มันเป็นเรื่องเศร้าใจเสียจริงๆ......หมาหนูมันได้จากหนูไปแล้ว.......เจ้าหมาน้อยเจ้าอยู่ที่ไหน ....เรียกหาอยู่ภายในใจ
ตอนเช้าก่อนจะออกจากบ้านเพื่อไปแข่งขันอัจฉริยะทางภาษาไทย หนูได้กอดและเล่นกับหมาของหนูซึ่งหนูรักมาก....และบอกกับมันว่า " เดี๋ยวตอนเย็นจะซื้อขนมมาฝาก " แล้วคุณพ่อก็ออกมาส่งหนูที่โรงเรียนเพื่อไปรวมตัวกันที่โรงเรียน....เจ้าหมาของหนูก็วิ่งตามหนูจนหนูมองสุดสายตา......
เมื่อหนูกลับจากการแข่งขัน หนูก็ซื้อลูกชิ้นมาฝากเจ้าหมาของหนู แต่ก็ต้องพบกับเหตุการณ์....ที่ทำให้หัวใจหนูแทบจะแตกสลายกลายเป็นผุยผง........เจ้าหมาหนูนอนสงบ ไม่ลุกวิ่งเข้ามาหาหนูเลย.......ภายในใจถามตัวเองว่า เจ้าหมาเป็นอะไรหรือเปล่า....จิตใจเริ่มไม่ค่อยดี
เจ้าหมาทำไมไม่หายใจ......ไม่กินลูกชิ้นหรอซื้อมาฝากนะ.....ถามไป...น้ำตาหยดใสๆ ก็ไหลออกมา.....เจ้าหมานอนเงียบไม่แสดงอาการโต้ตอบ......หนูหยิบลูกชิ้นใส่ปากเจ้าหมา.....ถามในใจว่า....ทำไมไม่เคี้ยว....อร่อยไหม.......เจ้าหมาของหนูนอนนิ่งอย่างเดียว......" แล้วใครจะกินลูกชิ้นหนู "
เมื่อหนูนำร่างเจ้าหมาหนูไปฝัง........ลูกชิ้นที่หนูซื้อมาให้เจ้าหมา......หนูก็ได้กินแทนเจ้าหมา........เพราะหนูเสียดาย
มันช่างน่าเศร้าเสียจริงๆ.....หนูรักหมาตัวนี้มาก......เพราะมันคือเพื่อนตายของหนู.....เวลาหนูไปไหน ก็จะมีเจ้าหมาตัวนี้ไปเป็นเพื่อนทุกๆที่ มันไม่เคยทิ้งหนู........แต่มาวันนี้ ....มันก็ทิ้งหนูไปแล้ว........ใครทำให้แกต้องตาย.....คำถามนี้ยังคาใจอยู่เสมอ
หนูเสียใจจัง-------------> T๐T
" เมื่อหนูนำร่างเจ้าหมาหนูไปฝัง........ลูกชิ้นที่หนูซื้อมาให้เจ้าหมา......หนูก็ได้กินแทนเจ้าหมา........เพราะหนูเสียดาย"
ขอแสดงความเสียใจ กับการจากไปของหมาของหนูด้วยนะครับ
สวัสดีครับ
ยินดีที่ได้รู้จัก นะครับ - แวะมาให้กำลังใจ
....
ที่บ้านก็ชอบเลี้ยงสุนัขเหมือนกัน หมายถึง "บ้านเกิด" ที่ต่างจังหวัด ซึ่งส่วนใหญ่จะนำสุนับไปให้พ่อกับแม่เลี้ยง แต่เราต่างก็มีความผูกพันกันและกัน ทุกครั้งที่กลับบ้าน มันจะวิ่งมาต้อนรับและเฝ้ารอที่จะเล่นกับเราอยู่อย่างไม่เปลี่ยนแปลง
บางครั้งก่อนการตายของมัน ก็มักจะ "ฝัน" ถึงสุนัขตัวนั้นเสมอ ราวกับการมาบอกลา แต่ส่วนใหญ่ทางบ้านไม่ค่อยเล่าให้ฟัง เกรงว่าเราจะเสียใจ
.....
การตาย อาจจะเป็นการเริ่มต้นใหม่ ก็เป็นได้
....
ยินดีที่ได้รู้จัก และรักถ้อยคำที่เรียบงายของท่านเป็นยิ่งนัก
เป็นกำลังใจให้ เสมอไป ...
ขอบคุณพี่จตุพร มากนะค่ะ ที่เข้ามาให้กำลังใจ .........ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ....ถ้าวิญญาณหมายังอยู่ คงจะรู้ว่า มันไม่ต้องห่วงอะไรอีกแล้ว ไม่ต้องห่วงว่าใครจะไปไหนเป็นเพื่อนหนู และไม่ต้องห่วงว่า จะไม่มีคนกินลูกชิ้นแทนมัน..........เพราะหนูกินแทนแล้ว
ขอบคุณค่ะ------------> น้องจิ
สวัสดีค่ะ
เคยมีประสบการณ์นี้ 2- 3ครั้ง เข้าใจค่ะ ให้กำลังใจค่ะ
มันช่างน่าเศร้าเสียจริงๆ.....หนูรักหมาตัวนี้มาก......เพราะมันคือเพื่อนตายของหนู.....เวลาหนูไปไหน ก็จะมีเจ้าหมาตัวนี้ไปเป็นเพื่อนทุกๆที่ มันไม่เคยทิ้งหนู........แต่มาวันนี้ ....มันก็ทิ้งหนูไปแล้ว........ใครทำให้แกต้องตาย.....คำถามนี้ยังคาใจอยู่เสมอ
ขอบคุณพี่พนัส.....(จะให้หนูเรียกว่าอะไรดีค่ะ ...หนูเรียกไม่ถูกค่ะ...........หรือว่า คุณครู) คุณครูก็แล้วกันนะค่ะ
ขอบคุณคุณครูมากนะค่ะ ที่เข้ามาให้กำลังใจหนู ........ เมื่อมีเกิด ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไปค่ะ สักวันหนูก็ต้องตามหมาของหนูไปอยู่กับมัน.............ปลงเลยทีนี้ เอิ๊กๆๆๆๆ
ขอบคุณนะค่ะที่เข้ามาเยี่ยมบล๊อคหนู------->น้องจิ ^_^
ขอบคุณค่ะ คุณ sasinanda ที่เข้ามาให้กำลังใจหนู หนูพึ่งเจอประสบการณ์นี้เป็นครั้งแรก ....มันทำร้ายจิตใจหนูเป็นอย่างยิ่ง............แต่ถึงยังไง หนูก็ไม่ลืมเจ้าเพื่อนยากตัวนี้หรอกค่ะ ..............ลืมมันไม่ลง.....คุณคิดเหมือนหนูไหมค่ะ
ขอบคุณค่ะที่ให้กำลังใจหนู-------->น้องจิ^_^
สวัสดี คุณ(หลาน)จิราภรณ์
...........................................
ลุงเคยเลี้ยงลูกหมาจรจัดที่มาออกลูกทิ้งไว้ มันโตกำลังน่ารัก ...แล้วคืนหนึ่งมันหายไป เที่ยวตามหาไปทั่ว ที่สุดไปพบมันอนตาย คงเป็นฝีมือคนใจอำมะหิตข้างบ้านทุบหัวตาย นำมาทิ้งไว้ใต้ต้นกล้วยข้างบ้าน
ทุกคนเสียดายและเสียใจมาก
เข้าใจความรู้สึกหนูดี จึงเห็นใจหนูมาก
ขอนำกาพย์ยานี ๑๑ เกี่ยวกับ"หมา" มาฝากนะ
หมาน้อยคอยเป็นเพื่อน
อยากลืมเลือนเพื่อนหมาหมา
ยามเหงาเศร้าวิญญา
กลับเคหาหายโดยพลัน
คนใดใจหมาหมา
คนนั้นหนาชอบแปรผัน
เลี้ยงหมาดีกว่าครัน
ด้วยหมามันรู้คุณเรา๚
หวังว่าคงหายเศร้าในเร็ววัน นะครับ
ขอบคุณค่ะ คุณลุง ที่เข้ามาให้กำลังใจหนู ....(แต่ว่าเป็นคุณลุงเลยหรอค่ะ) .........หนูรักหมาตัวนี้มาก...แต่ตอนนี้หนูก็รู้สึกดีขึ้นแล้วค่ะ เพราะ หนูเริ่มทำใจได้...แต่ยังไงก็ยังเสียใจอยู่ดี
ขอบคุณมากค่ะ--------------> น้องจิ ^_^
สวัสดีจ้ะ
สวัสดีค่ะ ครูนมินทร์
แหะๆๆ...... ก็หนูเสียดายลูกชิ้น ตั้งใจจะซื้อมาให้หมาตัวนั้น แต่มันก็ไม่ได้กิน ...ก็เลยกินแทน อะค่ะ ขอบคุณนะค่ะ ที่เข้ามาให้กำลังใจ ---------> น้องจิ ^_^