"ไมตรีเหมือนต้นไม้ เมื่อปลูกแล้วต้องบำรุงรักษา" ผมขออนุญาตคัดลอกสำนวนนี้จากจุลสาร สร้างไมตรี ๙๙ วิธี ของสำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ ด้วยบังเอิญเหลือบเห็นบนชั้นวางหนังสือจึงหยิบขึ้นมาพลิกอ่าน พลิกไปหน้า ๑๕ หัวข้อ ๗ สานสัมพันธ์ พลันก็สะดุดสำนวนนำข้างต้นนี้ จึงหวนคิดเรื่องอัศจรรย์เมื่อวันวานว่า
แต่ก่อนมิได้เป็นเช่นนี้เล่า วันนี้เรากลับเห็นว่าเป็นค่า
เพราะไมตรีจากมิตรยังตรึงตา ควรรักษาสานไว้ให้ยั่งยืน
วันนี้จึงต้องนั่งลงบันทึกและส่งไมตรีให้มิตร KM เชียงใหม่ทั้งหลายว่า มิตรคนนี้จะคอยพาทีเล่าเรื่องต่างๆ ให้อ่านสม่ำเสมอ และจะคอยแวะเวียนเยี่ยมเยื่อนทักทายทุกๆ ท่าน ไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบแบบเพลงของเบิร์ด - ธงชัย ว่า "ฝนที่ตกอยู่ทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้.......อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง" (วันนี้ที่เชียงใหม่ฝนกระหน่ำราวกับฟ้ารั่วครับ) ใคร มีเนื้อเพลงฉบับเต็มกรุณาบอกด้วยครับ ผมจำได้แต่เพลงโบราณครับเพราะชอบร้องมาตั้งแต่เล็กๆ โดยเฉพาะเพลงจากวรรณกรรม วรรณคดีนั้นชอบเป็นพิเศษ ประเภท ชุด จุฬาตรีคูณ ชุด ผู้ชนะสิบทิศ ชุด แสนแสบ ชุด พระลอ ชุด พระอภัยมณี และอืนๆ (โอกาสต่อไปคงจะนำมาเสวนากันครับ)
แต่สำหรับบันทึกนี้ มีข้อคิดเตือนใจถึงเพื่อนพ้องน้องพี่ว่า เมื่อเรามีไมตรีต่อกันแล้ว ก็ควรสานสัมพันธ์ไว้ให้ยืนนานเหมือนสำนวนแต่กาลข้างต้นที่คัดมาเป็นคติครับ
อาจารย์มาถูกจังหวะที่ลุงปั๋นเข้ามาพอดี(หลายรอบ) ทำผลงานวิชาการไป คิดไม่ออกก็เข้ามาอ่านมาผ่อ...ดีครับ ที่อาจารย์มีเวทีถ่ายทอดที่เป็นจังหวะจะโคน(เขียนถูกหรือผิดเนี่ย)...ถ้าพูดเรื่องเพลง ผมพอจะมาร่วมแจมได้ครับ(ขี้โม้(ผม)นิด ๆ )
เข้ามายกมือเห็นด้วยครับ
ไมตรีเหมือนต้นไม้ ปลูกแล้วต้องบำรุงรักษา
การปลูกไมตรี เป็นบทเรียนขั้นต้นของไมตรีจิต
จิตที่มีความรักและปราถนาดี
รักอย่างเดียว อาจจะรีบร้อนนำมาปลูก
แต่หากพ่วงเอาความปราถนาดีติดตามมาด้วย
จะเกิดความเอื้ออาทรและความห่วงใย ...จนเกิดความผูกพันตามระวังดูแลรักษามิตรภาพนั้นให้เจริญงอกงามยิ่งๆขึ้น
ครับ หมั่นรดน้ำ พรวนดิน ให้ปุ๋ยความรักและอาทร จะสร้างให้เกิดเยื่อและใย ผูกพันมิตรภาพนั้นแน่นหนา ยาวนานและยั่งยืน
ฉันยังจำเสมอที่เธอเคยบอกกับฉัน
chan yang jam sa-mer tee ter koie bok gap chan
I always remember the words you told me.
คิดแล้วยังตื้นตันเกินอธิบาย
kit laew yang dteun dtan gern a-ti-baai
When I think about it, I am just too overwhelmed to explain.
นึกถึงคำๆนั้นทุกวันที่ห่างกันไป
neuk teung kam-kam nan took wan tee haang gan bpai
I recall those words when you are far away from me.
เหมือนมันเป็นโยงใยที่ส่งถึงกัน
meuan man bpen yonge yai tee song teung gan
They are like a link between us.
ไม่ว่าเราจะโชคดี หรือบางทีที่ร้องไห้ ต่างคนสนใจจะฟัง
mai waa rao ja choke dee reu baang tee tee rong-hai dtaang kon son-jai ja fang
Irregardless of whether we are lucky or sad and down on our luck. Both of us are keen to care.
เพราะว่าในชีวิตเรื่องจริงมันต่างจากฝัน
pror waa nai chee-wit reuang jing man dtaang jaak fan
Because in life, the reality is very different from our dreams.
ฝันไม่เคยมีวันที่เจ็บช้ำใจ
fan mai koie mee wan tee jep cham jai
When we have dreams, we will not be sad.
มีผู้คนอยู่รอบกาย เหมือนไม่มีไม่เห็นใคร แต่ใจๆฉันยังมีเธอ
mee poo-kon yoo rop gaai meuan mai mee mai hen krai dtae jai-jai chan yang mee ter
There are so many people around me, yet I do not take an interest in anyone. Because my heart is still with you.
คืนที่ไร้แสงไฟ วันที่ใจมัวหม่น ขอเพียงใครสักคนห่วงใยกัน
keun tee rai saeng fai wan tee jai mua mon kor piang krai sak kon huang yai gan
On those dark nights and days when I feel gloomy. Can I have someone to worry about me?
วันที่เสียน้ำตา วันที่ฟ้าเปลี่ยนผัน เธอก็ยังมีฉันอยู่ทั้งคน
wan tee sia nam dtaa wan tee faa bplian pan ter gor yang mee chan yoo tang kon
The day I am sad and cry, the day the sky changes. You still have me as your friend.
ฝนที่ตกทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้ ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว
fon tee dtok taang none naao teung kon taang nee yang yaak daai yin took reuang raao
Whenever the rain falls on you, I will feel the cold. I want to listen to your worries.
ยังนอนดึกอยู่ใช่ไหม เธอผอมไปหรือเปล่า อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง
yang non deuk yoo chai mai ter pom bpai reu bplao yaa leum lao soo gan fang
Do you still sleep late at night? Are you losing weight because of your worries? Don't forget to share them with me.
คืนที่ไร้แสงไฟ วันที่ใจมัวหม่น ขอเพียงใครสักคนห่วงใยกัน
keun tee rai saeng fai wan tee jai mua mon kor piang krai sak kon huang yai gan
On those dark nights and days when I feel gloomy. Can I have someone to worry about me?
วันที่เสียน้ำตา วันที่ฟ้าเปลี่ยนผัน เธอก็ยังมีฉันอยู่ทั้งคน
wan tee sia nam dtaa wan tee faa bplian pan ter gor yang mee chan yoo tang kon
The day I am sad and cry, the day the sky changes. You still have me as your friend.
เพราะฝนที่ตกอยู่ทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้ ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว
pror fon tee dtok yoo taang none naao teung kon taang nee yang yaak daai yin took reuang raao
Because when the rain falls on you, I feel the cold too. I want to listen to your problems.
เธอลำบากอะไรไหม เธอสู้ไหวหรือเปล่า อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง
ter lam-baak a-rai mai ter soo wai reu bplao yaa leum lao soo gan fang
Is something bothering you? Can you deal with it? Do not forget to share them with me.
เพราะฝนที่ตกอยู่ทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้ ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว
pror fon tee dtok yoo taang none naao teung kon taang nee yang yaak daai yin took reuang raao
Because when the rain falls on you, I feel the cold too. I want to listen to your problems.
เธอลำบากอะไรไหม เธอสู้ไหวหรือเปล่า อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง
ter lam-baak a-rai mai ter soo wai reu bplao yaa leum lao soo gan fang
Is something bothering you? Can you deal with it? Do not forget to share them with me.
เธอยังขาดอะไรไหม เธอสู้ไหวหรือเปล่า
ter yang kaat a-rai mai ter soo wai reu bplao
Are you in need of anything? Will you be able to manage it?
อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง เธอยังมีฉันอยู่ทั้งคน
yaa leum lao soo gan fang ter yang mee chan yoo tang kon
Do not forget to tell me, you will still have me as your friend.
สวัสดีครับอาจารย์ศักราช
ขณะที่เขียนบันทึกนี้ผมอยู่ที่กรุงเทพฯ ผมดีใจครับที่อาจารย์ติดตามผมมาโดยตลอดทุกบันทึก เรื่องเพลงนั้นอาจารย์สุดยอดแล้วครับ ผมคงได้มีโอกาสติดตามผลงานการแต่งเพลงและขอความรู้ในเรื่องเพลงจากอาจารย์แน่ครับ
ท่านคณบดีพิชัยครับ
ขณะเขียนบันทึกนี้ผมอยู่ที่กรุงเทพฯ เพื่อเข้าประชุมสัมมนาเชิงปฏิบัติการเรื่อง "การสอนภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ" ที่ มศว.ประสานมิตร ผมก็ขอถือโอกาสรายงานการประชุมวันนี้ (18 ส.ค.) ว่า คณะของเราคือ อ.ศิวภรณ์ อ.นัยนา อ.อิสริยาภรณ์และผม ได้ร่วมฟังบรรยายช่วงเช้า โดย รศ.โกชัย สาริกบุตร เป็นวิทยากรหลักบรรยาย เรื่อง "สอนภาษาไทยอย่างไรให้โดนใจชาวต่างประเทศ" ซึ่งได้ประโยชน์มากโดยเฉพาะอาจารย์น้องน้อย 2 คนซึ่งยังไม่ค่อยมีประสบการณ์ ได้เก็บเกี่ยวประโยชน์ไปมาก ส่วนช่วงบ่ายเป็นการแบ่งกลุ่มย่อยซึ่งคณะของเราก็แยกกันเข้าทั้ง 3 กลุ่ม ซึ่งได้ประโยชน์มาก ในแง่การเผยแพร่ศักยภาพมหาวิทยาลัยของเราให้เป็นที่รู้จักและทึ่งในฝีมือของอาจารย์ รศ.โกชัยก็โฆษณาสนับสนุนให้ด้วยเช่นกัน ผมจึงต้องขอขอบคุณท่านคณบดีเป็นอย่างยิ่งที่ให้โอกาสผมและคณะมาร่วมประชุมสัมมนาในครั้งนี้ ขอขอบคุณอย่างยิ่งที่ติดตามให้กำลังใจผมมาโดยตลอดทุกบันทึก กลับถึงคณะผมคงจะได้รายงานให้ทราบโดยละเอียดต่อไปครับ
คุณ Little Jazz ครับ
ขอบคุณเหลือเกินครับที่เอาเพลงมาฝากตัวใหญ่เห็นชัดดีครับ ทำให้มองเห็นถึงความหมายที่ชัดเจนของเพลงนี้มากขึ้น ก็อยากแสดงไมตรีถามสารทุกข์สุกดิบคุณ Little Jazz ตามเนื้อเพลงที่ว่า "ยังนอนดึกอยู่ใช่ไหม เธอผอมไปหรือเปล่า อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง"
เพราะตอนนี้ผมอยู่กรุงเทพฯ และฝนก็ตกกระหน่ำ หนาวด้วยครับ ไม่ทราบว่าทางบ้านตกไหม นอนดึกไปหรือเปล่า อย่าลืมส่งข่าวกันมา
สวัสดีค่ะ อ.กรเพชร
จิตที่มีความรักและปราถนาดี รักอย่างเดียว อาจจะรีบร้อนนำมาปลูก
แต่หากพ่วงเอาความปราถนาดีติดตามมาด้วย จะเกิดความเอื้ออาทรและความห่วงใย ...จนเกิดความผูกพันตามระวังดูแลรักษามิตรภาพนั้นให้เจริญงอกงามยิ่งๆขึ้น
ครับ หมั่นรดน้ำ พรวนดิน ให้ปุ๋ยความรักและอาทร จะสร้างให้เกิดเยื่อและใย ผูกพันมิตรภาพนั้นแน่นหนา ยาวนานและยั่งยืน
สวัสดีครับ คุณ Little Jazz
ฝนตกกระหน่ำหนาวดาวดับ
นอนไม่หลับคิดถึงคนทางเหนือ
วางยาเสร็จกลับไปนอนช่างเหลือเชื่อ
เหมือนลงเรือโดดแผล็วแล้วทิ้งพาย
ปล่อยให้หลงลงเรืออย่างเคว้งคว้าง
ปล่อยเรือลอยท้องกว้างชลาศัย
ปล่อยคลื่นลมโหมพัดซัดหนาวใจ
ปล่อยร้องไห้คนเดียวไม่นำพา
โปรดยื่นมือคว้าไว้ให้รอดฝั่ง
อย่าชิงชังไมตรีที่มีค่า
มาร่วมพายฝ่าคลื่นกลางชลา
ร่วมชะตาถึงฝั่งที่หวังไว้
หวังว่าคุณ Little Jazz จะต่อกลอนต่อด้วยนะครับเพราะไหนไหน ก็ "ลงเรือลำเดียวกัน" แล้วนะครับ
*** ผมขออนุญาตข้ามไปสวัสดีคุณกฤษณา สำเร็จด้วยครับ "เรือลำเดียว" ที่ว่านี้ก็คือ พี่น้อง KM เชียงใหม่ครับ ผมจะช่วยพายช่วยจ้ำให้เรือลำนี้ฝ่าคลื่นลมไปอย่างสง่างาม เพราะเรามีคนที่รู้ใจอยู่มากมายที่คอยเอื้อไมตรีต่อกันให้ยั่งยืนต่อไปนานเท่านานครับ ดีใจจริงๆ ครับ
คุณ Little Jazz ครับ
เล่นต่อกลอนอีกครับ
อย่าห่วงเลยฝั่งไหนยังไกลอยู่
แต่ก็รู้มีคนช่วยพายถ่อ
คงถึงแน่แต่เราต้องคอยรอ
มาเถิดหนอระหว่างทางนั่งชมปลา
โน่นแน่ะปลาตะเพียนเวียนว่ายหมู่
นั่นปลาหมู ปลาม้า และปลาบ้า
ปลาซิวสร้อยร้อยพันผ่านพ้นมา
ปลาช่อนนาโดดผลุงฟองกระจาย
ต่อด้วยครับ.....
อาจารย์คะ
หมั่นคอยดูแล และรักษาดวงใจด้วยค่ะ
วันนี้มาแอ่วหาพ่อครูบาสุทธินันท์ ที่สวนป่า มหาชีวาลัยอีสาน จะเอาความฮักปิ๊กไปฝากเน้อเจ้า
คุณ Little Jazz
ต่อกลอนกำลังสนุกนี่จะเลิกพาย ขึ้นฝั่งเสียแล้วหรือ แหม! ไม่เป็นไร ขึ้นฝั่งก็ขึ้นฝั่งครับ
ลมยามเย็นเย็นกายกระทบผิว
ระลอกริ้วสายชลกระทบแสง
สุริยาลาคล้อยค่อยโรยแรง
พายเรือแข่งเวลามาถึงเรือน
ขอขอบคุณช่วยพายได้ผ่อนพัก
ช่างน่ารักพูดคุยมาเป็นเพื่อน
จะชี้นกบอกนกไม่แชเชือน
ลาขึ้นเรือนอำลา "สวัสดี"
สนุกมากครับ ขอบคุณสำหรับไมตรีที่มอบให้ครับ นานๆ จะมีคนมาต่อกลอนโต้แบบนี้สักทีหนึ่ง ต้องขอชมเชยคุณ Little Jazz นะครับว่า ลีลากลอนนั้นใช้ได้เลยครับ
คุณสมพร ครับ
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณในไมตรีที่มีให้ แล้วยังเอาความฮัก เอาบุญมาฝากด้วย สาธุครับ
บุญอันใดที่ทำสนองด้วย
จงมาช่วยดลสุขเกษมสันต์
ให้คุณสมพร สมดั่งพร ประเสริฐครัน
ให้สวยวัน สวยคืน สวยบาดใจ
ให้สมหวังดังที่ปรารถนา
เป็นนารีมีค่ากว่าหญิงไหน
ให้มีเงินลาภยศปรากฏไกล
ให้หัวใจแข็งแรงด้วย ความรัก
คุณ Little jazz
ตามไปดู แล้วครับ ม่วนใจ๋ ดีแต๊ ครับ
เป็นคนที่ชอบเจ้าบทเจ้ากลอนเหมือนกันค่ะ
แต่ดูเหมือนว่าสักครึ่งของอาจารย์ยังบ่ได้เลยคะ
ชอบมากค่ะ โดนใจหนูด้วย
คุณกฤษณา ครับ
ขอบคุณครับที่แวะมาดูต้นตอ ก็อยากรู้จริงๆ ครับ
คุณmaseetoh ครับ
ฝึกฝนครับ ตอนแรกต้องงูๆ ปลาๆ ไปก่อน ลองสะท้อนเป็นเรื่องเล่าสั้นๆ ค่อยเพิ่มพูนฝีมือให้ลือกัน ไม่นานวันต้องได้เป็นเช่นนักกลอนครับ
คุณพายียะห์ มะหระ
โดนใจหนู ครูก็ชอบ
ติดตามตอบ ที่นี่มีคุณค่า
ค่อยๆ อ่าน ค่อยๆ คิด ติดตามมา
จะบอกหวย 455 งวดหน้าเอย
คุณ สารีนา ปาแซ
ชอบ สั้นๆ แต่มีความหมาย
ฟังสบาย คำเดียว ช่างชอบเหลือ
ฟังทีไร ฟังอย่างไร ก็ไม่เบื่อ
แค่คำเดียว ก็เหลือเฟือ ครูชอบครับ