ตะวันลับขอบฟ้า ลมหายใจที่รินรอน

เหนือยบ้างหรอป่าวที่เป็นแบบนี้

                         …....... เหนื่อยบ้างใหมที่เป็นแบบนี้  นี่เป็นคำถามของเราที่เท่าไรเราก็จำไม่ได้ แต่เราว่ามันหลายครั้งแล้วสินะ  ชีวิตต้องเสี่ยงไปแบบนี้อีกนานแค่ใหน  แท้ที่จริงแล้วพี่รักเราหรอป่าวหละ  รู้ใหมเราก็เป็นห่วงนะ หยุดได้ไหม  เราก็ขอร้องพี่แล้ว แต่พี่ก็ขอเวลาเคลียร์ตัวเอง  โอเค เราให้โอกาศพี่นะ แต่จะให้รอถึงชาติหน้าหรอค่ะ   เราไม่ได้มีคนอื่น  (เพราะว่าเรายังไม่อยากตายตอนนี่ละมั้ง) รู้ใหมมีคนเข้ามาในชีวิตเราตั้งมากมาย แต่ทำไมเราเลือกหละ หรือว่ามันเป็นเวรกรรมของเรา  แล้วเมือ่ไรเราจะชดใช้หมดหละเราแค่รู้ว่าวันนี้เราเป็นห่วงพี่ ไม่อยากให้พี่เป็นไรไป  แล้วถ้าพี่ไม่รักตัวเอง แล้วพี่จะรักเราได้มากแค่ใหนหละ  ไม่ต้องการให้รักมากมาย แต่เข้าใจความรุ้สึกกันบ้างก็พอแล้ว วันก่อนพี่เค้าไม่สบายเพราะว่าไม่กินข้าวกินแต่น้ำอัดลมทำให้ปวดท้องจะพาไปหาหมอก็ไม่ไป  โอเคคุณนอนพักนะจะได้หาย  ทำกับข้าวไห้กินก็ไม่กินอีก กินเองก็ได้ฟะ  ให้กินยาก็ไม่กิน  กินเองก็ได้ฟะ  ตกลงเราไม่สบายหรอว่าพี่เค้าไม่สบายกันแน่ฟะ   ไอ้พี่นี่อยากเตะสักป้าบนึงนะเนี่ย  จริงๆๆเลย ป.ล. หรอว่าเราทำอาหารไม่อร่อยฟะ แต่ก็แค่ไข่เจียวเองนะ จะอะไรนักหนาคะเราก็กินอยู่เราก็ว่าอร่อยอยู่น้า เดะเวน

[นาย ศราวุธ จ้อน อยู่เกษม]

• ตอนนี้อยู่ที่ไหน ใช้เฟสบุกหรือเปล่า ถ้าอย่างไรติดต่อกลับมาบ้างนะครับ