การละหมาดที่มัสยิดแม้ฟังดูเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะยาก แต่ก็เป็นเรื่องที่ ไม่ง่าย นักที่จะเกิดภาพดังกล่าวขึ้นอย่างสม่ำเสมอ
สำหรับในองค์กรหรือครอบครัวเราคงต้องสร้างวงจรชีวิตขึ้นหรือราง ของชีวิตหากจะเปรียบกับรถไฟ หลังจากนั้นชีวิตของเราก็จะขับเคลื่อน ไปบนรางนั้น และมันก็จะแวะจอด ณ จุดต่างๆตามเวลาที่ถูกกำหนดไว้
แต่หากเราวางรางเฉไฉไปจากแบบแปลนมาตรฐานแล้วไซ้ร แน่นอนว่า รถไฟแห่งชีวิตทั้งของเรา ครอบครัว บุคลากรในหน่วยงาน รวมทั้ง นักเรียนนักศึกษาก็จะแวะพักและจอด ณ สถานที่ และจุดที่ไม่เหมาะสม ในเวลาที่ ไม่เหมาะสม
เราคงจะต้องร่วมกันรณรงค์ เชิญชวน ครับด้วยวิธีการต่างๆ และคงต้อง ให้เรื่องนี้เป็นวาระของหน่วยงาน สถาบันและครอบครัวครับ
ใกล้เวลาละหมาดแล้ว "ไปละหมาดที่มัสยิดกันเถอะครับ"
ไม่มีความเห็น