ตามสัญญา

ความแตกต่างที่งดงาม

จากที่ได้บันทึกก่อนขึ้นเครื่องที่ขอนแก่นด้วยความเร่งรีบ แต่สิ่งที่ได้ลงทุนของคณะ PMQA ของกาฬสินธุ์ครั้งนี้ถือว่า คุ้มค่าจริงๆ เพราะมันเป็นการเรียนรู้จากสิ่งที่เราเคยได้ยินผ่านๆมา โดยไม่ได้สนใจอะไรมากนัก คิดว่าธรรมดาของชีวิต แต่สิ่งที่เราได้รับใหม่มันมากกว่านั้นจริงๆ เริ่มจากลงจอดที่สนามบินก็มีโชว์เฟอร์กิตติศักดิ์ พี่การุณ หน.ฝ่ายเภสัช รพ.แม่ลาว จ.เชียงราย มารอรับ ต้องขอบคุณมากๆที่ปิดคลีนิกและต้องมาทำหน้าที่ไกด์ไปในตัวด้วย เริ่มจากการจะกินข้าวที่ไหน จะไปชมสถานที่ใด เพราะโชคดีที่เครื่องไม่ดีเลย์ แต่เครื่องที่ไปตอนเย็นวันต่อมาจะดีเลย์ เพราะสภาพอากาศไม่อำนวย ทำให้เราไปถึงก่อนค่ำ จึงได้มีโอกาสไปทานอาหารที่แนะนำ แต่ด้วยความที่ไม่ได้เจอกันนานมากระหว่างพี่พรกับพี่การุณเลยทำให้ขับรถเลยร้านก๋วยเตี๋ยวที่อร่อยที่สุดของแม่จัน จากนั้นก็มุ่งสู่แม่สาย ระหว่างทางไกด์กิติมศักดิ์ก็จะเล่าเรื่องราวต่างๆ มากมาย ทั้งเรื่องเมืองเชียงราย ด่านตรวจที่มีอยู่ถี่และด่านไหนที่ตรวจเข้ม และบางครั้งก็จะคุยเรื่องงานในฐานะที่เป็น QI เป็นผู้ประเมิน PCA ความสนุกสนาน ความยากลำบาก ความท้าทาย บรรยากาศมีทั้งเสียงหัวเราะ ซีเรียส สลับกันไป คิดดูเถอะถึงเวลานี้ยังพูดคุยกันแต่เรื่องงาน จนสุดท้ายลืมร้านก๋วยเตี๋ยวที่อร่อยที่สุดไปได้ จนต้องเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ บ่ายแก่ๆจึงไปถึงแม่สาย กองทัพเดินด้วยท้อง เราจึงแวะทานอาหารร้านข้างๆ สภอ.แม่สาย เป็นร้านที่เราไม่ได้ตั้งเป้าไว้ แต่พอเราเข้าไปแล้วเป็นร้านที่มีอาหารเมืองเหนือ สูตรของเชียงรายเด็ดๆ หลายอย่าง คณะของเราก็สามารถเลือกสั่งอาหารที่ตนเองชอบและก็ไม่ผิดหวังเพราะอาหารแต่ละอย่างที่ทานก็อร่อยมากๆ จากนั้นก็ผ่านแดนไปฝั่งพม่า ตาดีได้ตาร้ายเสีย เพราะสิ่งของต่างๆ มีให้เลือกเยอะมาก ทั้ง CD DVD เสื้อผ้า รองเท้า นาฬิกา กระเป๋า ของเล่น ของใช้จิปาถะต่างๆ ที่เห็นแตกต่างจากเมืองไทยคือมียาประเภทที่ผู้ชายชอบเร่ขายกันเกร่อเต็มกระบะ พี่การุณบอกร้อยทั้งร้อยปลอมครับ ได้ผลเพราะสภาพจิตใจเท่านั้น แหม เร่ขายกับเจ้าพนักงานตามกฏหมายไทยซะอีก ที่สำคัญคือซื้อแล้วมีสิทธิ์ใช้เฉพาะฝั่งพม่า เอาเข้ามาถูกจับ ตัวใครตัวมันครับ คนไทย ฝรั่ง นักท่องเที่ยวต่างชาติที่ไม่รู้โดนมาหลายรายแล้ว การเลือกต้องเลือกร้านที่ไว้ใจได้ก็พี่การุณอีกล่ะครับ ส่งกลุ่มผู้ชายร้านนั้น กลับมาส่งกลุ่มผู้หญิงร้านนี้ เดินขาขวิดเลย ถ้าอู้คำเมืองได้ราคาลดฮวบฮาบเลย พิสูจน์ได้เบื้องต้นว่าของจริงและของไม่จริง จากราคา 2,500 บาท เหลือ 1,400 บาท จาก 1,500 บาท เหลือ 600 บาท กล้าซื้อไหมล่ะ ส่งท้ายก่อนออกมาเห็นมะม่วงดิบใบใหญ่มากก็เลยนึกเปรี้ยวปากพอเราถามแม่ค้ารีบตอบเลยว่า "หวาๆๆๆๆๆๆๆๆ" หมายถึง หวานๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ทั้งที่เราต้องการมะม่วงเปรี้ยว ก็สมใจครับเปรี้ยวไม่มีที่ติ สมใจนึก ได้แต่หัวเราะคำว่า "หวาๆๆๆๆๆๆๆๆ" ดังนั้น การจะซื้อไม่ซื้ออยู่ที่ใจครับ เดินจนใกล้ปิดด่าน แต่ฝนก็จะตกเราจึงต้องรีบออกมาด่านทั้งที่กลุ่มผู้หญิงบอกเพิ่งเดินได้ 2 ร้านเอง 3 ชั่วโมงเนี่ยเดินได้ 2 ร้าน เชื่อเลย ส่วนกลุ่มผู้ชายเดินได้รอบเลย การซื้อขายก็เป็นเงินบาทครับ สรุปแล้ววันนั้ก็หมดไปหลายเงินอยู่ครับขาดดุลตามเคย จากนั้นข้ามมาฝั่งไทยเดินอยู่สักพักกลัว จะไม่ได้ไปวัดร่องขุ่นจึงรีบกลับ แต่พอไปถึงไม่ได้เฉลียวใจว่าเขาปิด 6 โมง มัวแต่ไปชมห้องน้ำที่สวยงามมากๆๆๆๆๆๆ ก็เลยอดเข้าชมวัดได้เพียงนั่ง เดินชมรอบๆบริเวณวัด ทั้งที่ท้องฟ้าก็เป็นใจเพราะขณะอยู่ที่ฝั่งพม่าและขับรถมานั้นฝนตกตลอด แต่มาถึงวัดฝนหยุดตกและมีแสงแดดอ่อนๆ สะท้อนแสงกระจกสีขาว สีทองวาววับ เสียอย่างเดียวไม่ได้เข้าชมวัด แต่ก็มีสิ่งที่น่าประทับใจคือ ขณะที่กำลังจะกลับ อ.เฉลิมชัยก็เดินผ่านมาพอดีจึงได้ทักทายสนทนาและถ่ายภาพเป็นที่ระลึกด้วย จากนั้นก็เดินทางมาทานข้าวเย็นซึ่งพี่ปุ๊ภรรยาท่าน ผอ.สั่งอาหารเตรียมรออยู่แล้ว ที่ร้านตองตึงในตัวเมืองเชียงราย บรรยากาศดีมากเป็นร้านแบบเมืองเหนือ บางวันจะมีการแสดงศิลปะชาวเหนือด้วย แต่วันอาทิตย์เขาหยุดเราจึงอดชม เสียดายมากเลย อาหารส่วนใหญ่ก็จะคล้ายอาหารอีสานมีข้าวเหนียว ลาบหมู และอื่นๆ แต่เครื่องปรุงและกรรมวิธีจะต่างกัน ผักก็จะแตกต่างกัน ก็เป็นร้านที่อร่อยอีกเช่นกัน บรรยากาศเป็นไปด้วยความรัก เป็นกันเอง สลับกับบรรยากาศสบายๆ ฝนตกปรอยๆ อิ่มแปล้ (อิ่มจังตังอยู่ครบอีกมื้อ 5555) หลังจากนั้นก็ขอบคุณเจ้าภาพทั้งสองท่าน แล้วก็นำส่งถึงที่พักโรงแรม มีคนแซวเล่นว่าตอนมาจากสนามบินสัมภาระน้อยกว่ามาจากแม่สายอีก พรุ่งนี้เป็นวันจันทร์ต่างคนต่างมีภารกิจ พี่การุณและพี่ปุ๊ต้องไปเวียงป่าเป้างานเพื่อประเมินงานคุณภาพ PCA ส่วนวันพุธต้องเดินทางมาประชุมที่กรุงเทพฯ นี่ล่ะน๊า ชีวิตคนสาธารณ (ไม่ค่อยสุข) จริงๆ ปิดท้ายก็ปรึกษาหมอนว่าพรุ่งนี้จะอยู่อย่างไร

เขียนใน GotoKnow โดย นาย อาทิตย์ เลิศล้ำ
ใน มหาวิทยาลัยชีวิต

คำสำคัญ (Tags): #มหาวิทยาลัยชีวิต

หมายเลขบันทึก: 105966เขียนเมื่อ 24 มิถุนายน 2007 19:11 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:10 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน