จดหมายถึงหัวหน้า(พี่สาว)
สวัสดีความทุกข์ ฉันรู้จักมันดี เพราะว่าฉันอยู่กับมันประจำฉันรู้จักมันดีพอไงฉันจึงเข้าใจมัน รู้ด้วยว่ามันต้องการอะไร ฉันก็เลยไม่ได้เจ็บปวดให้มากอย่างที่ต้องเป็นไงคะ
พี่พรคะป้องก็บอกพี่พรแล้ว ว่าเรามีปัญหาคล้ายๆกันแต่ปัญหาของป้องตอนนี้มันอาจจะเกิดกับพีพรเมื่อแปดปีที่แล้วมั้งป้องเหมือนอาจจะเริ่มต้น เพราะว่าอายุเราต่างกัน อาจจะเป็นเพราะรักและเราเข้าใจเขไงคะ ป้องก็อยากให้พี่โอ๋เขาเลิกในสิ่งที่เขาเป็นอยู่ แต่อย่างว่านั้นแหละเปลี่ยนแปลงคนอื่นนั้นยาก ยากกว่าเปลี่ยนตัวเอง ถ้าถามว่าทำไมต้องคบกับคนแบบนี้มันเหมือนกรรมสัมพันธ์ไงคะ เราก็คงทำกับคนอื่นไว้เยอะมั้งคะ(55555)
ไม่อยากมองโลกในแง่ร้ายเพราะว่ามันก็คงไม่เป็นผลดีต่อไครทั้งนั้นละคะ เพราะว่าโลกก็เป็นของมันอย่างนั้นละคะไม่เคยเปลี่ยนแต่คนเรามองให้มันเปลี่ยนเพราะว่าเราเอาอารณ์มาเป็นมาตฐานในการมองไงคะ โลกไม่เคยหม่นหมองเลยแต่จิตใจของเราหรอป่าวที่หม่นหมอง
สำหรับพี่โอ๋แล้วป้องก็ไม่รุ้หรอกว่าทำไมต้องเป้นห่วงเขา มันเป็นเหตุผลของความรักหรอป่าว.......
มีคนเข้ามาในชีวิตป้องตั้งมากมายแต่เราไม่เคยหวั่นไหวทั้งที่ทางเลือกของเราก็ไม่ใช่น้อย ทำไมป้องต้องเลือกพี่เขาด้วย ..........
วันนี้อยู่กับความเป็นจริงและสร้างความสุข เข้าใจความทุกข์มันก็ทำให้ชีวิตแต่ละวันมีค่าแล้วละคะ
ป้อง (น้องสาว)
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น