ขวัญเกล้าของลูกคือ แม่
รินนมป้อน อ่อนอุ่น หนุนตักพริ้ม
มือน้อยนิ่ม เนื้อหอม เจ้าจอมขวัญ
สายใยรัก สื่อลูก ยิ่งผูกพัน
กี่คืนวัน ถนอมเจ้า แต่เยาว์วัย
ลูกคือฝัน ของแม่ มาแต่น้อย
แม่เฝ้าคอย เตาะแตะ จนเติบใหญ่
เฝ้ากล่อมเกลี้ยง เลี้ยงลูก ปลูกหทัย
หวังลูกให้ เป็นคนดี มีหน้าตา
มีความสุข แม่ก็สุข ไปด้วยเจ้า
ทุกข์รุมเร้า แม่มิทิ้ง ทุกข์ยิ่งกว่า
เฝ้าปลอบจิต ยามเจ็บ ทุกเวลา
ยากจะหา ใครรักเจ้า เท่ามารดร
เป็นรักแท้ บริสุทธิ์ ที่สุดแล้ว
พระคุณแก้ว แสนหนัก ยากจักถอน
จะแทนทด หมดพ้น จนม้วยมรณ์
พระคุณห่อน หายไป ไม่สิ้นเอย
กรเพชร เพชรรุ่ง ประพันธ์
สิงหาคม ๒๕๕๐
ความเห็น (10)
อาจารย์ค่ะ
ยินดีกับการเริ่มต้นใช้ blog นะคะ
และเป็นเกียรติอย่างสูงที่มึโอกาสได้รู้จักบุคคลคุณภาพ ที่สามารถนำไปเป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิตต่อไป
เป้ โคราช 6 นะคะ
ขอบคุณมากครับที่ให้กำลังใจ
คร้งต่อไปเชิญเยี่ยมผมอีกครั้ง
บล็อกน้องใหม่ไฟแรงอ่อนกำลัง
และอีกครั้งจะไปเยือนชมชื่นคุณ
แวะมาเชียร์ว่า...
อาจารย์ของผมได้เกิดแน่ๆอย่างคับแก้วด้วยครับ
เพราะเรื่องกลอนมิเป็นรองใคร
เรื่องไปไกล เที่ยวนานา ก็หลากที่
จึงเป็นส่วนที่ซึบซับสั่งสมดี
สุดท้าย... รูปหล่อ รอยยิ้มบาดใจอย่างนี้ ไม่ดังให้รู้ไป :)
อาจารย์ขา
- กลอนไพเราะมากๆค่ะ
(ต่อค่ะ...กดผิด)
- อ่านแล้วซาบซึ้งมากๆค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
ท่านคณบดีพิชัย
ขอบคุณอย่างยิ่งที่เข้ามาอ่านกลอนและให้กำลังใจครับ ตอนนี้เริ่มเดินเครื่องแล้วครับ
คุณกฤษณาครับ
ขอบคุณในคำชมครับ กลอนชิ้นนี้นำมาลงไว้เป็นชิ้นแรกเมื่อทำบล็อก พอทำอะไรสำเร็จผมก็มักคิดคุณแม่เป็นท่านแรก ผมจึงนำกลอนนี้มาลงไว้เพื่อบูชาคุณแม่
เพราะแม่คือขวัญเกล้าของลูก
"ไม่มีอะไรยิ่งใหญ่เท่าแม่แล้ว
ไม่มีแก้วล้ำค่าหาเทียบได้
ไม่มีแล้วบริสุทธิ์ผุดผ่องใจ
ไม่มีใครเทียบท่านคุณมารดร"
ขอบคุณอีกคร้งครับ
รสความแห่งบทประพันธ์ถึงเรื่องราวของแม่ผู้มีพระคุณ คือแรงกระตุ้นและผลักดัน เตือนสติหนูให้รู้จักหน้าที่ของการเป็นบุตรที่ดีต่อมารดา ขอบคุณอาจารย์กรเพชร ที่รังสรรค์ผลงานที่ดลใจลูกให้หวนหลังมองคนที่เราอาจลืมท่านไปชั่วขณะ ให้กลับจิตกลับใจ ห่วงใยและดูแลท่าน เหมือนดั่งที่เคยเลี้ยงเรามา
สุนิษา สุรินทร์แก้ว
สวัสดีครับ
เรียนรู้จากครูชี้แนะ และสร้างสรรค์ต่อยอด
รอยเท้าศิษย์ย่อมใหญ่กว่าอาจารย์
อภิชาติศิษย์ ย่อมดีกว่า อนุชาติศิษย์
นี่คือความปรารถนาของผู้เป็นอาจารย์ทุกคน
มุ่งมั่นสรรค์สร้างต่อไปเถิด สุนิษา
ภายหน้าเธอจะยิ่งใหญ่ได้ดังที่ฝัน
น้อมประนตบทกลอนสั่งสอนศิษย์
คอยเตือนจิตมิหวั่นให้สั่นคอน
พระคุณแม่เลิศล้ำดั่งคำสอน
เช่นบทกลอนอาจารย์ได้อ่านมา
หากศิษย์ประพันธ์ผิดแบบแผนบ้าง
มิได้อ้างตนเป็นคนเก่งหนักหนา
ขออาจาร์ยโปรดอภัยอย่าถือสา
ที่แต่งมาอยากลองภูมิเคยร่ำเรียน
ด้วยความเคารพอย่างสูง
ณัฐพร พรหมเสน