เดินสู่อิสรภาพ : จบแล้ว
ผมได้ซื้อหนังสือ เดินสู่อิสรภาพ มาสามเล่มเมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา เล่มหนึ่ง ผมเก็บเป็นสมบัติส่วนตัวไว้อ่าน และได้ใช้เวลาจำนวนหนึ่งอ่านหนังสือเล่มนี้ ข้อสังเกตในฉับพลันคือ
- ที่พักใดเป็นที่ที่ไม่ได้รับความไว้วางใจ ที่พักนั้นจะไม่ปรากฏชื่ออยู่ในหนังสือนี้
- ผู้คนที่ปรากฏชื่ออยู่ในหนังสือนี้ ล้วนเป็นบุคคลแรกที่ให้อาหาร ให้เครื่องดื่ม กล่าวคือ ให้ชีวิตแก่ท่านอาจารย์ประมวล
- ท่านอาจารย์ประมวล ใช้สรรพนามเรียกพระธรรมโกศาจารย์ (พุทธทาส) ว่า อาจารย์ ผมเข้าใจในคำว่าอาจารย์นี้ ที่ไม่ใช่คำพื้นๆ ค่ำว่า "อาจารย์" ในความหมายนี้ ผมเข้าใจว่า ท่านอาจารย์ประมวลสามารถมอบชีวิตให้เป็นทานแด่พระเดชพระคุณพระธรรมโกศาจารย์ (พุทธทาส) ได้
- เสน่ห์ของหนังสือเล่มนี้ มิใช่สำนวนให้ขบคิดที่ซับซ้อน ซ่อนเร้น หากแต่เป็นความดีงาม ความจริงจากประสบการณ์ผ่านการเดินทางที่สงบเย็น
สรุปรวมทั้งหมด ผมผู้เป็นผู้อ่าน ได้เพียงการซึมซับสิ่งดีงามผ่านงานของอาจารย์ประมวล หลายเรื่องที่อ่าน ผมนึกอะไรหลายๆสิ่งจากที่ไม่เคยสังเกตเลย เช่น จากการเดินของอาจารย์ประมวล ทำให้นึกว่า นี่กระมังที่พระพุทธเจ้าใช้การเดิน และอีกหลายๆ เรื่อง แน่นอนว่า เมื่ออ่านก็ต้องมาย้อนดูตัวผมเอง เสียดายชีวิตที่ผ่านมา แต่โชคดีที่ได้รับการเตือนให้ไปซื้อหนังสือเล่มนี้จากมิตร อย่างน้อยกระตุ้นอารมณ์บางตัวให้กับผมอีกหลายวัน
ชีวิตที่เปลี่ยนไปจากวันที่หยิบหนังสือนี้ขึ้นมาอ่าน ปัจจัยสี่ก็คงเพียงพอแล้วกับการดำรงชีวิต จะกินอะไรนักหนา
หมายเหตุ หนังสือเล่มนี้ต้องเจียดเวลาอ่าน เวลาที่ผมชอบอ่านคือเวลาในการเข้าไปนั่งในห้องน้ำ เวลาที่อ่านแล้วไม่ค่อยสบายใจคือเวลาที่อยู่ต่อหน้าคนรู้จัก ผมตั้งใจว่า วันนี้แม้จะอ่านจบ บนรถโดยสาร ๓๓๘ รังสิตถึง หน้ามหาวิทยาลัย คงต้องกลับมาอ่านอีก แต่ขอส่งเล่มนี้ไปให้กับคนที่ควรรู้ร่วมกับผมก่อน
สวัสดีมีความสุขทุกท่านครับ
ความเห็น (12)
สวัสดีค่ะ ครูเอก
คิดถึงงงงงงงงงงงง....ห่างหายไปเลย... เลยไม่ได้อ่านนิทานเลย....สบายดีนะค่ะ.......
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ-------->น้องจิ ^_^
- สวัสดีครับ
- เป็นหนังสือที่อยากอ่านมาก ...
- ผมเคยได้ดูรายการเจาะใจ (หรือเปล่า) ที่ท่านมาพูดคุย ซึ่งได้รสชาติและแง่มุมที่งดงาม
- และเชื่อว่าในหนังสือก็จะเต็มไปด้วยรสชาติ ซึ่งหมายถึง ความง่ายงามอย่างมีชีวิต
- ...
- เช่นกันครับ, ผมเป็นอีกคนที่ชอบอ่านหนังสือในห้องน้ำ ...
- ยามเช้า สวัสดีครับน้องจิ..
- กำลังใจที่ดีของผู้เป็นครูคือ การที่เห็นว่าเด็กๆ ตั้งใจเรียนหนังสือ ฝึกเขียนฝึกอ่าน ฝึกเรียนรู้จากผู้รู้ ฝึกสารพัดฝึกน่ะครับ ครูทั้งหลายก็จะยิ้มมมมมม อย่างชื่นใจ
- ช่วงนี้ไม่ได้แต่งนิทานเลย แต่เมื่อคืนนี้ ได้เค้าเรื่องบางเรื่องมาแล้ว (อุบเอาไว้ครับ)
- สวัสดีครับ "แผ่นดิน" อันเป็นที่อาศัยของผู้ต้องการมีชีวิตทั้งหลาย
- ใช่ครับ "ความง่ายงามอย่างมีชีวิต" ผมว่าเหมาะกับคนชอบอ่านอย่างท่านนะครับ
- เมื่อคืนหลังจากใคร่ครวญ สิ่งที่ผ่านมา ก็จำขึ้นมาได้อีกว่า สำหรับการเดินทางของ อาจารย์ประมวลครั้งนี้ ต้องขอบคุณภรรยาของอาจารย์ด้วย ด้วยความรักที่มอบให้กันและกัน แสดงให้เห็นถึงความเข้มแข็งของภรรยา ที่อาจารย์ประมวลได้พูดถึงอยู่หลายหนในหนังสือเล่มนี้ แต่นั่นแหละ เมื่อมาอ่านตอนสุดท้าย พบว่า ด้วยความห่วงใยของภรรยานี่เอง เป็นการทำลายอุดมการณ์ที่ใกล้จะถึงฝั่งเสียแล้ว แต่ก็นั่นแหละ ถ้าอาจารย์ประมวลไม่โทรไปหาภรรยาเสียก่อน ท่านก็คงไม่รู้ว่ามีเงินซ่อนอยู่ในกระเป็ของอาจารย์ประมวลเป็นแน่ อย่างไรก็ตาม นิทานชีวิตเรื่องนี้ก็จบลงด้วยชุดของถ้อยคำให้ต้องคิดแบบเบาๆคือ ชีวิตนี้ช่างอร่อยเสียจริงๆ
- ขอบคุณครับ
- แน่นอนเลยครับ ...
- สิ่งหนึ่งที่ผมถือว่ายิ่งใหญ่มากก็คือ หัวจิตหัวใจของผู้เป็นภรรยา... ท่านเข้าใจในตัวตนของกันและกัน และไม่เป็นหินถ่วงต่อวิญญาณเสรีของคู่ชีวิต
- ผมจำได้ว่า.. การรอคอยนั้นเนิ่นนานนัก ..แต่วันแรก หรือห้วงแรกที่ อ.ประมวล กลับมาถึงบ้าน ท่านพูดอะไรไม่ออก น้ำตาไหลพราก ...
- คู่ชีวิต หรือแม้แต่พี่สาว ... ผืนดินของบ้านเกิด .. ฉายชัดถึงคุณค่าที่มีต่อท่านอาจารย์ประมวลอย่างชัดเจน
- ...
- ขอบพระคุณมากครับที่นำเรื่องดี ๆ มาแบ่งปัน
- เข้าใจว่าหนังสือราคาประมาณ 300 บาท .. ใช่ไหมครับ
- เล่มละ ๓๐๐ บาทครับ
- ผมว่า นอกจากหนังสือเล่มนั้นแล้ว คงยังมีเกร็ดเล็กเกล็ดน้อย ที่ท่านอาจารย์ประมวลไม่ได้เขียนไว้นะครับ เหมือนกับงานวิจัย ที่ต้องตัดบางอย่างออกไป
- ขอบคุณครับ
ผมดีใจครับที่ได้อ่านบันทึกนี้
เชื่อมั้ยว่าแรงบันดาลใจของผมบางส่วนก็เกิดจากการเดินของ อ.ประมวล ผมมองว่าไม่มีอะไรเลยในโลกนี้ที่เป็นปัญหา นอกจากวิธีคิดของเราเอง นอกจากมุมมองของเราที่มีต่อสิ่งหนึ่ง
ถ้อยความบางบทบางตอน ผมตื้นตันใจมาก กับเนื้อหาง่ายๆถ่ายทอดออกมาตรงๆไม่ซับซ้อน แก่นของเรื่องอยู่ที่ชีวิตที่เรียบและง่าย เดินทางไปสู่อิสระภาพ เริ่มจากตัวเอง
ประเด็นสำคัญ คือ ก้าวล่วงพ้นกรอบที่รัดตรึงของตัวเองได้อย่างไร เมื่อพ้น ตรงนั้นคงโล่งและมีสุขอย่างที่ อ.ประมวล ท่านพบ
อาจารย์เอกรู้หรือไม่ว่า อาจารย์ประมวลเดินทางไกล ผมก็ออกเดินทาง หลังจากอ่านหนังสือเล่มนี้เพียงแค่ ๘๐ เมตร ผมก็เจอความงามของการอยู่มากมาย
อย่างที่อาจารย์ได้อ่านในบันทึกนี้ง่าย-งาม กับการเปิดประตูใจ ของผม
ขอบคุณครับ
เดินสู่อิสระภาพ : จบแล้ว คือ การเดินทางต่อของอาจารย์ใช่ไหมครับ
สวัสดีครับ
- ชอบบันทึกนี้ครับ
- ผมซื้อหนังสือนี้ด้วยความบังเอิญ เดินผ่านที่ B2S Airport เห็นเยงแว็บๆ ก่อนออกจากร้านก็หยิบมาเพิ่ม เพียงเพราะรู้สึกว่าเคยได้ยินเรื่องราวนี้มาก่อน และน่าสนใจ
- เมื่อเริ่มอ่าน ความรู้สึกมีความสุข ความรู้สึกชื่นใจ ชื่นชมเรื่องราวระหว่างทาง
- เหมือนว่าผมกำลังดูภาพยนต์เรื่องหนึ่งอยู่
- หลายช่วงหลายตอน หลายเรื่องราว แง่คิด เป็นจุดที่ก่อให้เกิดความรู้สึก ความเข้าใจต่อ คำว่าชีวิต นี้มากขึ้นยิ่งนัก ช่างละเอียดอ่อน
- หลายเรื่องผมต้องกลับไปอ่านซ้ำๆ เพื่อทบทวน กลั่นกรอง ขบคิด เชื่อมโยงกับจิตสำนึก และการตื่นรู้ของผมเอง
- ผมคิดว่าเล่มนี้ทำให้เราเข้าใจคนอื่น เข้าใจตนเอง มากยิ่งขึ้น ด้วยเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง และมีความหลากหลายในตัวครับ
- ผมได้ส่งผื่ให้คนรอบข้างอ่านแล้ว 2คน ทุกคนรู้สึกดีๆเช่นกัน แต่มีน้องท่านหนึ่งตั้งคำถามว่า ถ้าอาจารย์ไม่ใช่อาจารย์มหาวิทยาลัย เป็นชาวบ้านธรรมดาจะสามารถเดินผ่านไปถึงบ้านโดยไม่ใช้เงินได้หรือไม่ ผมตอบว่า ไม่แน่ใจ..ครับ
- ขอบคุณมากครับ
- ขอบคุณมากครับ อ.เอก (จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร )
- อาจารย์ประมวลเป็นผู้ไม่ประมาทในการใช้ชีวิต เริ่มตั้งแต่ออกจากเกาะ แม้ก่อนเดินทางก็ฝึกฝนตัวเองก่อน แสดงให้เห็นอะไรบางอย่างครับ นั้นคือ การเตรียมความพร้อม
- เช่นเดียวกันครับ เนื้อหาในหนังสือเล่มนี้เป็นแรงบันดาลใจให้ผมด้วย ผมได้หันกลับมาจุดเริ่มต้นใหม่ แต่ไม่รับประกันกับตัวผมเองว่า จะไปได้สักกี่น้ำ ที่รู้คือ เมื่อเช้าผมเปลี่ยนชีวิตโดยลุกจากที่นอนเวลา ๐๕.๐๐ น. นั่งหลับตา ฝึกความสงบ (หลังจากที่ห่างหายไปพอสมควร) จวบจนเกือบ ๐๖.๐๐ น. ผมใส่รองเท้า (อันที่จริงซื้อมาใส่ไว้เตะตะกร้อ ยามเพื่อนพร้อมช่วงเย็น) ออกเดินรอบมหาวิทยาลัย ขณะเดินก็กำหนดไปด้วยเท่าที่จะทำได้ รวมทั้งหมด ๓ รอบของเช้าวันนี้ และตั้งแต่เช้า ผมเตือนตัวเองตลอดว่า ไม่โกรธ ไม่เครียด เป็นกันเอง
- จากกรณีข้างต้นนี้ นั้นแสดงว่า ผมได้นำเอาความรู้จากหนังสือไปจัดการตัวเองเข้าแล้ว
- ขอบคุณมากครับมิตร
- สวัสดีครับ "kmsabai "
- จากคำถามของน้องท่านหนึ่งที่ว่า "ถ้าอาจารย์ไม่ใช่อาจารย์มหาวิทยาลัย เป็นชาวบ้านธรรมดาจะสามารถเดินผ่านไปถึงบ้านโดยไม่ใช้เงินได้หรือไม่" ผมว่าน่าจะทำได้นะครับ
- ความเห็นของผมนี้ คงได้เกรด C เหมือนเรียนวิชากฎหมายเบื้องต้น สมัย ป.ตรี ทั้งที่ชอบวิชานี้ โดยที่ผมตอบอาจารย์ไปว่า การจะเป็น ส.ส. ไม่จำเป็นต้องใช้เงินก็ได้ อาจารย์ถามย้ำหลายครั้ง ผมก็ตอบคำเดิม
- ผมกำลังดูบรรยากาศ ฝนฟ้าครับ แน่นอนว่า ชีวิตทุกชีวิตยังต้องเดินทางต่อครับ
- ชีวิตนี้เป็นสิ่งที่เราเลือกเองครับ
- ขอบคุณมากครับ อ.เอก