สมุดบันทึกของกลุ่มนักศึกษาหลักสูตรศิลปศาตรบัณฑิต
สาขาวิชาสหวิทยาการเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น
มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร รุ่นรหัส ๔๙
ศูนย์เรียนรู้ อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง
ชื่อนักศึกษา กลุ่มเสน่ห์เยื่อไม้
1. กัลยา ตาลาน
2. จิตตินันท์ แสนคำฟู
3. ทัศนีย์ แก้วกินี
4. ธัญญาทิพย์ ปาโกวงค์
5. ธีระพงษ์ สมควร
6. ประสงค์ สิงห์ไชย
7. เพชรรัตน์ดา ปาสิงห์
8. ศุภณัฐ ปาโกวงค์
9. สกุลตรา สิงห์ไชย
กลุ่มของเรา
กลุ่มเสนห์เยื่อไม้ เริ่มรวมกลุ่มกันตั้งแต่ เรียน ปี 1 ภาคเรียนที่ 1 มีสมาชิกด้วยกัน 7 คน ลาออก 1 คน เหลือ 6 คน
เป็นกลุ่มที่มี คู่สามี-ภรรยา 2 คู่ ภายในกลุ่มร่วมกัน-ทำงานด้วยกัน ด้วยความสนุกสนาน สนุกกับการทำงานทั้ง งานกลุ่มและงานเดี่ยว มีการช่วยเหลือซึ่งกันและกันอยู่เสมอ ด้วยความจริงใจและเต็มใจ
ในภาคเรียนที่ 1 เป็นอะไรที่ทำแล้ว เป็นเรื่องท้าทาย ทำให้เกิดแรงจูงใจ แรงกระตุ้น ในการทำงานอย่างมาก งานกลุ่มที่ทำมีสาระน่ารู้ชวนติดตาม ถือได้ว่าเป็นกลุ่มที่เป็นแบบอย่างที่ดี
"ต้องบอกว่าเป็นกลุ่มที่ดีกลุ่มหนึ่งในศูนย์เรียนรู้จังหวัดลำปาง"
เข้าสู่ภาคเรียนที่ 2 มีบางกลุ่มฯ จำเป็นต้องแยกกลุ่มกัน
เพื่อให้สอดคล้องกับการเรียนในบางวิชาฯ ในภาคเรียนนี้ กลุ่มเสนห์เยื่อไม้รับสมาชิกใหม่เพิ่มขึ้น อีก 3 คน รวมเป็น 9 คน
ในการทำงานกลุ่มในภาคเรียนนี้ เป็นอะไรที่ไม่ราบรื่นนัก
เพราะการทำงานกลุ่มบางวิชาฯ เริ่มมีปัญหาบางอย่าง เนื่องจากเป็นงานที่กลุ่มเสน่ห์เยื่อไม้ ไม่เคยเรียนรู้หรือมีความรู้มาก่อน นั่นคือต้องไปวางแผนทำงานกับชาวบ้าน และเป็นหมู่บ้านที่ผู้นำและชาวบ้านไม่เห็นด้วย ทำให้ข้อมูลบางอย่างที่ต้องรู้จากหมู่บ้าน ไม่มีการตอบรับจากชาวบ้าน
การทำงานภายในกลุ่มฯเริ่มขาดความสมัครสมานสามัคคี
สมาชิกกลุ่มเริ่มมีเสียงบ่น เสียงตัดท้อต่อว่า รวมตัวกันยากต่างคนต่างทำงานส่วนตัวของตัวเอง
แต่ก็ยังดีที่ท้ายสุดก็สามารถคลี่คลายปัญหาได้ไปเปราะหนึ่ง แต่ผลงานกลุ่มฯ ที่ออกมาไม่ประทับใจ เหมือนภาคเรียนแรก
สาเหตุหนึ่งอาจเป็นเพราะว่า เป็นการยึดกับการหลักสูตรหรือหลักการสั่งงานของบางวิชาฯ ก็เป็นได้ ที่ไม่มีการยืดหยุ่นหรือไม่ปรับไปตามสถานการณ์ในแต่ละภูมิภาค
กลุ่มเสน่ห์เยื่อไม้ต้องสู้ต่อไป.....เพื่อเป็นตัวอย่างที่ดี
จบการเล่าในครั้งแรกไว้เพียงแค่นี้....
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน......
02/07/07
เหมือนขึ้นรถโดยสารใหม่ ๆ ครั้งแรก ดูเหมือนอึดอัดขัดใจ แต่จำเป็นต้องขึ้นไปให้ทันรถ แม้เส้นทางแสนเปลี่ยวและเลี้ยวลด เพราะมีจุดหมายปลายทางที่ชัดเจนแน่นอน (บัณฑิต) ระหว่างทางก็มีบ้าง อุปสรรค อาจารย์ณรงค์ ฯ ผอ.ศูนย์เชียงใหม่ บอกว่า ไม่ต้องซีเรียสกับการเรียน ให้ปรับไปเรื่อย ๆ เอาแต่สิ่งดีดี คนที่เข็นไม่ไหวก็ต้องปล่อยไว้ (ติดต่อไม่ได้ เอกสารก็ไม่ส่ง ไม่หือ ไม่อือ) ไม่งั้นรถเมล์ เรือเมล์ จะไปไม่ถึงฝั่ง ทำให้ได้ข้อคิดที่ดีมากครับ
ด.ต. ธีรกานต์ฯ /รุ่งอรุณ ศรร. เชียงใหม่ ๑ ครับ
ปีสองนี้งานเรียนเข้มข้นมากครับ แค่วิชา"การบริหารจัดการสวัสดิการชุมชน" งานเดี่ยวงานกลุ่ม เต็มมือ หากปล่อยทิ้งร้างไว้ทำโค้งสุดท้าย มีหวังได้เป็นคนป่วยภายใน รพ.สวนปรุง ระวังนะครับ งานเรียน งานประจำ เรื่องส่วนตัว ครอบครัว เศรษฐกิจ ที่ผ่านมาผมเอาปนกันสะเปะสะปะ ผมพบว่ากำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ กลุ่มรุ่งอรุณ ของพวกผมคอยกระตุ้นเตือนกัน ถ้าทำเหมือนปีหนึ่ง เครียดแน่งานนี้
ยินดีกับกลุ่มเสน่ห์เยื่อไม้ครับ ที่ขึ้นมาได้
พบกลุ่มครบหน้าเมื่อไรก็ถ่ายรูปหมู่มาแสดงแทนโลโก้มหาวิทยาลัยด้วยนะครับ อาจารย์จะได้นึกออกว่าเป็นใครกันบ้าง
แจ้งนัดหมายให้ นศ.ม.ชีวิตฯ ศรร.ลป. ร่วมสรุปบทเรียนวิชา การจัดการความรู้ฯ ก่อนสอบปลายภาค ในวันอาทิตย์ที่ 7 ต.ค.2550 เวลา 13.00 น.- 15.00 น.(ภาคเช้า 08.30 - 12.00 น.เป็นวิชา อ.มหาดาวฯ) และให้ นศ.ทุกกลุ่ม รวบรวมงานบล๊อค ส่งภายในไม่เกินวันสอบปลายภาค วันที่ 15 ต.ค.2550 โดยเรียงเรื่อง ตั้งแต่ หน้าแรกเปิดบล๊อค ประวัติกลุ่ม ชื่อสมาชิกพร้อมภาพ หน้าต่อไป เป็นชื่อสมาชิกเพิ่มเติม พร้อมภาพ หน้าถัดไป เป็นเรื่องที่ขึ้นบล๊อคทั้งในบล๊อคตัวเอง หรือบล๊อคอื่นๆ เรียงตาม วัน เดือน ปี หน้าสุดท้าย เป็นสรุปเรียงตามรายชื่อสมาชิกทั้งหมด ว่า ขึ้นบล๊อค รวมกีครั้งต่อคน รวมทั้งหมดจำนวน ครั้ง เย็บรวมเล่มส่งตามกำหนด ขอบคุณ นศ.ทุกกลุ่มที่ได้ให้ความรู้แก่สังคม Gotiknow พจน์ ดำริชัยมงคล