บันทึกหลังการสอน(6 ก.ค.50)
บันทึกหลังการสอน
ป.4
วันนี้ให้นักเรียนทำแบบฝึกหัดเรื่องการหาร โดยสอนการหารแบบหารสั้น นักเรียนบางส่วนยังไม่เข้าใจในการหารสั้น จึงต้องเข้าไปสอนตัวต่อตัว เอาข้อที่ง่ายไปจนถึงข้อที่ยากขึ้น
ป.5
วันนี้สอนเกี่ยวกับการสร้างมุมโดยใช้ไม่โพรแทรกเตอร์สร้าง ส่วนมากทำได้
ป.6
สอนเกี่ยวกับการหา ค.ร.น. แบบ หาตัวคูณร่วม แบบแยกตัวประกอบ ส่วนมากทำได้และเข้าใจ
คำสำคัญ (Tags): #บันทึกหลังการสอน
หมายเลขบันทึก: 109463เขียนเมื่อ 7 กรกฎาคม 2007 22:49 น. ()ความเห็น (6)
- มีเด็กนักเรียนป.๔ เท่าไหร่ครับ
- ทำอย่างไร, หรือหาเวลาอย่างไร จึงมีเวลาสอนเด็กแบบตัวต่อตัว
- หรือว่าสอนตัวต่อตัวเฉพาะบางคนที่มีปัญหา
ขอบคุณครับ สำหรับคำติชมและแนะนำ นักเรียนป.4.1 มีทั้งหมด 37 คนครับ การสอนตัวต่อตัวจะสอนเฉพาะเด็กที่มีปัญหาครับ เพราะเวลาสอนจะต้องให้เด็กทำแบบฝึกหัดอยู่แล้ว เด็กส่วนใหญ่จะทำแบบฝึกหัดได้ แต่จะมีบางส่วนเท่านั้นที่ทำไม่ได้ เราต้องเข้าไปคุยกับเขาและให้เขาลองทำแบบฝึกหัดให้ดู ถ้าเขาทำไม่ได้เราจะต้องแนะวิธีให้เขา แต่จะต้องเหนื่อยหน่อยครับ บางครั้งก็ต้องเรียกเด็กที่ไม่เข้าใจมาอธิบายเป็นกลุ่ม
- เราไม่ลองใช้วิธี เพื่อนช่วยเพื่อน (peer assist) ดูบ้างครับ
- คือให้เด็กที่ทำได้ เป็นอาสาสมัคร ไปช่วยสอนเพื่อนที่ทำไม่ได้ เพื่อเป็นความภาคภูมิใจของเขา ในการแบ่งปันความรู้ และให้รู้จักเรื่องของ "การให้"
- และอีกอย่างเพื่อเป็นการแบ่งเบาภาระของครู แล้วเขาก็จะเกิดความภาคภูมิใจ
- อีกอย่าง ตอนที่เขาไปถ่ายทอดความรู้ให้เพื่อน เขาก็จะเกิดการ "Learning" อีกต่อหนึ่งครับ
ครับ ก็มีเด็กบางคนที่เขาทำได้อาฬาไปสอนเพื่อนเหมือนกันครับ เขาจะรู้สึกดีใจมากถ้าเราให้เขาไปสอนเพื่อน แต่เราก็ต้องดูเขาด้วยว่าเขาสอนเพื่อนถูกหรือเปล่า ขอบคุณนะครับที่ช่วยแสดงความคิดเห็น บางครั้งผมก็ไม่รู้จะแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างไรเพราะเป็นครั้งแรกที่ลงมาสอนระดับประถมศึกษา ผิดกับเกมัธยมโดยสิ้นเชิงเลยครับ เด็กมัธยมแค่เราแนะนิดเดียวเขาก็ทำได้ แต่เด็กประถมต้องลงทั้งตัว ก็เหนื่อยเอาการทีเดียวครับ แต่ก็ต้องทำครับเพราะเป็นสิ่งที่รัก ผมอยากได้ข้อคิดเห็นเยอะๆครับ จะได้เอาไปแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น ขอบคุณครับผม
- ขอบคุณ "ตาแจ็ค" ครับ
- ครู "ตาแจ็ค" พิมพ์ผิดหลายที่นะครับ
- ก่อนตีพิมพ์ ควรตรวจสอบคำผิดก่อนครับ
- แต่ถ้าตีพิมพ์ไปแล้วพบคำผิด
- เรา copy มาใส่ข้อคิดเห็นใหม่ แล้วแก้ไขให้ถูก ส่วนอันเดิมเราลบทิ้งได้ครับ
ครับ ก็มีเด็กบางคนที่เขาทำได้อาสาไปสอนเพื่อนเหมือนกันครับ เขาจะรู้สึกดีใจมากถ้าเราให้เขาไปสอนเพื่อน แต่เราก็ต้องดูเขาด้วยว่าเขาสอนเพื่อนถูกหรือเปล่า ขอบคุณนะครับที่ช่วยแสดงความคิดเห็น บางครั้งผมก็ไม่รู้จะแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างไรเพราะเป็นครั้งแรกที่ลงมาสอนระดับประถมศึกษา ผิดกับเด็กมัธยมโดยสิ้นเชิงเลยครับ เด็กมัธยมแค่เราแนะนิดเดียวเขาก็ทำได้ แต่เด็กประถมต้องลงทั้งตัว ก็เหนื่อยเอาการทีเดียวครับ แต่ก็ต้องทำครับเพราะเป็นสิ่งที่รัก ผมอยากได้ข้อคิดเห็นเยอะๆครับ จะได้เอาไปแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น ขอบคุณครับผม