กวีอาละวาด


กากบาทเลือกตั้งยังต้องเหลา

ไม่เลือกตั้งแต่งตั้งหรือหวังว่า
จะได้มาวิธีไหน ก็ไอ้เก่า
ไม่รับรู้รับร่าง กาเดาเดา
ก็น้ำเน่าเช่นเก่าเหล้ารสเดิม

ไม่รู้ใครวังวนบ่นผสม
ในสายลมคำตอบแต่แรกเริ่ม
ไม่รู้ใครเฝ้าแต่งปั้นเสริมเติม
ให้เหิมเกริมอำนาจเน่าเคล้าน้ำลาย


กากบาทเลือกตั้งยังต้องเหลา
ยังเป็นเราเข้าคอกคูรู้ใครจ่าย
มันเพื่อเขาหรือเพื่อเราอยู่สบาย
ก็รู้ได้ด้วยเงินร้อย รอยปากกา

ก็คงต้องไปแสดงความคิดเห็นครับ

แม้ว่าความหวังนั้นแค่ดวงดาวอันไกลโพ้น


ไม่รู้ว่าทางออกสู่แสงสว่างมีหรือไม่

แต่ก็พยายามขจัดความอยากได้ของตัวเราไปก่อน

เงินซื้อคนได้ครับปัจจุบัน


ความหวังก่อนผมจะไม่อยู่โลกนี้

หนึ่งผู้คนเราคงไม่เลือกตั้งเพราะเงิน อำนาจ ภาพลวง บุคลิก
แต่จะเลือก และอาสาช่วยกันทำการเมือง

ให้ใกล้เคียงอุดมคติอย่างที่สุด

หมายเลขบันทึก: 114683เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2007 09:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม 2012 20:37 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

อ่านกวีอาละวาด

แล้ว ได้คิดนะคะ ว่า หลายๆสิ่งเราคงไปจัดการ ควบคุมอะไรไม่ได้ แต่สิ่งที่เราพอจัดการ ควบคุมได้

คือ ตัวเรา ค่ะ

ดังนั้น ในส่วนของเรา ทำส่วนของเราให้ดีที่สุด ค่ะ

 

สวัสดีค่ะน้องชาย

หายไปนานเลยนะคะ

พี่ๆคิดถึง

ขอบคุณมากครับP

             นั่นเป็นบทสรุปเป๊ะเลยครับ

              ส่วนตัวผมคิดว่า  แม้ความหวังจะน้อยแต่เราก็ไม่ควรเลิกหวัง

              จำได้ว่าหน้าโรงพักแห่งหนึ่ง เขียนว่า

                "สักวันหนึ่งดอกไม้งามจะบานสะพรั่ง

                   สักวันหนึ่งคนจริงจังจะหลากหลาย

                   สักวันหนึ่งคนดีดีทั้งหญิงชาย

                   จะมีมามากมายเต็มแผ่นดิน"

                             จำไม่ได้ว่าใครแต่งนะครับ วันหลังต้องไปจดมาใหม่

                    ขอบคุณอีกครั้งครับ

P สวัสดีครับพี่หนิง

            สาเหตุที่หายไปก็เครื่องผมไม่ทราบเป็นไรอะครับเข้าโกทูโนวไม่ได้ 1เดือนเต็ม ๆ คิดถึงพี่หนิงเช่นกันครับ 

           ขอบคุณที่ผมได้เป็นน้องชายคนหนึ่งของพี่ ๆ ด้วยเช่นกัน   

            ขอบคุณที่ติดตามครับ

ก็จะมีสักกี่คนล่ะที่เข้าใจและอยากจะทำเพื่อส่วนรวมและถึงจะมีคนอยากทำตั้งมากมายแต่ว่าจะมีสักกี่คนล่ะที่ทำได้และได้ทำสมดังตั้งใจ.....สุดท้ายก็ไม่มีใครสนใจ จะเหลือก็แต่เพียงผู้ประกอบเป็นอาชีพเท่านั้น(ก็ผู้ที่ได้และเสียผลประโยชน์ทางตรง)...ที่เต้นเล่าๆ...จะเอาคนนั้นเข้า...จะเอาคนนี้ออก...   ...   ...ครานี้เราก็คงเหลือแต่ความหวังดังกลอนดอกไม้งาม ที่ท่านเขียนมานั่นแหละค่ะ ว่าสักวันหนึ่งมันคงจะมีมากมายเต็มแผ่นดิน(อิอิอิ)

ขอบคุณครับPเป็นความเห็นที่สะท้อนความจริง และความคิดของคนส่วนใหญ่ครับ

             ผมเองเคยสนทนากับผู้คนทั้งในวงการเดียวกันหรือต่าง  ก็แสดงความเห็นที่อึดอัดเช่นนี้  และสุดท้ายก็จะมีใครล่ะที่ทำได้  หรือได้ทำอย่างที่คิด  สุดท้ายยิ่งกว่าเราก็เลยปล่อยให้คนที่ประกอบอาชีพเหล่านี้( ผู้ได้ และเสียประโยชน์อย่างที่คุณกบพูดถึง)

           แม้เราเหลือความหวังน้อยแต่เราต้องหวังครับ และแม้จะมีคนที่ทำได้น้อยแต่เราก็ต้องทำช่วยกันนะครับ

สวัสดีค่ะ

ความหวังก่อนผมจะไม่อยู่โลกนี้

หนึ่งผู้คนเราคงไม่เลือกตั้งเพราะเงิน อำนาจ ภาพลวง บุคลิก
แต่จะเลือก และอาสาช่วยกันทำการเมือง

ให้ใกล้เคียงอุดมคติอย่างที่สุด

P
ขอโทษค่ะ
มือกดผิด
กำลังจะบอกว่า ส่วนตัวคิดอย่างคุณ
แต่
อุดมคติ คือ อุดมคติค่ะ
ขอบคุณครับคุณพี่ sasinanda ที่มาเยี่ยมและฝากความคิดเห็นเช่นเคยครับ ครับใช่ เป็นอุดมคติที่อาจไม่มีวันได้ใกล้เคียงกับความเป็นจริงเลยครับ แต่ผมก็ยังหวังว่ามันจะเจือปนอยู่บ้างเล็กน้อยก็ยังดีครับ อย่างน้อย ก็มีคนนึงที่ทำอยู่ครับ ผมไง แต่ก็ยอมรับว่ามันยากมากเช่นกัน
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท