ความสุขของพุทธศาสนิกชน


นี่.....ก็เป็นการปลูกฝังสิ่งที่ดีงามให้ลูกหลาน

          เสียงยายเรียกหลาน "น้ำตาลมาขึ้นบันไดเร็ว  ถอดรองเท้าเสียก่อน  ยายจะพาไปส่บาตรบนศาลา"

          เป็นภาพที่ประทับใจมากที่สองยายหลานเดินขึ้นไปบนศาลาวัด ยายหิ้วปิ่นโต  หลานหิ้วถุงดอกไม้ธูปเทียน  และที่สำคัญยายสอนให้หลานเป็นพุทธศาสนิกชนที่ดี  พาหลานใส่บาตรข้าวสุก  อาหารคาวหวาน  และพาหลานไปจุดธูปเทียนไหว้พระ

        วันนี้เป็นวันอาสาฬหบูชา พวกเราได้ฟังเทศน์เกี่ยวกับวันอาสาฬหบูชา ด้วย  เป็นอันว่าอิ่มบุญไปตาม ๆ กัน   แต่อิ่มยิ่งกว่าคืออิ่มใจที่ได้เห็นยายกับหลายได้พูดคุยกันเกี่ยวกับกิจกรรมบนศาลาวัด

        หลานยายคนนี้ช่างพูดจริง ๆ  ได้ยินเสียงแว่วถามคุณยายเกี่ยวกับพิธีกรรมต่าง ๆ  และที่สำคัญยายก็ตามทุกคำถามที่หลานสงสัยตั้งแต่เริ่มขึ้นไปบนศาลาและจบลงด้วยการกรวดน้ำ

       จบพิธีบนศาลาวัด  ยายหลานคู่นั้นจูงมือกันเดินกลับบ้าน  พร้อมได้ยินคำถามของหลานตัวน้อยว่า  "ทำไมเขาต้องเอาน้ำในปิ่นโตมาเทที่ต้นไม้ด้วยล่ะยาย"

        ยายตอบว่าอย่างไรไม่รู้  เพราะเขาทั้งสองเดินไปไกลเกินกว่าที่ดิฉันจะได้ยินคำตอบของยาย

        ดีใจจังที่วันนี้ได้อิ่มบุญและอิ่มใจที่เห็นยายหลานคู่นี้  

 นี่.....ก็เป็นการปลูกฝังสิ่งที่ดีงามให้ลูกหลาน

 

หมายเลขบันทึก: 115504เขียนเมื่อ 29 กรกฎาคม 2007 14:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:41 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)
  • สวัสดีค่ะ ..

เข้ามาอ่านก็รู้สึกอิ่มใจไปด้วยค่ะ  ^_^

ขอบคุณค่ะ
P
คุณเนปาลี  ที่แวะเข้ามาทักทาย  และไม่ช้าดิฉันคงจะได้แวะเข้าไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับคุณนะคะ

สวัสดีครับ

  • อ่านแล้วรู้สึกอิ่มใจไปด้วยครับ
  • อยากให้สังคมไทยเราเป็นอย่างนี้คงจะดีนะครับ
  • แหล่งบันเทิงต่างๆหยุดพักไป  รู้สึกเงียบสงบดีครับ

สวัสดีค่ะ P น้ายูร ขอบคุณที่เขามาเยี่ยมเยียน

การปลูกฝังวัฒนธรรมประเพณีไทยให้กับลูกหลานนั้นผู้ใหญ่เป็นแม่แบบที่ดี  ดิฉันเคยคิดเหมือนกันว่าเราน่าจะหยุดราชการวันพระ  เพื่อให้พุทธศาสนิกชนได้เข้าใกล้พระพุทธศาสนามากขึ้น  พ่อแม่พาลูกหลานไปวัด  แต่มันคงเป็นไปไม่ได้  ยังงั้นก็น่าจะตกหนักไปที่โรงเรียนนั่นแหละจะทำอย่างไร/ มีกิจกรรมใดที่จะส่งเสริมให้เยาวชนได้หลักธรรมของศาสนาและนำไปใช้ในชีวิตประจำวันจนติดเป็นตัวเป็นตน  เป็นความรู้ที่คงทน (ทันสมัยหน่อย)

ผมอยู่ที่ IAB ไกล้ๆกับเกนติ้งไฮแลนด์ มาเลยเซีย อาสาฬหบูชาวันนี้ ผมออกเดินทางไปกัวลาลัมเปอร์ผ่านไปไหนๆไม่เจอวัด ไม่มีหลานกับยายไปที่วัด มองเห็นแต่นักเสี่ยงโชคที่เฝ้าเดินทางจากนานาสารทิศไปสู่เส้นทางอบายมุข เกนติ้งไฮแลนด์เมืองสวรรค์ แหล่งที่หลายคนเดินทางไป วันวานผมได้ลองเข้าไปศึกษาสัมผัสไกล้ชิด ผมสังเกตเห็นว่า ไม่มีคนใดในที่นั้นมีความสุข ทั้งพนักงานเจ้าหน้าที่(เจ้ามือ/ลูกจ้าง)และนักพนันที่เล่นข้ามวันข้ามคืนโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย บางรายพับหลับที่โต๊ะ น่าจะหมดตัวและหมดแรง กลิ่นบุหรี่ค้างปีค้างคืนค้างแรมที่เหม็นแทบไข้ขึ้น  น่าจะเหมือนนรกมากว่าสวรรค์ คำพระท่านสอน ผีที่ 1 ชอบสุราเป็นอาจิณ ก็ที่นี่ ผีพนันรู้สึกว่าจะเห็นชัดมากกว่าทุกผี  เดินทางกลับจากกัวลาลัมเปอร์วันนี้  ผมคิดว่าผมจะต้องสวดมนต์ตอนเย็นคืนวันนี้ ขออย่าให้สิ่งเหล่านี้ เข้าสู่วิถีชีวิตของคนไทยเลย อยู่แบบพอเพียงดีกว่านะป้าหวานนะ  พรุ่งนี้ก็เข้าพรรษาแล้ว ชวนคนไกล้ชิด งดเหล้าสักวันเถอะครับ อนุโมทนาบุญ

ธรรมะสวัสดีไพโรจน์

       อยู่มาเลเซียคงได้ประสบการณ์ทั้งทางวิชาการและอื่น ๆ  ที่จะกลับมาเล่าให้คนทางเมืองไทยฟังมากมาย  ว่าแต่คิดถึงบ้านเหมือนตอนไปอยู่ฟิลิปปินส์ไหม

       พูดถึงเรื่องความพอเพียง  หากชีวิตคนเรามีความเป็นอยู่อย่างพอประมาณตามอัตภาพ  และมีเหตุผลอธิบายได้ว่าทำไมต้องทำ  และที่สำคัญเราต้องสร้างภูมิคุ้มกันที่เข้มแข็งให้กับตนเอง  คนเราต้องวางแผนให้กับชีวิตของตนเอง  ต้องรู้จักประหยัด  มีเงินออม  เมื่อก่อนก็ไม่ได้คิดเรื่องความพอเพียง  คิดแต่ว่าเราต้องวางแผนชีวิตของเราไว้ตั้งแต่เรายังมีกำลังที่จะทำงาน   พอแก่ตัวจะได้ไม่ต้องทำความเดือดร้อนให้กับคนรอบข้าง 

       ชีวิตช่วงนี้จึงมีความสุขอยุ่กับความพอเพียงตามอัตภาพ  มีเวลาก็เข้าวัดฟังธรรมบ้าง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท