ก้าวแรกอนุภาคกลาง


เนื้อหาแนวคิดหลักการโครงการเป็นแค่เครื่องมือในการพบกันแต่สิ่งสำคัญคือกระบวนการเรียนรู้กันและกันทั้ง กระบวนทรรศน์ วิธีการทำงาน ท่าทีและบรรยากาศในการทำงานร่วมกัน

        ครั้งแรกจริง ๆ ที่เราอนุภูมิภาคกลางจะได้พบหน้าค่าตากับ ทีมประสานงานกลางของเยาวชน1000ทางแบบครับถ้วนซะที แต่แหมก้เล่นเอาใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ เหมือนกัน แหมก็เล่นขนกันมาเกือบทั้งสำนักงานแล้วแบบนี้เราจะทำยังไงกันดี ทีมเราก็เป็นน้องใหม่ แถมยังไม่เคยเข้าร่วมประชุมกับใครต่อใครเขา ความสัมพันธ์ก็มีแต่ส่วนตัวกับทีมประสานงานแค่นั้นยอมรับว่าความสัมพันธ์กับทีมใหญ่ไม่รู้จะสร้างอย่างไรดี เรื่องนี้ถือได้ว่าเป็นเรื่องสำคัญของกระบวนการทำงานร่วมกันในฐานะเครือข่ายโดยมีระบบการบริหารจัดการร่วมกันที่เน้นการสร้างการเรียนรู้ร่วมกัน ซึ่งทางทีมอนุภูมิภาคกลางได้รับการประสานงานทีหลังเพื่อนความน่าสนใจคือประเด็นหลัก ๆ 2 ประเด็น

1.เราไม่ได้เป็นผู้ร่วมคิดโครงการนี้ตั้งแต่แรก

2.เราอาจจะไม่ได้มีความคุ้นเคยและรู้จักกันตั้งแต่ต้น

การก้าวข้ามสิ่งต่าง ๆที่อาจเป็นอุปสรรคเหล่านี้จึงเป็นเรื่องจำเป็นที่ทีมต้องอาศัยการทำความเข้าใจและการเรียนรู้ร่วมกันกับทุก ๆๆ ทีม  ทำอย่างไรเราจะเห็นและรู้จักภาพรวมโครงการ เท่า ๆ กับคนคิดโครงการ บนฐานว่าเราทำงานร่วมกันอย่างมีความสุขก่อนอื่นเราต้องพยายามเรียนรู้และทำความเข้าใจกันและกันให้มากการเรียนรู้เหล่านี้นอกจากเรียนรู้วิธีการทำงานแล้วยังต้องเรียนรู้ลักษณะท่าทีและวัฒนธรรมแต่ละองค์กรด้วย เพราะประเด็นสำคัญในการทำงานร่วมกันไม่ใช่เรื่องของความแตกต่างด้านเนื่อหา แต่ความแตกต่างด้านความรู้สึกกลับมีผลสำคัญและวัฒนธรรมการทำงานของแต่ละองค์กรที่มีจุดเน้นต่างกันดังนั้นการเข้าไปเรียนรู้ข้อจำกัดและวิธีการทำงานระหว่างกันจึงจะส่งผลต่อการพัฒนางานในอนาคต  เป้าหมายของการร่วมงานอาจมิใช่แค่การสานฝันของโครงการให้บรรลุ หากแต่nodeเองอาจต้องมองการพัฒนาองค์กร(ซึ่งหมายรวมถึงพวกเราทุกคน)ในกระบวนการเรียนรู้เพื่อพัฒนาเยาวชน ในสังคม ร่วมกันอย่างไร 

    วันนั้นเราคุยกันด้วยบรรยากาศที่หลากหลาย ทั้งสนุกสนาน วิชาการ ถกเถียงทำความเข้าใจทางความคิด แตกประเด็น ตั้งคำถามเพื่อสร้างแรงกระตุ้นในการเรียนรู้ เล่นเอาเราต่างไม่ยอมเลิกเลย

ขอย้ำว่าความคิดทั้งหมดเป็นแว๊บมาจากที่เราคุยกัน

ที่พระนครแกรนด์วิลล์ ผมยังยืนยันว่าตัวเนื้อหาแนวคิดหลักการโครงการเป็นแค่เครื่องมือในการพบกันแต่สิ่งสำคัญคือกระบวนการเรียนรู้กันและกันทั้ง กระบวนทรรศน์ วิธีการทำงาน ท่าทีและบรรยากาศในการทำงานร่วมกัน ความคุ้นเคยจากการถกเถียง(งงมั๊ย) ทำให้เราได้เห็นและรู้จักกันมากขึ้น มันคงช่วยให้ระยะเวลาที่เหลือเราจะทำงานอย่างมีความสุข เพราะเราไม่อยากให้งานสำเร็จแต่คนทำงานไร้ความสุข พูดก็พูดเถอะอยากทำงานด้วยกันต่อนาน

หมายเลขบันทึก: 109270เขียนเมื่อ 7 กรกฎาคม 2007 10:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:21 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

สวัสดีครับพี่อาร์ท ... ยินดีต้อนรับคร้าบ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน หวังว่าจะสบายกายสบายใจดีนะครับ

 

:)

พี่อาร์ต คิดถึงสุดยอดคร้าาาบ พี่

 

นี่ปาล์มเองครับ

ปาล์ม แบล็กบ็อกซ์

น่ะคับ  เย้ๆเราได้ร่วมงานกันแล้วนะ 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท