ชีวิตรวมมิตรใน 1 วัน
วันนี้สำหรับหลายคนคงเป็นวันหยุดพักผ่อน แต่สำหรับผมแล้วเสาร์อาทิตย์ ก็ไม่ต่างอะไรกับจันทร์ถึงศุกร์
- วันใหม่เริ่มต้นขึ้นตอนตีสองครึ่งไปกรีดยาง กรีดยางเสร็จประมาณตีสี่ กลับจากกรีดยาง ก็เข้ามาอ่าน gotoknow และอัพเดทเวบ http://linux.sothorn.org ตีห้า นอนต่อตื่นหกโมงไปเก็บน้ำยาง เสร็จประมาณเจ็ดโมง ส่วนการทำแผ่นยางให้พ่อทำครับ ผมยังทำไม่เป็น(ค่อยหัด)
- ผมเข้าสวนรดน้ำผักคว้าปุ๋ยน้ำอินทรีย์ พด.2 ไปผมสมน้ำรดผักด้วย ฟักทองออกดอก ติดผลบ้างแล้ว แตงกวาออกดอกติดผลแล้วเช่นกัน ฟักเขียวยังไม่มีทีท่าจะออกดอก ข้าวโพดหวาน เมื่อวานซืนโดนวัวของเพื่อนบ้านกินไปนิดหน่อย ก็ช่างมันเถอะ เหลือเท่าไหร่เอาเท่านั้น ถั่วพลู (ไม่ค่อยแน่ใจว่าเรียก ถั่วพลู หรือถั่วพู) ก็ออกดอกมีฝักเล็กออกมาแล้ว รดน้ำผักเสร็จประมาณ 9 โมง
- อาบน้ำเตรียมตัวไปตัดผม และไปตลาดในตัวอำเภอ
พูดถึงการตัดผมทุกคนน่าจะมีร้านประจำ มีช่างประจำตัวนะครับ ร้านนี้ช่างคนนี้ตัดผมของผมมาตั้งแต่ผมเล็กๆ ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกผมจะตัดผมร้านนี้มาตั้งแต่ราคา 5 บาทมั่ง ร้านไม่ได้หรูหราอะไร ไม่มีแอร์ (ไม่ต้องมีดีแล้วไม่ชอบแอร์) ตอนนี้ 40 บาททรงเดิม เหมือนในรูปประจำ blog นั่นแหละครับ สิ่งที่ทำให้ผมนึกถึงความหลังคือ การ์ตูนเล่มละบาท 1 เล่ม 1 เรื่องจบ ที่เคยอ่านเป็นประจำ วันนี้ก็มีครับ แต่เป็นเล่มละ 5 บาทไปแล้ว 1 เล่ม มีประมาณ 3 เรื่อง ใครไม่เคยอ่านการ์ตูนไทยเล่มละบาทบ้างครับ ยกมือขึ้นหน่อย
- เสร็จจากการตัดผมไปตลาด ซื้อแว่นป้องกันตา ตอนตัดหญ้า ซื้อรองเท้าบูทให้พ่อ ซื้อยานิดหน่อย กลับถึงบ้านใกล้เที่ยง
- ใกล้เที่ยง ก็มื้อเที่ยง วันนี้พ่อไปตัดหญ้าในสวน เลยไม่มีคนทำกับข้าวให้ เพราะแม่ต้องเลี้ยงหลาน ตั้งแต่ผมกลับมาอยู่บ้าน ไม่ได้แสดงฝีมือทำกับข้าวเลยครับ พ่อทำให้กินตลอด แม่ไม่ได้ทำเพราะต้องเลี้ยงหลาน สาเหตุที่พ่อทำกับข้าวเก่ง เพราะสมัยหนุ่มๆ พ่อต้องดูแลย่าของพ่อ หรือทวดของผม ดังนั้นฝีมือทำกับข้าวของพ่อบางครั้งก็อร่อยกว่าของแม่ สรุปว่าเที่ยงนี้เกือบไม่มีอะไรกิน แต่มีน้ำพริกแมงดาสุดยอดอาหารไทยอยู่แล้ว งั้นก็ไม่ยาก บวบก็มี ผักหวานก็มี ที่สำคัญ พ่อไปตัดหญ้าพ่อได้เห็ดจูนกลับมาด้วย ก็แกงเลียงซิครับ บวบ ผักหวาน เห็ดจูนรวมกัน แกงเลียง สุดยอดอาหารแล้วครับ ที่สำคัญ ปลอดสารพิษทั้งนั้นเลย
ลืมถ่ายรูปเห็ดจูนเก็บเอาไว้ลองค้นใน Google ก็เจอครับ เป็นเห็ดที่อร่อยมากๆครับ
เสร็จเรื่องมื้อเที่ยงก็ใกล้บ่ายโมง นอนหลับซักงีบดีว่า - ตื่นขึ้นมาบ่ายสอง มีงานที่ต้องทำคือตัดหญ้าในสวนยางด้วยเครื่องตัดหญ้าแบบสะพาย เพิ่งไปซื้อเครื่องตัดหญ้ามาใหม่ อีก 1 เครื่อง ตอนนี้มีเครื่องตัดหญ้าประจำตำแหน่งกันคนละเครื่องกับพ่อ เครื่องเดียวมันช้า หญ้ารอตัดอยู่เยอะ ตัดหญ้าเสร็จประมาณสี่โมงเย็น
- กลับถึงบ้านก็จัดการแบ่งปุ๋ยน้ำอินทรีย์ พด.2 จากถังหมักเอาใส่แกลอน ใส่ขวด ไว้ใช้
- ขณะที่ทำอยู่ก็มีหนุ่มๆ บ้านใกล้ๆ กัน 3 คนมาที่บ้าน เอ. มาทำไม "มาจับมิ่นโต" คือมาจับผึ้ง หรือ มาเอาน้ำผึ้งนี่เอง ที่บ้านเรียก มิ่นโต ตัวเล็กกว่าผึ้ง แต่ก็เหมือนผึ้งนั่นแหละ นี่คือสิ่งภูมิใจที่บ้านผมมีไม่เคยขาด มีโดยที่ไม่ต้องเลี้ยง คราวนี้มาอยู่ในแกลลอนใส่น้ำยาง ด้วยความสามารถของหนุ่มๆทั้งสาม เอ้า เหลือสองคนแล้วอีกคนไม่รู้หายไปไหน สงสัยกลัวผึ้งต่อย ในเวลาไม่นานนัก ก็ได้รังผึ้งออกมา ผมก็กินเลยครับ ไม่ได้กินของดีๆ แบบนี้มานานแล้ว แปล๊บ! เอ้ย! เจ็บปาก ปากบวม โดนเหล็กไนที่ติดอยู่ที่รังผึ้งครับ ไม่มีตัว เหล็กไนอย่างเดียวก็เจ็บตัวได้ครับ แต่ไม่เป็นไรมาก แค่บวม กินต่อได้
- เสร็จจากน้ำผึ้งก็ทำน้ายาล้างจานต่อครับ สูตรเดิม ที่เคยทำ ที่ทำวันก่อนแจกหมดแล้ว ทุกคนก็บอกว่าดี แต่ไม่มีใครสนใจจะทำต่อ คราวนี้ผมทำใช้เองแล้วหมดช่วงโปรโมชั่นที่จะแจกแล้ว ผมจะลองทำสูตรใหม่ คือใส่น้ำหมักเปลือกส้มลงไปด้วย ผลที่ได้มีกลิ่นหอม แต่สีไม่สวย การใช้งานจะดียังไงค่อยมาเล่าให้ฟังครับ
- เสร็จจากน้ำยาล้างจานก็ใกล้ค่ำอาบน้ำเตรียมตัวกินข้าวดีกว่า มื้อเย็นมีแกงหน่อไม้ ฝนตกติดต่อกันหลายวันหน่อไม้ข้างบ้านขึ้นแล้ว ที่สำคัญยังมีแกงเลียงมื้อเที่ยงเหลือมาถึงมื้อเย็น มื้อเย็นทานข้าวกับแกงหน่อไม้นิดเดียว นั่งซดแกงเลียงปลอดสารพิษมีความสุข อย่างบอกไม่ถูก
- อิ่มแล้ว เขียน blog gotoknow
หมายเลขบันทึก: 107700เขียนเมื่อ 30 มิถุนายน 2007 22:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 พฤษภาคม 2012 14:03 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (5)
อ่านแล้วมีความสุขไปด้วยครับ
ชอบบันทึกแบบนี้มากๆเลยค่ะ เป็นสิ่งที่เคยฝันอยากเห็นใน GotoKnow เพราะกิจกรรมแบบนี้ที่แฝงความคิด ความอ่านระหว่างทำไปด้วย เป็นสิ่งที่จะรวบรวมความรู้ต่างๆที่หาจากตำราที่ไหนไม่ได้ ต้องมาจากผู้ลงมือทำจริงๆที่สามารถถ่ายทอดให้คนอื่นได้รับรู้แลกเปลี่ยนกันได้
จำไม่ได้ว่าได้เคยอ่านบันทึกคุณโสทร บ้างหรือยัง แต่ที่แน่ๆก็คือจะตามอ่านและเก็บความสุขกับชีวิตประจำวันและกิจกรรมที่ตัวเองไม่มีวันจะได้รับรู้ด้วยตนเอง
ขอบคุณ GotoKnow ที่ทำให้ได้พบกับคุณโสทร และขอบคุณคุณโสทรมากๆที่เขียนบันทึกเล่าให้อ่าน
สวัสดีครับโส
- ขอบอกว่าสุดยอดครับเพื่อน นี่หล่ะหนาคนจริง เอาจริงเอาจัง ก็ได้เรื่องครับ ไม่ว่าจะทำงานนอกบ้านหรือในบ้าน ก็มีคุณค่าได้เสมอ
- นี่หล่ะ คนจริง จบ ป.ตรี ก็กลับบ้านมากรีดยางได้ ทำเกษตรได้ อยู่ได้ เป็นที่พึ่งได้ ที่สำคัญมีความสุขในสิ่งที่ทำครับ
- วันหนึ่งโสจะเป็นคนที่สำคัญในหมู่บ้านครับ และเป็นที่พึ่งของชุมชนเหมือนที่โสเห็นหลายๆ คนทำมาแล้วอย่างท่านอาจารย์พูล และท่านอื่นๆ
- ความยั่งยืนก็คงจะเกิดเป็นตัวอย่างให้เราเห็นและสานกันแน่นขึ้นครับ
- ขอบคุณมากๆ เลยนะครับ สำหรับตัวอย่างการบริหารเวลาอย่างมีคุณภาพครับ
- วันนี้ผมอิ่ม ได้แลกเปลี่ยนความเห็นกับหลายคน และที่บ้านผมก็ต้นยางก็โดนวัวชาวบ้านสอยไป ยี่สิบกว่าต้นเหมือนกันครับ ว่าแล้วสงสารพ่อครับ เพราะต้องดูแลมาตั้งแต่ต้นยางตาเขียว กว่าจะมาโตขึ้นมาได้ อืม....
- มีความสุขตลอดไปครับเพื่อน เป็นตัวอย่างดีๆ ของชุมชน ผลดีจะเกิดกับเราโดยที่เราไม่ต้องคาดหวังอันใดเลย...
- ขอบคุณมากครับ
ผมอยากจะทราบวิธีการทำ น้ำหมักเปลือกส้ม
ไม่ทราบว่ามีวิธีทำหรือเปล่าครับ ถ้ามีส่งมาให้ผมได้ที่ [email protected] ขอบคุณครับ