สวัสดีค่ะสมาชิกนักจัดการความรู้ทุกท่านคะ...... ก่อนที่จะเล่าเรื่องอะไรลงไปใน Blog นี้ ดิฉันอยากจะบอกความรู้สึกครั้งแรกที่จะได้มาประชุมปฏิบัติการนักจัดการความรู้ของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ให้สมาชิกทุกท่านทราบว่า ดิฉันกังวลมาก เพราะรู้ว่ากิจกรรมที่จะต้องปฏิบัติในกระบวนการของ KM นั้นมีกิจกรรมหนึ่งที่ดิฉันไม่ค่อยชอบ คือ กิจกรรมเรื่องเล่าเร้าพลัง เพราะว่าทุกคนจะต้องมีเรื่องมาเล่าเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ซึ่งโดยปกตินิสัยส่วนตัวดิฉันไม่ชอบพูดและแสดงความคิดเห็นอยู่แล้ว แต่พอถึงวันปฏิบัติกิจกรรมจริงๆก็สนุก ปฏิบัติได้ในทุกบทบาทของกิจกรรม แต่ก็ยังไม่ชอบอยู่ดี แต่พอถึงตอนเย็นของวันที่สามของการอบรมซึ่งเป็นช่วง "การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ผ่านบล็อก" นี่สิ วิทยากร คือ ท่านอาจารย์ปวีณา นามสกุลอะไรจำไม่ได้แล้ว ( ขออภัยนะคะอาจารย์) เรียกชื่อเล่นๆว่า ศน. กุ้ง ศึกษานิเทศก์กลุ่มงานวัดและประเมินผลการศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุพรรณบุรี เขต 2 (ไม่ทราบว่าข้อมูลถูกต้องหรือเปล่านะ) โอ้โห! อาจารย์ขา อาจารย์รู้ไหมคะ อาจารย์เป็นผู้จุดประกายให้ดิฉันและสมาชิกหลายๆคนที่ร่วมขบวนการ KM กระสันต์อยากจะเข้ามารู้จักเข้ามาใช้เว็บไซด์นี้ กิจกรรมนี้มันโดนใจดิฉันจังเลยค่ะ จริง ๆนะคะ ว้าว! เพราะโดยนิสัยจริงๆ แล้วดิฉันชอบจดบันทึกเรื่องราวต่าง ๆอยู่แล้ว (จดไปทุกที่จนจำไม่ได้ว่าจดไว้ที่ไหนบ้าง ) พอดีเลยดิฉันจะได้นำสิ่งที่เป็นประโยชน์ในหลายๆเรื่องมาเล่าผ่าน Blog ไม่แน่นะว่าในอนาคต อาจารย์กุ้งคงจะมีคนวัดรอยเท้าแน่ ๆ ฮิ ฮิ! บันทึกเล่มนี้อยากจะบอกความรู้สึกจริงๆไว้แค่นี้นะคะ...........ขอบคุณค่ะที่ให้บอกความรู้สึกผ่าน BLog และขอขอบคุณทีมคณะวิทยากร KM ทุกท่านที่ตั้งใจถ่ายทอดวิทยายุทธ มั่นใจได้เลยว่า ความรู้ที่ได้รับในครั้งนี้จะต้องไปขยายผลแน่นอนค่ะ คอยพบกันใหม่ในบันทึกหน้าต่อไปนะคะ สวัสดีค่ะ
ผมรู้สึกดีใจ อบอุ่นใจที่ได้อ่านข้อเขียนชิ้นนี้ จะรออ่านความในใจในท่ามกลางความเป็นไปของการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้คนในแวดวงการศึกษาของพวกเรานี้ ภูมิใจที่ม่ส่วนในการจุดประกายของแสงเทียนแห่งศรัทธาในวันที่ฟ้าสวยของจังหวัดอุดรธานี อยากเรียกรุ่นของท่านว่า นักKM รุ่นนภาลัย 50 เพื่อจะได้ช่วยกันถักทอสายใยแห่งความฝันร่วมกันพัฒนางานที่เรารักตลอดกาล ขอบคุณนะภูผาเมฆ บาย
ด้วยรักและศรัทธา
ประเมิน บุญเสนา
สพท.ชย.1