ความลับ 2

ณ ค่ำหนึ่ง ในบ้าน ของฉันนี้
แม่คนดี ของฉัน นั้นร้องไห้
ดูท่าที หงอยเหงา เศร้าจิตใจ
แม่จ๋าแม่ เป็นอะไร ใยเศร้าตรม

แม้ยิ้มให้ ไม่ตอบมา ตาว่างเปล่า
ฉันซึมเซา อะไรหรือ คือเหตุผล
แม่โกรธฉัน เรื่องอะไร ให้ร้อนรน
หัวใจหม่น หมองเศร้า เกินเข้าใจ

แม้ทักไป แม่ไม่หัน ฉันรันทด
เจ็บเหลืออด ลึกล้น เกินทนไหว
สายตาเมิน มองผ่าน หน้าฉันไป
ความรักใคร่ ไม่เหลือ มาเจือจาน

แม่นั่งเงียบ เรียบนิ่ง พิงเก้าอี้
น้ำตาชี้ คล้ายใจ ถูกไฟผลาญ
แววตาหม่น สุดโศก ดังโลกราน
สุขเคยผ่าน หายไป  เหตุใดกัน ?

ฉันลุกขึ้น อย่างฝืน ยืนตรงหน้า
โอ้แม่จ๋า ทุกข์ใจ อะไรหรือ
แล้วอะไร  ที่แม่  ถือในมือ
รูปใครหรือ  เขาคือใคร คนไหนกัน?

แล้วเห็นรูป หลุดหล่น บนพื้นห้อง
จึงจดจ้อง ตกใจ ใยคือฉัน
แต่เอ๊ะแม่เศร้า เสียใจ ทำไมนั่น
ก็ตัวฉัน อยู่นี่ ตรงนี้ไง 



แม้จ๋าแม่ หนูนี้ คิดถึงพี่
น้องคนดี  ถามถี่ พี่ไปใหน?
ลูกจ๋าลูก พี่ไปสวรรค์ ชั้นแดนไกล
โอ้ดวงใจ หทัยแม่ แทบม้วยมร

แล้วแม่น้อง ประคองกัน พลันร้องไห้
แสนปวดใจ ดั่งเห็น เป็นภาพหลอน
ดุนยาจบ สิ้นพลัน ฉันต้องจร
ใจร้าวรอน ก่อนทันคิด จิตตะลึง

ณ ราตรี ที่มืดมน คนหลับไหล
ฉันร้องไห้ อยู่อีก ซีกโลกหนึ่ง
เพราะกำหนด กฎเกณฑ์ เกินดื้อดึง
ด้วยรู้ซึ้ง กับโทษพลั้ง หลังความตาย

แม้หากรู้ เวลา ล่วงหน้าได้
ฉันจะไม่ ทำตน จนเหลวไหล
จะสร้างอิมาน ให้เลิศ ประเสริฐไป
เพื่อจะได้ ห่างพ้น โทษลงทัณฑ์

[naim]

ขอฝากกลอนนี้ให้กับเพื่อนๆ นักศึกษาได้อ่านทุกคนด้วย ถือเป็นคติที่สอนใจให้รำลึกถึงอัลลอฮฺได้ดีมากครับ