พูดเรื่องอาหารมามากแล้ว ขอพูดเรื่องออกกำลังกายกันบ้างนะคะ ตัวดิฉันเองเริ่มออกกำลังกายที่เป็นรูปแบบประมาณปี 2544
1. แรงบันดาลใจ
1.1 ดิฉันทำงานที่คลินิกส่งเสริมสุขภาพ ต้องพูดเรื่องประโยชน์ของการออกกำลังกายให้ผู้ใช้บริการฟังอยู่บ่อย ๆ พร้อมทั้งสอน/สาธิตการออกกำลังกาย บางครั้งการสอนต้องยกตัวอย่างก็สามารถยกตัวอย่างตัวเองได้ และได้ประสบการณ์การออกกำลังกายมาแลกเปลี่ยนกับผู้ใช้บริการ เพราะฉะนั้น ต้องทำตัวเป็น HEALTH MODEL ถึงจะทำงานได้อย่างเต็มภาคภูมิ
1. 2 รักตัวเอง อยากมีสุขภาพดีเพราะเป็นคนที่สุขภาพดีมาตลอดเมื่อมีอาการไม่สบายจะรู้สึกหงุดหงิดเพราะไม่สามารถทำงานได้ตามปกติ ตามแผนที่วางไว้ และตัวเองมีภาระที่ต้องรับผิดชอบครอบครัวถ้าเราเป็นอะไรไปครอบครัวก็จะลำบากเพราะฉะนั้น ยังตายไม่ได้
1.3 ชะลอความเสื่อม เพราะทุกๆปี อายุเราก็จะเพิ่มขึ้น ร่างกายเราก็จะสูญเสียความแข็งแรงไปเรื่อย ๆ ถ้าเราไม่เสริมสร้างและรักษามันไว้ พออายุมากขึ้นเราจะสร้างความแข็งแรงขึ้นมาใหม่ก็คงสายไปเสียแล้ว
2. ประเภทของการออกกำลังกาย เริ่มต้นยังเลือกไม่ถูกว่าตัวเองจะออกกำลังกายประเภทไหน ก็จะลองไปเรื่อยๆ เช่นการเต้นแอโรบิค การใช้ดัมเบล การปั่นจักรยานอยู่กับที่ ซิทอัพ กายบริหาร เดิน ลีลาศ ไม้พลองป้าบุญมี ลองไปสักพักก็จะรู้ว่าตัวเองชอบการเต้นแอโรบิคก็ใช้วิธีนี้มาตลอดอีกทั้งที่ทำงานมีชมรมแอโรบิคอยู่แล้วทำให้มีสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อการออกกำลังกาย
3. ปัญหาอุปสรรค บางครั้งติดธุระไม่สามารถออกที่ทำงานได้ ดิฉันจึงซื้อจักรยานที่ใช้ปั่นอยู่กับที่และเครื่องซิทอัพไว้ที่บ้านเพราะเราจะออกเวลาใดก็ได้ หรือบางครั้งยุ่งอยู่กับลูกและงานบ้านก็ให้ลูกหลับก่อนค่อยออกก็ได้ ถ้าได้ไปอบรม ประชุมที่ต่างจังหวัดก็จะหาสถานที่ออกแต่เปลี่ยนวิธีคือจะใช้วิธีการเดินเร็วซึ่งเป็นวิธีที่ง่ายทำได้ทุกที่แค่มีรองเท้าคู่เดียวก็ออกได้แล้วบางคนบอกว่าไม่มีเวลาดิฉันไม่เชื่อเราสามารถบริหารจัดการเวลาของเราได้ทุกคนมีเวลา 24 ชั่วโมงเท่ากันหมด บางคนบอกต้องไปรับลูกหลังเลิกงาน ดิฉันจ้างให้ญาติที่สนิทกันไปรับแทนแล้วดิฉันก็มีเวลาออกกำลังกาย ปัจจุบันต้องพาลูกไปว่ายน้ำเราก็ถือโอกาสว่ายน้ำกับลูก จากที่เคยว่ายน้ำไม่เป็น ก็ฝึกว่ายจนเริ่มว่ายได้แล้ว สรุปตารางการออกกำลังกายคือจันทร์ถึงศุกร์เต้นแอโรบิค เสาร์อาทิตย์ทำงานบ้านและว่ายน้ำ ฉุกเฉินไม่มีเวลาออกอยู่ที่ทำงานก็จะไปปั่นจักรยานและซิทอัพที่บ้าน
4. ผลของการออกกำลังกาย ได้ผลตามที่คาดหวังไว้นับจากวันที่เริ่มออกกำลังกายดิฉันจะป่วยน้อยมากคือจะเป็นหวัดปีละครั้งแต่ไม่ถึงกับเป็นไข้ ถ้าดูประวัติการลาตั้งแต่ปี2544ที่เริ่มออกกำลังกายดิฉันไม่เคยลาป่วยเลย ความแข็งแรง ความคล่องตัวก็ยังคงเดิมไปได้ลดลงไปตามอายุที่เพิ่มขึ้น ถ้ามีอาการปวดเมื่อยตามร่างกายก็จะไปออกกำลังกายก็จะหายโดยไม่ต้องพึ่งหมอนวดแผนโบราณ
ออกกำลังกายประจำก็เกิดอาการติดการออกกำลังกายถ้าวันไหนไม่ได้ออกรู้สึกว่าวันนี้เรายังทำหน้าที่ไม่ครบถ้วน และสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้อีกประโยชน์ที่ได้รับมหาศาลจริง ๆ ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้หันมาดูแลสุขภาพเพื่อให้ร่างกายที่เรามีอยู่ร่างเดียว อยู่กับเราได้อย่างมีคุณภาพและสร้างประโยชน์สูงสุดให้กับตัวเราเอง
เห็นด้วยค่ะ แต่สาเหตุที่ดิฉันอยากออกกำลังกายคือ กลัวแก่ค่ะ
คนไม่มีลูก ไม่มีสามี กลัวมั่กๆ ขอบอก ชีวิตนี้ขอท่องเที่ยวทั่วแดน
อยากมีชีวิตที่ไม่มีโรค ดิฉันคงมีความสุขมั่กๆ ค่ะ
มีงานทำ มีเงินเก็บเล็กน้อย ไว้เที่ยว และรักษาตัวเผื่อบาดเจ็บเล็กน้อย ก็โอนะ
ดีจัง..
คนคอเดียวกันโดยแน่แท้ ทำต่อไปเรื่อย ๆ นะค่ะเพื่อให้บรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้ ขอบพระคุณมากนะคะที่เข้ามาคุยด้วย