......ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ที่เราก้าวข้าม
สูงขึ้นไป สูงขึ้นไป
ยามใดที่ล้าเหนื่อย ก็หยุดพักผ่อน
เอนกายนอน บนพรมผืนหญ้า
แหงนมองขึ้นไป ในท้องฟ้า
ฟังเสียงลมส่าย ยอดสน
และเพลงพลิ้วของสายน้ำ ปลอบประโลม
นั่นเป็นสิ่งที่มองหาได้ แม้ในวันเหงา
ถ้าดวงตายังเปิดกว้าง สำหรับเรา
หนทาง แม้จะหนาว ก็จะฝ่าฟัน
...ด้วยความเชื่อมั่น...
...ด้วยความเชื่อมั่น...
***JasmiN***
* ขอบคุณ อ. ขจิต มากค่ะ ที่ตามมาอ่าน กวีหัดขับ
* ตอนนี้ กะลัง มึนกะ เจ้า KM ที่จะไปนำเสนอ ที่มหกรรม ครั้งที่ 4
* อ. ขจิต ช่วยชี้แจงเรื่อง ขั้นตอน KM หน่อยนะค่ะ
* ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
***JasmiN***