... พี่ฝากเพลง เสียงขลุ่ยเรียกนาง เพราะอีกไม่นานเมื่อน้องจบม. 6 จากสุพรรณ บ้านเราไป ... น้องคงต้องไปเรียนต่อที่อื่น .... พี่คงระลึก นึกถึงน้องมาก
... พี่อยากจะบอกน้องว่า พี่จะไม่รั้งน้องไว้หรอกพี่พร้อมและยินดีเสมอ ... เพื่อสิ่งที่ดีกว่า เพื่อความฝัน เพื่ออนาคต ของน้อง ... นี่เป็นเพียงก้าวแรกเท่านั้น
... พี่ขอให้น้องตั้งใจเรียน พี่เชื่อมั่น และเชื่อใจเสมอว่าน้องพี่จะฝ่าฝัน ไต่ฝัน มีความสุข กับทุกสิ่งที่เลือกโอกาส มิได้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง ... จงเตรียมตัวให้พร้อม
เสียงขลุ่ยครวญ หวนมากับลม
พี่สะอื้น ฝืนระทม ค่ำคืนฝืนข่มใจเหงา
ขลุ่ยครางครวญ พี่หวลคนึง ถึงเจ้า
ฟังเสียงหริ่ง หรีดเร้า พี่ยิ่งเศร้า ไม่วาย
น้อง จากนา หายหน้าจากจร
สู่กรุงเทพมหานคร ตัดรอน มิตอบจดหมาย
ได้ข่าวดี เจ้าคว้าเทพี ชาวไร่
ลืมรักเก่า เราไว้ สิ้นเยื่อใย ลืมลง
โอ้ เจ้ากลอยสาวน้อย บ้านนา
จาก ดอกหญ้า ไปเป็นดารา สูงส่ง
พี่พลอยปลื้ม ถึงน้องจะลืม พี่ลง
อย่าเริงหลง น้องเอ๋ย เจ้าจงระวัง
หวิว ไผ่คราง เคล้าลมอ่อนโอน
ต้นตาลเดี่ยว สุดฝืนยืนต้น
ดังคนสูญสิ้นความหวัง
ขลุ่ยบรรเลง เจ้ารับฟังเพลง พี่บ้าง
กลอยเอ๋ยอย่า ลาร้าง
หนุ่มเดิมบาง สุพรรณหลงคอย
… ไม่ว่าน้องจะไปร่ำเรียนที่ไหน ขอให้ระลึกไว้เสมอว่าพี่จะคอยเป็นกำลังใจให้ มิห่างหาย .. แม้เราจะห่างไกลกัน แต่สายสัมพันธ์ยังมีมีวันละลาย จางหายไปตามกาลเวลา ความรู้สึก ความประทับใจ ความทรงจำ ยังตราตรึง เช่นเคย
… พี่หวังแค่ว่า หากน้องไปได้ดี ขอจง อย่าลืมถิ่นนี้ สุพรรณ บ้านเรา ยังรอ อย่าลืมสำเนียง เหน่อพี่ ที่จริงใจ เสมอ …
… ยามน้องสุข พี่ดีใจ ยามน้องทุกข์ พี่ทรมานกว่าหลายเท่าไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกังวลใดๆ
.. พี่อยู่ทางนี้ จะดูแลพ่อแม่ให้จะเป็นหูเป็นตา จะไปเยี่ยมนา เยือนไร่ ... รีบกลับมาไวๆ นะ
..... หนุ่มเดิมบาง สุพรรณ ....
สวัสดีค่ะ คุณพี่ศศินันท์
อืมมม มาแอบฟังคุณปูร้องเพลงล่ะ แล้วก็ตะลึงงงงงงง!!
แล้วเมื่อไหร่นางเอกจะมาล่ะคะ?
นางเอกต้อมตะลอนทัวร์นะคะ วันนี้
.... * นั่นสินะคะ
* ป่านนี้ นางเอก ของฉันอยู่ไหน
* หายไป ไฉนไม่ส่งข่าวเลย
* เป็นไง คิดถึงกันบ้างไหมเอ่ย
* โปรดเฉลย ... ด้วยห่วงใย
ว้าว.....หนูเป็นนางเอกหรือเนี่ย....ดีใจที่สุดเลย โย่วๆๆๆ จั๊ด จา ดี๊ ดั๊ด จั๊ด จั๊ด จา ดี๊ ดั๊ด โย่ว...
ขอบคุณเจ้าค่ะ พี่ปู แหะๆๆ ชอบที่สุดเลย
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ --------> น้องจิ ^_^
เป็นกวีที่ไพเราะเสนาะหู
อยากจะรู้ผู้แต่งคิดได้ไฉน
ขอขอบคุณท่านด้วยความจริงใจ
ขออภัยมือใหม่หัดแต่งกลอน
อ่านแล้ว..น้ำตาแทบไหลเลย...ทิดเอ๊ย....
ลุงก็หนุ่ม...เดิมบาง...สุพรรณเหมือนกัน...
คน...รัก..จากไปเรียนที่กรุงเทพ...ตอนจบม.ศ.5...ที่ธรรมโชติ....
สัญญา...กัน...อย่างสุดซึ้ง...ว่าจบ...เมื่อไหร่...จะอยู่กินด้วยกัน....
สุดท้าย....ลุง...แทบบ้า....อกหัก...สะบั้น...ทำใจ...เถอะ...ทำใจ...
น้องจิจ๋า
...
ผ่านไป 1 ปีกว่าแล้ว บันทึกนี้ก็ยังมีคนเข้ามาชม
และอิน ไปด้วยแน่ะ ขอบคุณนะคะ :)
"""
มีความสุขกับการเรียน นะคะน้องนางเอกจิ
ขอบคุณคุณหวาน และ คุณหนุ่มเดิมบาง เมื่อ 30 ปีที่แล้วค่ะ
.... ที่มารำลึก อดีต ค่ะ ...
ลุงก็หนุ่ม...เดิมบาง...สุพรรณเหมือนกัน...
คน...รัก..จากไปเรียนที่กรุงเทพ...ตอนจบม.ศ.5...ที่ธรรมโชติ....
สัญญา...กัน...อย่างสุดซึ้ง...ว่าจบ...เมื่อไหร่...จะอยู่กินด้วยกัน....
สุดท้าย....ลุง...แทบบ้า....อกหัก...สะบั้น...ทำใจ...เถอะ...ทำใจ...
...
ให้คุณลุงมีความสุขกับครอบครัว ปัจจุบัน นะคะ
รักคนเป่าขลุ่ย