ก ๆ ของลูกศิษย์เสมอ
วันเสาร์ก็ ยังได้ยิ้มอีกกับข้อคิดเห็น
ได้กำลังใจเขียนบันทึกอีกเยอะเลยค่ะ
ใบตองจะพยายามเขียนบันทึกอีกเยอะ ๆ ค่ะ
ขอบคุณ จาก ใบตอง (ปีบทอง ช่อที่ 9)
สวัสดีจ้า...คุณใบตอง สายพันธุ์อะไรเอ่ย ? วันนี้ได้แวะมาเยี่ยมอ่านบทความของคุณใบตองแล้วนะคะ
น่าสนุกมากเลยเนอะ ตัวเองมีแววจะได้เป็นนักประพันธ์บทความที่ดีได้นะเนี่ยะ
ว่าง ๆ จะแวะเข้ามาอ่านอีกนะจ๊ะ
สวัสดีครับคุณใบตอง
แวะเวียนมาเยี่ยมชมครับ ทีมโคราชน่ารักมากครับ
ผมได้รู้จักก็วันสุดท้ายแต่ก็ประทับใจครับ