ปกติไม่ชอบฝนตกเลยแต่ปีนี้ฉันรักฝนตกเป็นพิเศษกว่าทุกปี.
..หลังจากเผชิญอากาศร้อนอบอ้าวตามกระแสสภาวะปรากฎการณ์เรือนกระจกแล้ว.
.ฟังธรรมะตอนเช้าที่พระอาจารย์ต่างๆท่านต่างก็ให้ข้อคิดสติเตือนใจว่าร้อนกายก็พอแต่อย่าให้ร้อนใจ..ก็พอช่วยทำให้กลายเป็นผู้หญิงคิดบวกไปได้บ้างบางขณะ
แต่หลังๆนี่อาการเครียดและทุกข์ทางผัสสะเริ่มกำเริบขึ้นมาอีกนับตั้งแต่วันที่9มิย.เป็นต้นมา..
วันที่ฉันคิดว่าเราคนไทยไม่ว่าจะรักใครชอบใครก็ตามควรรู้จักยับยั้งชั่งใจยอมลดความอยากได้ประโยชน์ส่วนตน..สร้างบรรยากาศสงบสุขถวายแด่พ่อหลวงบ้าง.
...แต่ปรากฏว่ามีใครก็ไม่รู้...ทำตนเป็นโจรสลัดจอแก้วแข่งกับโจรร้ายแถวชายแดนใต้
..
สร้างปรากฏการณ์อันน่าอึดอัดและชวนให้หวั่นไหว ณ.หน้าวัดและวังที่ใจกลางเมืองหลวง..
เวลากลับบ้านไปหาแม่ต้องผ่านแก๊งค์โจรสลัดจอแก้วเหล่านี้....รู้สึกหงุดหงิดใจผสมกับเบื่อหน่ายตัวเองที่ฟังไม่ออกเลยว่าตกลงเขามาทำอะไรกันแน่..อยากได้อะไรกันแน่
...รู้แต่ว่าเขาคงรักแมวมากๆ....ขนาดมีวันนัดกันมาดูเทปไม่สด
กันได้อย่างน่าชื่นชมจริงๆ
แต่ก็ต้องขอบคุณพระพิรุณที่ท่านทรงเห็นใจช่วยทำให้บรรยากาศร้อนๆนี้กลายเป็นเย็นฉ่ำลงไปได้บ้าง..อยากให้มีฝนตกหนักอย่างนี้นานๆจริงๆ
ชอบตัวนี้มั๊กๆ
ส่วนตัวนี้ เหมือนเจ้าจอมกวนแถวๆหน้าบ้านเลยล่ะ