ไปทำอะไรมาบ้าง ในสอง สามวัน
อิอิ....หยุดเสาร์อาทิตย์ ไม่ต้องเห็นหน้าผู้ร่วมงานสองวัน....โผล่มาทีหน้าผ่อง ....
ใครๆ ก็ต้องคิดแบบนี้บ้างจริงม่ะ ท่านผู้ชม
ไร้นามจะโผล่ไปเจอเพื่อนร่วมโลกแบบสัมผัสเนื้อหนังมังสา
หลังจากกบดาล แอบสัมผัสเพื่อนร่วมสำนัก G2K แบบแตะปลายมือส่งจูบผ่านหน้าจอไปหลายท่าน.....
ก๊าก....คิดแล้วฮอร์โมนความสุขหลั่งพรูดๆๆๆ
ไร้นามจะบอกให้นะว่า วิธีหน้าผ่องในวันหยุดของไร้นามคือ....
แต่นแตนแต้น.......
ไร้นามไปเจ๋อ.....แอบหาก้มหน้าก้มตาเก็บเลขมาเรียงแถว
ใส่ในบันทึก ดีกว่าอยู่เปล่าๆ..มองค่าสถิติของ gotoknow..มองทิศทางอนาคตไทย ไร้นามตื่นเต้ลเมื่อ ท่าน Conductor แวะมาแผ่รังษีเมตตาอนุเคราะห์อธิบายไว้ในบันทึกของไร้นามด้วย... แล้วยังได้ความเห็นที่ขอคารวะ จากคุณ ken คุณมะปรางเปรี้ยวและ พญาอินทรี(สาวสวย) ด้วย.....
แล้วไร้นามก็ยัง ทบทวน ความกลัวของตัวเอง เมื่อต้องขับรถตาม รถ สองสามคัน ในบันทึก รถที่ไม่อยากขับตาม
ไร้นามอ่านเรื่องจะมีเลือกตั้งวันไหน...ก็เกิดความคิดว่า น่าจะเลือกตั้งแบบประหยัดพลังงานและเลือกให้ถูก ในบันทึก ใช้พลังงานอย่างพอเพียง
จากนั้น...
ไร้นามก็ย่องไปอ่านเรื่อง ของ คนพิการ ในงานบันทึก เขาคือเรา...อย่าแยกเขาไปจากเรา ซึ่งไร้นามภาคภูมิใจที่ได้นำเสนอความคิดจนคุณไตรภาคี....เอ๊ย..คุณชายขอบชอบใจ
(เป็นเกียรติอย่างสูงที่ทำให้คุณชายขอบชอบใจ...อิอิ)
จริงแล้วไร้นามมีความเห็นอยากพูด...ในบันทึก องค์พ่อจาตุคามรามเทพของคุณครู
แต่กลัวใครๆ รุมกระทืบได้โดยง่าย.....แอบเก็บความเห็นมาปะตรงนี้นิดเดียวว่า โรงเรียนอายุตั้ง 66 ปี น่าจะแสดงว่ามีคุณงามความดี มีของดีๆ ที่ขลังจริง ขลังอย่างประจักษ์ชัด
อาจจะไม่ต้องไปสร้างวัตถุมงคลอื่นเพื่อมาหาตังค์ก็ได้.....เอาความดี ความงามที่โรงเรียนเคยสร้างคนดีๆ ให้สังคมนั้น มาสร้างมาเผยแพร่ ก็น่าจะระดมทุนเงิน ทุนกาย ทุนใจ ไปทำประโยชน์ที่โรงเรียนต้องการได้
ไหมล่ะ....อย่ามารุมกระทืบไร้นามนะคับทั่นๆๆๆ (ที่ไม่ใช่คุณครูแน่นอน)
สองวันที่ได้สัมผัสบรรดาผู้เชี่ยวชาญใน G2K (ขออนุญาตไม่เอ่ยนาม...เดี๋ยวกล่าวไม่หมด....จะมีงอน....อิอิ)
เลยทำให้หน้าผ่อง...พร้อมไปเจอคนอื่นๆ แบบไม่ต้องใช้ครีมยูวี
ด้วยประการ ฉะนี้...
เอิงเอย.....
ปล.....บันทึกนี้มีเจตนาเพิ่มจำนวนบันทึกในบล๊อกอย่างจงใจ......ก๊าก....ก๊าก.....
สวัสดีค่ะคุรไร้นาม
อิอิ....early bird มาคนแรกเลย....
ไร้นามมีวัตถุประสงค์ซำเหมอๆ อ่ะคุณครู(พญาอินทรี)
เพียงแต่ว่า วัตถุประสงค์มักจะวิ่งตามจินตนาการไม่ค่อยทัน..มักจะนึกได้ตอนจะจบเรื่องทุกที.....
เอิ๊กๆๆๆ
ตามมาบอกว่าสิ่งที่ไร้นามเติมเต็มให้เป็นประโยชน์มากจริง ๆ ครับ เช้านี้ได้รับโทรศัพท์จากทีมงานที่พัทลุง ที่อ่าน คห.ของไร้นาม แล้วบอกว่าเราต้องทำเสียแล้ว ทราบว่าวิทยากรก็มีแล้วครับเป็นเลขานุการของสมาคมคนตาบอด จ.พัทลุง น้องกิจ นี่เอง เขาผ่านการฝึกระดับวิทยากรมาแล้วครับ
ตามมาแจ้งข่าวครับ
ไร้นามก็หัวใจเต้นตึกๆ นะ เวลาคุณมะปรางเปรี้ยวแวะมาอ่าน..
ภาคภูมิใจมั่กๆ
ขอบคุณคุณชายขอบที่แวะมาบอกเล่า
ดีใจมั่กๆ ถ้าจะทำให้การดูแลคนที่ได้โอกาสไม่ครบ จะได้โอกาสและกู้คืนศักดิ์ศรี เพิ่มศรัทธาในตัวเอง ขึ้นมาได้บ้าง
ไร้นามว่า ถ้าบริษัทขนส่งนึกถึงกลุ่มคนเหล่านี้(รวมทั้งคนแก่ และเด็ก) เขาจะไม่ผลิตรถบัสท่องเที่ยวหรือที่เรียกว่ารถทัวร์สองชั้นออกมาแน่ๆ เพราะว่าบันไดขึ้นสูงลิบ
และถ้าคนทั่วไปจะสำนึกเพิ่มขึ้น....ก็จะไม่มีถนนมากเท่ากับทางเท้า
คนออกแบบสถานีอนามัยก็จะไม่ออกแบบอย่างที่ใช้กันอยู่ทุกวันนี้ ที่ต้องปีนกะไดขึ้นไปใช้บริการ
โรงพักก็จะไม่ใช่แบบทุกวันนี้
ที่ว่าการอำเภอก็จะต้องทำทางลาดสำหรับการขึ้นลงการติดต่องาน
โรงเรียนก็จะไม่ออกแบบอาคารสูง 4 ชั้นโดยไม่มีลิฟท์อย่างทุกวันนี้
....ถ้าครอบครัวไทยยังเป็นครอบครัวขยาย....ลูกหลานก็จะเข้าใจความพร่องทางกายของผู้สูงวัย และจะเข้าใจคนพิการมากกว่าที่เป็นอยู่...
อ้าว.....ขออภัย.....ไร้นามเพ้อเจ้อ....