ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่

ทำงานชุมชนเหมือนปิดทองที่ฐานพระ ถึงคนอื่นไม่เห็น แต่ตัวเรานั่นแหละที่เห็นและรู้สึกได้ถึงความสุข

    วันนี้คือวันที่ 31 ธันวาคม  2548  เหลือเวลาอีกประมาณ 2 ชั่วโมงกว่าๆก็จะขึ้นปีใหม่แล้ว  ก็ขอให้ทุกคนมีความสุข  คิดสิ่งใดก็ขอให้สมความปรารถนานะคะ  วันนี้ขอหยุดเล่าเรื่องงานสักวันนะคะ  ผู้วิจัยขอเล่าถึงความรู้สึกที่ทำงานกับชุมชนแทนก็แล้วกันค่ะ  นับตั้งแต่เริ่มต้น (อย่างจริงจัง)  จนถึงปัจจุบันเป็นเวลากว่าปีมาแล้ว  ไม่น่าเชื่อเลยว่าในช่วงเวลาสั้นๆแค่นี้จะทำให้ผู้วิจัยได้รับบทเรียน  ประสบการณ์มากมาย  รวมทั้งสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ  ได้เพื่อน  ได้พี่  ได้ครู  และอะไรอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่สามารถบรรยายได้หมด  คงจะเหมือนที่ผู้วิจัยได้เคยบอกแล้วว่าบางสิ่งบางอย่างก็ไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นตัวหนังสือได้  แต่สามารถรับรู้ได้จากความรู้สึก  (คงเหมือนกับความคิด  ความรู้ที่ฝังแน่นอยู่ในตัวคนที่หลายๆครั้งเราไม่สามารถที่จะถอดออกมาได้  แต่ในฐานะนักวิจัยก็จะพยายามค่ะ) 

    เหมือนอย่างที่เกริ่นมาตั้งแต่แรกแล้วว่าในการทำงานชุมชนก็เหมือนการปิดทองที่ฐานพระ  (โอกาสที่คนจะเห็นนั้นยากกว่าการปิดทองหลังพระเสียอีก) ถึงคนอื่นจะไม่เห็น  แต่ตัวเรานั่นแหละที่เห็นและรู้สึกได้ถึงความสุข  แม้หลายๆครั้งเราจะเหนื่อยล้า  อยากหยุด  แต่ก็หยุดไม่ได้ค่ะ  เพราะอะไรนั่นหรือค่ะ  ก็เพราะ  เราต้องตอบแทนบุญคุณของแผ่นดินผืนนี้ที่ให้ชีวิตแก่เราค่ะ

   มีความสุขและโชคดีปีใหม่ค่ะ  พรุ่งนี้พบกันใหม่ค่ะ