แนว(น่า)ปฏิบัติเพื่อทดแทนคุณพ่อแม่


      
                พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสอุปมาว่า    ถ้าบุตรจะพึงวางบิดามารดาไว้บนบ่าทั้งสองของตน   ประคับประคองท่านอยู่บนบ่านั้น   ป้อนข้าว  ป้อนน้ำและให้ท่านถ่ายอุจจาระ   ปัสสาวะบนบ่านั้นเสร็จ   แม้บุตรจะอายุยืนถึง ๑๐๐ปีและปรนนิบัตรท่านไปจนตลอดชีวิตก็ยังนับว่าตอบแทนพระคุณท่านไม่หมด

มงคลชีวิตฉบับ ธรรมทายาท
พระสมชาย  ฐานวฺฑฺโฆ
๑.ประพฤติตนเป็นคนดี  ปฏิบัติในสิ่งที่ถูกต้องเพื่อประกาศเกียรติคุณของพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดและอบรมเลี้ยงดู
 
๒.รับใช้ให้บริการท่านด้วยความเต็มใจโดยบางเรื่องอาจจะจัดการดูแลโดยไม่ต้องรอให้ท่านร้องขอ

๓.ทำความเข้าใจถึงการเปลี่ยนแปลงทั้งด้านร่างกาย  จิตใจ  อารมณ์และสังคมของผู้สูงวัยทั้งจากการอ่านและจากสังเกตเพื่อจะได้ดูแลเอาใจใส่ท่านได้ถูกต้อง

๔.ร่วมพูดคุยและรับฟังท่านคุยเรื่องราวแต่หนหลังอย่างมีความสุขแทนการดุว่าท่านคุยแต่เรื่องเก่าๆซ้ำซากน่าเบื่อ

๕.ชวนท่านคุยหรือเล่าเรื่องราวของสังคมหรือโลกปัจจุบันให้ท่านฟังบ้างโดยไม่คิดเสียเองว่าท่านอายุมากแล้วไม่ควรต้องใส่ใจสภาพสังคมหรือสิ่งแวดล้อมปัจจุบัน

๖.ไม่คิดว่าความสุขของผู้สูงวัยคือการอยู่เฉยๆหรือแค่นั่งกินนอนกินเท่านั้น ควรให้ท่านได้ทำกิจกรรมที่ชอบบ้างหรือสนับสนุนให้ท่านได้เข้าร่วมกิจกรรมกับกลุ่ม กับเพื่อนๆวัยใกล้เคียงเป็นการเพิ่มพลังชีวิตทางหนึ่ง

๗.ควรให้ความสบายใจและลดความวิตกกังวลเกี่ยวกับความเสื่อมโทรมของสังขารของพ่อแม่  เช่น  การกลั้นอุจจาระปัสสาวะไม่อยู่  โดยการดูแลปรนนิบัติหรือพาพบแพทย์ตรวจสุขภาพประจำปี

๘.งดข่มขู่ ดุด่า  วางอำนาจ  สั่งสอน  ทุบตีหรือใช้วาจาเหน็บแหนมพ่อแม่โดยเด็ดขาด อย่าลืมว่าเพราะมีท่านจึงมีเรา

๙.พาท่านออกไปเปลี่ยนบรรยากาศ   ใช้ชีวิตกลางแจ้งนอกบ้านหรือไปท่องเที่ยวบ้างเพื่อให้รู้สึกสดชื่นกระชุ่มกระชวย

๑๐.การให้เงินท่านบ้างเป็นการให้ความอบอุ่นมั่นคงอย่างหนึ่งเช่นกัน

๑๑.หากไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันควรหาโอกาสพาครอบครัวไปเยี่ยมและใช้เวลากับท่านบ้างอาจจะไปอ่านหนังสือให้ท่านฟัง   ปรุงอาหารที่ท่านชอบรับประทานร่วมกัน  เป็นต้น

๑๒.ส่งเสริมและสนับสนุนให้ลูกหลานได้ใกล้ชิดกับญาติผู้ใหญ่อย่างจริงจังและสม่ำสมอ
             
           ท้ายที่สุดสิ่งที่น่าปฏิบัติเป็นข้อแรกก่อนที่จะลงมือทำสิ่งใดทั้งหมดคือคือการระลึกถึงภาพตนเองเมื่อครั้งยังเป็นเด็กเล็กๆที่ขับถ่ายของเสียเลอะเทอะพ่อแม่ต้องคอยเช็ด  คอยซัก  คอยล้าง เวลาหิวก็มีท่านคอยป้อน บางครอบครัวพ่อแม่ต้องยอมอดเพื่อให้ลูกอิ่มด้วยซ้ำไป            
        
พ่อแม่ต้องเหนื่อยกายลำบากใจแสนสาหัสกว่าที่ลูกจะช่วยเหลือตนเองได้ สิ่งเหล่านี้น่าเตือนสติลูกๆได้ว่าการปรนนิบัติพ่อแม่ไม่ได้เป็นการทำบุญหากแต่เป็นสิ่งควรทำด้วยหัวใจ ด้วยความเข้าใจและตระหนักว่าควรทำเพื่อทดแทนพระคุณท่านให้สมกับที่ท่านดูแลเรามา
หมายเลขบันทึก: 113847เขียนเมื่อ 23 กรกฎาคม 2007 16:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:35 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

คณะผู้จัดทำได้รวบรวมเนื้อหากระทู้ของคุณสมถะหรือปราชญ์ขยะ
ที่ได้ถามตอบเกี่ยวกับความรู้ทั่วไปในพระพุทธศาสนา และสมาธิภาวนาวิชชาธรรมกายในเวปบอร์ดต่างๆ
นำมาจัดเก็บไว้ ณ ที่นี้ เพื่อให้ผู้สนใจสะดวกในการติดตามอ่านและความทำความเข้าใจได้สมบูรณ์ที่สุด

 

ห้องสนทนา ถามตอบปัญหาพุทธศาสนาและวิชชาธรรมกาย http://forums.212cafe.com/samatha/board-8/list.html

สถานที่ใดต้องการให้คณะวิทยากรไปช่วยสอนหรือฝึกสมาธิเรายินดีไปฝึกให้ฟรี  ติดต่อในห้องสนทนาของเวปได้เลยครับ... http://forums.212cafe.com/samatha/board-4/list.html

จึงขอเรียนเชิญท่านผู้สนใจติดตามอ่านและพูดคุยสนทนาธรรมกันได้ที่  http://khunsamatha.com/

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท