ความรู้สึกดี ๆ ในการเรียนปริญญาโท

ทำงานด้านบัญชีมาตั้งแต่เรียนปริญญาตรี ทำงานด้วย เรียนไปด้วย ก็รู้สึกว่าหนักมาก ไม่ค่อยมีเวลาในการเรียนเท่าไหร่ ยิ่งช่วงเวลาต้องส่งงบ เป็นช่วงเวลาสอบใจก็กังวลกับเรื่องงานด้วยเรื่องเรียนด้วย แต่ด้วยความที่อยากจะเรียนเพราะคิดว่าการเรียนทำให้เราไม่หยุดนิ่งและเราเป็นคนไม่ชอบอ่านหนังสือแต่ชอบฟังเพื่อน ๆ ชอบฟังอาจารย์และนำความรู้มาพัฒนา แต่ถ้าให้อ่านหนังสือจะชอบหลับ ก็เลยคิดว่าเรียนดีกว่าถือเป็นการบังคับไปในตัว เพราะจ่ายตังแล้วก็ต้องพยายามจนจบ ไม่คิดว่าจะสอบปริญญาโทได้  ดีใจมากที่สอบได้แต่ก็หนักใจอีกเพราะงานก็เพิ่มขึ้น เรียนก็ยุ่งยากกว่าเดิม แต่ก็คิดเหมือนเรียนปริญญาตรี ถ้าไม่เรียนจะทำให้เราตกยุค เพราะเราไม่ชอบอ่าน พอได้เริ่มเรียนมีเพื่อนมีความรู้สึกดีกับอาจารย์ เรียนปริญญาโทไม่เหมือนปริญญาตรีนอกจากเราได้ความรู้กับอาจารย์นำสามารถนำกลับมาพัฒนาการทำงานของเราได้ คิดว่าคนที่เรียนปริญญาโทที่ทำงานด้วย เรียนด้วยจะได้ประโยชน์มากเพราะเรามองเห็นภาพ เข้าใจชัดเจน เรียนไปไม่ได้หวังว่าจะได้แค่ใบปริญญา แต่อยากจะพัฒนาตนเอง พัฒนาองค์กรได้นำความรู้กลับมาคุยให้เพื่อน ๆ น้อง ๆ ฟัง ได้สอนให้คิดตลอดเวลา คิดว่าเรียนจบจะจัดเวลาให้ความรู้กับเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ในองค์กรฟังไม่คิดว่าเป็นเรื่องลำบากในการที่จะบอกเล่าเรื่อง ๆ ดี ให้ผู้อื่นฟังเพราะชอบพูด ชอบคุย และคิดว่าถ้าคนในองค์กรมีความรู้สามารถนำไปพัฒนางานได้ก็ถือได้ว่าเราได้ความสบายใจ ได้เพื่อนได้ความรู้สึกดี ๆ กลับมา

[หมูอ้วน]

สู้ต่อไปนะข้าวปั้น พี่ก็เรียนเหมือนไม่อยากจะจบยังไงไม่รู้ ก็จะพยายามกันต่อไปนะ เห็นน้อง ๆ เขาจบกันไปแล้วบางส่วน เราก็อยากจะจบกับเขาบ้าง สู้ ๆ โว้ย!