ก่อนเปิดภาคเรียนปีการศึกษา 2549 ได้อ่านหนังสือเรื่อง รู้จักเด็กจากงาน ประสบการณ์จากครูถึงเพื่อนครู เขียนโดย รศ.ทัศนีย์ ผลเนืองมา อาจารย์ประจำโรงเรียนสาธิตจุฬาฯ ฝ่ายประถม อาจารย์ได้เขียนเล่าประสบการณ์การศึกษาและรู้จักเด็ก จากการให้การบ้านระหว่างปิดภาคเรียน เป็นการทำวิจัยที่น่าสนใจเพราะได้ประโยชน์ทั้งกับนักเรียนและครู และดูไม่ยากจนเกินไป จึงเกิดความคิดว่าครูของเราในระดับประถมศึกษาน่าจะทดลองทำได้ จึงขยายแนวคิดและหาแนวร่วมสนับสนุนทั้งจากฝ่ายบริหาร ฝ่ายวิชาการ หัวหน้าสายชั้น และครูประจำชั้น
เมื่อใกล้เวลาปิดเทอม จึงได้ศึกษารายละเอียดจากหนังสืออีกครั้ง และวางแผนการทำงานโดยประสานกับครูในสายชั้นประถมศึกษาปีที่ 2, 3, 4 ให้ตรวจสอบแบบบันทึกการบ้าน ซึ่งจะเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูล จากนั้นจึงให้ครูแจกแบบบันทึกการบ้านให้กับนักเรียนก่อนปิดเทอม
หลังจากที่นักเรียนส่งการบ้านเมื่อเปิดเทอมแล้ว ก็พาครูร่วมกันวิเคราะห์การบ้านของเด็กเป็นรายบุคคลและโดยภาพรวม แล้วนำมาเขียนสรุปเป็นงานวิจัยในชั้นเรียน
เป้าหมายสำคัญสำหรับการทำงานครั้งนี้คือ ครูได้มีโอกาสรู้จักเด็กของตนเป็นรายบุคคลมากยิ่งขึ้น ซึ่งจะนำไปสู่การพัฒนาช่วยเหลือเด็กต่อไป และเป็นการปรับเปลี่ยนรูปแบบการให้การบ้านอย่างสร้างสรรค์
สิ่งที่เป็นความภาคภูมิใจ คือ ได้มีโอกาสพาครูคิด เรียนรู้ และทำวิจัยร่วมกัน แม้งานชิ้นนี้จะยังไม่สำเร็จ แต่เชื่อว่าด้วยความตั้งใจดีของตนเองและความร่วมมือของครูทุกคน จะทำให้การทำงานครั้งนี้สำเร็จด้วยดี เกิดประโยชน์แก่นักเรียน ครู และโรงเรียนของเรา
ไม่มีความเห็น