กลับมาอีกแล้วค่ะ กับนิทานเรื่องที่ 3 เรื่อง "ตัดเสื้อให้เหมาะ" นิทานที่สะท้อนให้เห็นวิธีคิด และพร้อมให้ถูกตีความได้อย่างอิสระ.......มาเริ่มกันเลยนะคะ
ในสมัยราชวงศ์ฉิน ครั้งหนึ่งนายอำเภอคนหนึ่งขอให้ช่างตัดเสื้อตัดเครื่องแบบชุดใหม่ให้หนึ่งชุด กอ่นที่ช่างจะวัดตัวเขาได้ถามกับนายอำเภอว่า
ช่าง : "ท่านนายอำเภอขอรับ.... กรุณาบอกผมให้ทราบก่อนว่า ท่านเป็นขุนนางประเภทใด เพิ่งได้เป็นขุนนางใหม่ หรือว่าเป็นขุนนางกำลังเลื่อนตำแหน่งใหม่ หรือเป็นขุนนางมาช้านานแล้วขอรับ"
นายอำเภอ : "แล้วคำถามพวกนี้ มันเกี่ยวอะไรกับการตัดเสื้อชุดใหม่ของฉันด้วยเล่า" นายอำเภอถามอย่างฉงน
ช่าง : " โอย... เกี่ยวทุกอย่างละครับ ถ้าท่านเพิ่งเข้ารับราชการ ท่านต้องยืนตัวตรงตลอดเวลาในราชสำนัก เช่นนี้ท่านก็ต้องใช้เสื้อที่ด้านหน้ากับด้านหลังยาวเท่ากัน แต่ถ้าท่านเป็นขุนนางเลื่อนตำแหน่งใหม่ เสื้อด้านหน้าจะต้องยาวด้านหลังจะต้องสั้นกว่าหน่อย เพราะขุนนางประเภทนี้ต้องไว้ท่าหยิ่งๆ ภาคภูมิ คอตั้งตรง อกก็ต้องแอ่นออกมา หรือถ้าท่านเป็นขุนนางอาวุโสเก่าแก่ ก็ต้องตัดเลื้อให้ต่างออกไปเพราะมัวแต่ถูกเจ้านายตำหนิอยู่เสมอ ต้องคุกเข่าเป็นประจำ หน้าม่อย คอก็ตกจนหลังค้อม ขุนนางพวกนี้ต้องใช้เสื้อให้ข้างหน้าสั้นกว่า ให้ข้างหลังยาวเข้าไว้ "
"แต่ถ้าผมไม่รู้ว่าท่านเป็นขุนนางประเภทไหน ผมจะตัดเสื้อให้เหมาะเจาะถูกต้องได้อย่างไรเล่าขอรับ"
นายอำเภอถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ แล้วร้องออกมาเบาๆ ว่า "เออ....จริงของมัน"
..................................end.
เป็นอย่างไรบ้างคะ.....แหม ! ช่างตัดเสื้อคนนี้ช่างเป็นคนที่มองเห็น "บริบท" ของลูกค้าซึ่งเป็นผู้ใช้เสื้อเป็นสำคัญจริงๆ นะคะ เอ.... แต่นี่เป็นนิทานขุนนางจีนสมัยโบราณนะคะ...ไม่ใช่ขุนนางไทย
อ้อ _สคส.
ไม่มีความเห็น