โครงการดี ๆ ของสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนปากเกร็ดครับ
เมื่อวานได้มีโอกาสไปช่วยเพื่อนทำกิจกรรมดี ๆ ที่สถานสงเคราะห์เด็กอ่อนปากเกร็ดกับการเป็นอาสาสมัครนวดเด็ก ได้ไปแค่สังเกตุการณ์ แต่ก็รู้สึกดีและมีความสุขครับ...
โครงการนี้เขามีเป็นช่วง ๆ ต้องสมัครล่วงหน้าและต้องทำจริง ๆ ไม่งั้นน้อง ๆ เขาจะรอ เพราะพี่เลี้ยง 1 คนต่อน้อง 1 คนและก็เป็นน้องคนเดิมเพื่อให้น้องเขาคุ้นเคยกับเรา และเราก็จะได้คุ้นเคยกับน้องเขาด้วย...
หลังจากทำกิจกรรมกับน้อง ๆ เสร็จก็มีการมาพูดคุย แลกเปลี่ยนสิ่งที่ได้รับ มีการบันทึกพัฒนาการของน้อง ๆ จากการที่เราสังเกตุน้อง ๆ เพื่อเป็นข้อมูลให้กับสถานสงเคราะห์ด้วย...
ที่สถานสงเคราะห์เด็กอ่อนปากเกร็ด มีน้อง ๆ ที่ทางสถานสงเคราะห์รับผิดชอบเยอะครับ มีตั้งแต่น้องที่เล็กมาก ๆ จนถึงน้อง ๆ ที่โตหน่อย...
ในเวลา 3 ชั่วโมงที่อยู่กับน้อง ๆ เจ้าหน้าที่เขาบอกให้พยายามเล่นกับน้อง ๆ พูดคุยกับเขาให้มาก ๆ อย่าให้เขาหลับ เพราะเวลาปกติของพวกเขาจะหลับมากอยู่แล้ว ให้ใช้เวลา 3 ชั่วโมงนี้ในการสัมผัสและสื่อสารกับเขาให้มากที่สุด...
ถึงจะเป็นเวลาเพียงเล็กน้อย แต่ก็สร้างความสุขใจให้กับเราได้ เพราะความบริสุทธิ์ สดใส ของเด็ก ๆ สร้างความงดงามให้โลกใบนี้เสมอ และอีกอย่างหนึ่งการแบ่งปันสิ่งดี ๆ แม้เพียงเล็กน้อยให้กับสังคมย่อมนำความสุขมาให้ครับ...
ผมว่า...นอกเหนือจากการบริจาคเงินหรือสิ่งของแล้ว ถ้าใครพอมีเวลาลองสมัครเป็นอาสาสมัครกับโครงการนี้ ถือว่าเป็นการแบ่งปันสิ่งดี ๆ ให้น้อง ๆ อีกทางหนึ่งครับ...
เอารูปเพื่อนผู้ใจดีมาฝากครับชื่อพี่เอ (คนกลาง) นะครับ...
ส่วนเพื่อนอีกคนหนึ่งชื่อหนูครับเคยเขียนไว้ในบันทึกนี้ครับ...
http://gotoknow.org/blog/Social/85473
ดูข้อมูลเพิ่มเติมของโครงการที่ link นี้ครับ...
ความเห็น (14)
สวัสดีค่ะ
คุณมีใจงามจริงๆค่ะ
ปกติคนหนุ่มๆ ไม่ชอบอยู่กับเด็กอ่อนๆหรอกค่ะ เล่นไม่สนุก ชอบร้องด้วย
น่าสนใจค่ะ บางที พอว่างหน่อยจะไปดูด้วยตัวเองค่ะ รู้สึกจะมีหลายที่ค่ะ
วันแม่ไปกราบคุณแม่หรือเปล่าคะ
สวัสดีค่ะน้องดิเรก
พี่หนิงเคยฝึกนวดลดอาการเกร็งของเด็กค่ะ ที่เรียกว่า โดสะโฮ (ภาษาญี่ปุ่น) สนุกดีนะคะ
ยินดีที่น้องชายเราได้ร่วมกิจกรรมดีดีอีกแล้ว
ครับ...คุณ sasinanda 
...
มีอะไรที่พอจะทำให้คนอื่นได้บ้างก็อยากทำครับ ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ครับ...
ไม่ได้กลับไปบ้านครับ แต่โทรศัพท์พร้อมส่งใจไปแทนครับ...
ขอบคุณมากครับ...
ครับ...พี่หนิง 
...
เรื่องของการแบ่งปันเป็นเรื่องสำคัญครับ ถ้าใครพอจะช่วยอะไรเล็ก ๆ กับสังคมได้บ้างก็น่าจะทำครับ สังคมเราจะได้น่าอยู่มากขึ้นครับ...
ขอบคุณมากครับ...
คุณดิเรกครับ
บ้านเด็กปากเกร็ดนี่สำหรับเด็กกำพร้า หรือว่าเด็กพิการครับ คุ้นชื่อจัง
บ้านเด็กๆต่างๆนี่ผมไม่กล้าไปครับ ใจไม่แข็งพอ สงสารเขาจริงๆเลยครับ
ครับ...คุณหมอ 
...
เป็นสถานรับเลี้ยงเด็กอ่อนครับ มีเด็กหลายประเภทครับ บางคนพ่อแม่เลี้ยงไม่ไหวก็มาฝากไว้ บางคนก็เป็นเด็กกำพร้า รับเฉพาะเด็กเล็ก ๆ ครับ มีทั้งเด็กพัฒนาการช้า เด็กพิเศษก็มีครับ...
ข้อมูลของสถานสงเคราะห์ตาม link นะครับ...
http://www.pakkredbabies.com/History/history.php
ขอบคุณมากครับ...
ชื่นชมความเป็นคนมีจิตใจดีของคุณดิเรก ( รักเด็ก ) ....ครับ
นี่เป็นภาพสะท้อนของสังคม ครับ ว่าปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นผลผลิตจากสังคมที่ขาดคุณภาพ ปัญหาหนึ่งของสังคมไทย และทั่วโลก กำลังเผชิญ แต่เด็กที่นี่ยังถือว่าโชคดี ระดับหนึ่งที่มีหน่วยงานของรัฐเข้าไปรองรับ.....
แต่ยังมีเด็กอีกมากมาย ที่ขาดที่พึ่งต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดของตัวเอง โดยที่สังคมไม่สนใจ เลย
nanana เคยเจอเด็กเร่ร่อน จรจัด ขายตัว ติดกาวเนื่องจากกำพร้าพ่อแม่ ตอนทำงานอยู่สถานีอนามัยแห่งหนึ่งย่านรังสิต เมื่อหลายปีมาแล้ว ก็สะท้อน สะเทือนใจ ครับ
สมัยเด็ก nanana พักอยู่บ้านพักข้าราชการของสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนรังสิต คลองห้า ธัญบุรี มากว่า 20 ปี ที่นี่.. มีเด็กต้องการพ่อแม่อุปถัมภ์ อีกมากครับ ส่วนมากก็รับช่วงดูแลต่อมาจากเด็กอ่อนพญาไท ครับ
ยังไงโอกาสหน้าลองไปแวะเวียน ไปเยี่ยมเด็ก ๆ ให้กำลังใจดูนะครับ วัยกำลังน่ารัก ทีเดียว....ก็ไม่รู้ว่าทำไม พ่อแม่จริง ๆ ถึงทิ้งได้ลงคอ ....
nanana
ครับ...คุณ nanana 
...
เห็นด้วยทุกประการครับ คนที่มีประสบการณ์เคยคลุกคลีและสัมผัสชีวิตของเด็ก ๆ เหล่านี้โดยตรง ย่อมเข้าใจปัญหาและสะท้อนให้เห็นสังคมที่เป็นอยู่ได้ดีครับ...
แล้วจะหาโอกาสไปครับสำหรับสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนรังสิต...
ขอบคุณนะครับสำหรับข้อมูลและความคิดเห็นเพิ่มเติมครับ...
ขอบคุณมากครับ...
สนใจมากค่ะ
ได้เคยคุยกับเพื่อนที่เขาเพื่อนถึงการดูแลเด็กด้วยความรักด้วยหัวใจ แบบ กับเด็ก 1 คนค่ะ
ว่าจะลองไปสมัครดูค่ะ
ขอบคุณนะคะ
ครับ...คุณซันซัน 
...
โครงการเขาน่าสนใจและเป็นโครงการที่ดีครับ เลยนำมาฝาก ดีใจมากครับที่สนใจ...
มีเด็ก ๆ อีกมากที่ขาดโอกาส และรอโอกาสจากสังคมครับ...
ขอบคุณมากครับ...
สวัสดีคะก็ได้แวะชมนิดหนึ่ง คงจำได้นะคะ จุ๊บจิ๊บก็หายไปนานเลยที่เดียวพอกลับมาแวะชมผลงานของแต่ละท่านก็เยอะแยะหลากหลายกันที่เดียว เช่นเดียวกับเนื้อหานี้ ปกติแล้วจุ๊บจิ๊บสมัยที่ยังเรียน ป ตรี. ก็ได้อาสาเข้าร่วมกิจกรรมที่หลากหลายเช่นกัน ก็ได้สะท้อนความเป็นอยู่ของชุมชนของแต่ละพื้นที่ แต่ที่น่าสงสารก็ได้สัมผัสกับเด็กๆที่พิการ และกำพร้าพ่อแม่จนเด็กเหล่านั้นหาที่พักพิงพึ่งพาก็แสนจะยากยิ่งนัก ในสังคมที่มีความวุ่นวายมากและความสงบก็ปะปนกันไป ในโอกาสและจังหวะที่ดีของแต่ละคนควรทำให้ดีที่สุด เด็กบางคนต้องนอนอยู่ที่เตียงไปไหนไม่ได้ต้องรอการบำบัดเพื่อให้อาการทุเลาลง เด็กบางคนใฝ่ฝันคิดถึงพ่อ-แม่ของตนว่าสักวันคงจะได้พบกัน แต่ใครจะรู้ว่าเด็กเหล่านั้นสภาพจิตใจในบางครั้งเริ่มบางลงทุกที.............. กับสิ่งที่เป็นอยู่.............
ครับ...คุณจ๊บจิ๊บ 
...
หายไปนานเลยนะครับ ขอบคุณมากครับที่แวะมาทักทาย...
เราทุกคนในสังคมควรจะหยิบยื่นน้ำใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้เพื่อนร่วมสังคมของเราบ้าง โดยเฉพาะกับบุคคลที่ด้อยโอกาสกว่าเราครับ...
ขอบคุณมากครับ...
อยากมีส่วนรวมแบบนี้บ้างค่ะอยากทำอะไรเพื่อสังคมมากเพราะตัวเองก็มีลูกเลยอยากแบ่งปันความรักให้กับเด็กๆบ้างจะติดต่อใครได้ที่ไหนค่ะและใครจะพาเราไปแล้วจะมีโครงการแบบนี้อีกเมื่อไรค่ะสนใจค่ะถ้ามีรบกวนพี่ๆติดต่อต้าด้วยนะค่ะจะพาลูกๆไปช่วยแบ่งปันสิ่งดีๆให้กับน้องๆค่ะ0875287998
ครับ...คุณต้า
ลองเข้าไปชมรายละเอียดที่เวปไซด์ด้านบนได้นะครับ...
หาโอกาสไปดูนะครับเป็นอีกช่องทางในการแบ่งปันสิ่งดี ๆ เพื่อสังคมครับผม...
ขอบคุณมากครับ...