ค่ายก้าวแรก
๒๒ กรกฎาคมได้ฤกษ์หารือค่ายก้าวแรกในส่วนของอนุภูมิภาคกลางคณะทำงานของNodeมากันคับคั่งไม่ว่าจะเป็นทีมจากสิงห์บุรี พระนครศรีอยุธยาและสมุทรสงคราม เรายังคงใช้ศูนย์ประสานงานวิจัยเพื่อท้องถิ่นพระนครศรีอยุธยาเป็นฐานที่มั่น โดยในการพูดคุยส่วนใหญ่ได้หารือถึงเป้าหมายและแนวโน้มต่อการดำเนินงานค่ายก้าวแรกโดย หลายคนรู้สึกเป็นห่วงประเด็นความละเอียดอ่อนการทำงานในพื้นที่ ดังนี้
๑) การนำร่องในพื้นที่จำนวนมาก ๘ จังหวัดในความดูแล แต่สามารถสนับสนุนโครงการได้น้อย (๓๐ โครงการ)อาจส่งผลต่อความรู้สึกในการพิจารณาโครงการ โดยจากบทเรียนการทำงานในระดับพื้นที่ที่ผ่านมามักพบคำถามและผลกระทบภายหลังการพิจารณาโครงการ โดยเฉพาะในประเด็นที่เปิดโอกาสสูงกับกลุ่มคนและประเด็นในการเรียนรู้
๒) เราจะมีหลักเกณฑ์และเงื่อนไขอย่างไรในการคัดสรรคนเพื่อเข้าค่ายก้าวแรกในกรณีที่มีคนสมัครมาเป็นจำนวนมาก
๓) ทำอย่างไรจะให้ค่ายก้าวแรกเกิดผลประโยชน์สูงสุดในการเคลื่อนงานต่อ ระดับพื้นที่๔) ความคาดหวังของเด็กที่มาร่วมค่ายก้าวแรกต่อการได้รับการสนับสนุนโครงการ เป็นอย่างไรประเด็นนี้ต้องแยกหลักการกับความเป็นจริงในสังคมออกจากกัน เพราะในทางหลักการเราสามารถบอกได้แต่ในความเป็นจริงมันยากจะเข้าใจ
ภายใต้ข้อกังวลต่าง ๆ เหล่านี้จึงมีการพยายามขบคิดแนวทางการออกแบบกระบวนการเรียนรู้ที่สอดคล้องกับเป้าหมายของโครงการและเกิดประโยชน์สูงสุดต่อการดำเนินงานในระดับพื้นที่ จึงได้กำหนดเป้าหมายค่ายก้าวแรกในเชิงโครงการและในเชิงการขับเคลื่อนงานในระดับพื้นที่เป้าหมายของค่ายก้าวแรกo เพื่อเป็นเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้เพื่อหาแนวทางการพัฒนาเยาวชนพื้นที่ภาคกลางในอนาคต
o เพื่อระดมข้อคิดเห็นเบื้องต้นของเยาวชนต่อแนวทางการดำเนินงานโครงการ
o เพื่อทำความเข้าใจโครงการเยาวชน ๑,๐๐๐ ทาง (การสนับสนุนและการเขียนโครงการ)
กลุ่มเป้าหมายอายุประมาณ ๑๕ – ๒๒ ปีคละอายุและเพศ เป็นแกนนำเยาวชนที่ดำเนินกิจกรรมในการพัฒนาและสร้างการเรียนรู้อยู่ในจังหวัดและสามารถเป็นสื่อกลางในการขยายผลโครงการให้กับเยาวชนในระดับอื่น ๆ ได้ โดยมีรายละเอียดดังนี้- ตัวแทนสภาเด็กและเยาวชนจังหวัด จังหวัดละ ๑ คน รวม ๘ คน
- ตัวแทนกลุ่มเยาวชน แต่ละจังหวัดรวม ๒๒ คน
- คณะทำงาน ๑๐ คน
กำหนดการจัดกิจกรรม วันที่ ๑๓ – ๑๔ สิงหาคม ๒๕๕๐ ณ ศูนย์พัฒนาคุณภาพชีวิตวัดกษัตราธิราช จ.พระนครศรีอยุธยากรอบคิดการออกแบบกระบวนการเรียนรู้- มุมมองของเยาวชนต่อสังคม
- บทบาทของเด็กและเยาวชนต่อการช่วยเหลือสังคม
- เรียนรู้และทำความเข้าใจโครงการเยาวชนไทยไม่ทอดทิ้งสังคม
- ทักษะการเขียนโครงการ
สิ่งที่ผมได้เรียนรู้และรู้สึกในวันนี้คือเห็นความมุ่งมั่นในการที่จะสร้างสรรค์งาน
เยาวชนในพื้นที่ภาคกลางมากกว่าการดำเนินงานโครงการเยาวชน๑๐๐๐ทาง สิ่งที่
สะท้อนให้เห็นคือความพยายามพูดคุยและออกแบบการเรียนรู้และออกแบบการบริหาร
จัดการที่คำนึงถึงความรู้สึกและปัจจัยข้อจำกัดของคนที่เกี่ยวข้องกับการเรียนรู้ ความ
พยายามในการออกแบบการเรียนรู้วันนี้ทำให้เราเห็นแนวทางในการเคลื่อนงานต่อใน
ประเด็นเด็กและเยาวชนร่วมกันในอนาคต
ความเห็น (1)
เย้ ไว้เจอกันนะครับพี่ๆ