เชื่อมั่นในตัวบุคคล

ในภาคเรียนนี้ฉันปรับแผนการสอนของตัวเองใหม่เพราะฉันเพิ่งจะได้รับมอบหมายให้สอนวิชา"การจัดการสิ่งแวดล้อม" ทั้งๆ ที่ฉันเรียนจบสาขานี้มาหลายปีจนคืนความรู้ให้กับครูอาจารย์ไปหมดแล้วฉันได้รับมอบหมายให้สอนนักเรียนชั้น ปวช.2 ซึ่งเทียบก็เท่ากับนักเรียนชั้นม.5 แต่นักเรียนของฉันช่างขาดแคลนอุปกรณ์การเรียนการสอนเหลือเกินเพราะงบประมาณอันน้อยนิดซึ่งปีนี้แม้แต่งบรายวิชาก็ถูกตัดเพราะวิทยาลัยฯ ขาดเงิน ช่างมันเถอะค่ะ พูดถึงวิทยาลัยฯ แล้วมันเศร้าใจยังไงก็ไม่รู้มาคุยกันถึงเรื่องเด็กๆ ดีกว่า ใครจะคิดว่าถ้าเปิดโอกาสให้เขา เด็กๆ เขาก็มีความคิดดีๆ มากมาย ฉันได้ทดลองให้เด็กๆ เขาคิดถึงปัญหาสิ่งแวดล้อมที่เกิดขึ้นในวิทยาลัยฯ และเป็นปัญหาที่กระทบกับเขา ปรากฏว่าได้เรื่องดีๆ ที่ผู้ใหญ่มองข้ามไป หลายเรื่อง ได้แก่เรื่องห้องสุขา เรื่องน้ำเสีย เรื่องสนามกีฬา ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นปัญหาที่ผู้ใหญ่สร้างให้เด็กทั้งสิ้น แต่ฉันก็ไม่ได้เพ่งเล็งไปที่จุดนั้น เพราะตั้งเป้าหมายไว้เล่นๆ ว่า ให้เขาคิดปัญหาขึ้นมาแล้วร่วมกันแก้ไขปัญหานั้นให้สำเร็จ เพื่อที่จะดูว่าถ้าเขาได้ร่วมกันจัดการปัญหานั้นได้สำเร็จเขาจะรู้สึกอย่างไร และเกิดอะไรขึ้นบ้างเพราะปัญหาส่วนใหญ่เป็นปัญหาของส่วนรวม เขาจะทำหรือจัดการกับปัญหานั้นอย่างไร พรุ่งนี้จะเล่าให้ฟังต่อนะคะ