เมื่อเช้านั่งดูข่าวภาคใต้ตำรวจหน่วยกู้ระเบิดถูกระเบิดลูกที่สองเสียชีวิต๑ บาดเจ็บหลายนายพร้อมทั้งนักข่าว ทำให้เกิดภาวะช๊อค ชั่วขณะ เห้อทำไม ๆ ๆ เป็นคำถามที่หาคำตอบไม่เจอ เรากวดขยะเช็ดถูทำความสอาดบ้านตนเองเป็นเรื่องดี คนไม่ใช่ขยะ แต่ทำตัวเหมือนขยะ ไม่ยอมให้ทำความสอาด มนุษยธรรม สิทธิ์มนุษยชน กฎหมาย อะไรละที่จะให้ความยุติธรรม เมื่อชีวิตต้องสูญเสียกันไปทุกวันๆ น้ำตาแห่งความทุกข์ความปวดร้าวอาบแก้ม หยดลงพื้นปฐพีทุกวัน จิตใจของผู้ทำนั้นทำด้วยสิ่งใดฤๅ ถึงยืนดูผู้อื่นเจ็บปวดได้อย่างเยือกเย็น เราต่างมาอาศัยผืนปฐพีนี้อยู่ชั่วคราวด้วยกันทั้งนั้น ไม่เกินร้อยปีก็จากกันไปแล้ว ทำไมต้องทิ้งความสกปรกคราบเลือดและน้ำตาก่อนจากลา
คนดีคนชั่วในละครที่จัดเรตติ้งกันนะดูง่ายรู้ได้ไม่ยาก แต่ในโลกของความเป็นจริงที่ไม่ใช่มายานี้ดูยากเหลือเกิน หลอกกัน ทำร้ายกัน เมื่อไรนะดวงใจจะเป็นสีขาว ดวงใจจะว่างเปล่าจากความชั่วร้าย เมื่อไรเมตตาจะสลายพยาบาทได้ เห็นแต่อาศัยเมตตาหรือธรรมะเป็นข้ออ้างแล้วประกอบกรรมทำชั่วอยู่มากมาย
สวัสดีครับ
แวะมาเยี่ยมครับ เขียนได้ดีมาก แต่พวกมันคงไม่มีเวลามาอ่าน สมองมันคิดแต่ทำเรื่องชั่วๆ
ขอบคุณครับ คุณเกษตรยะลาและคุณนมินทร์ ที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นไว้ เป็นกำลังใจให้น้องใหม่อย่างผมมาก
พวกเราก็ได้แต่ส่งกระแสจิตสงบเถิดสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ของเรา