ธรรมดาที่ไม่ธรรมดา
วันนี้มาพร้อมกับความสดชื่น เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น และผู้เบิกบาน เพราะหยุดไป 2 วันเต็มๆ ชาร์จพลังกายมาเต็มที่ แต่คราวนี้พิเศษหน่อยเพราะไปร้านหนังสือมาหลังจากที่หลีกหนีวรรณกรรมไปซักพัก เพราะความขี้เกียจเข้าแทรกกว่าจะสลัดออกไปได้ต้องใช้เวลานานทีเดียว
กำลังเดากันอยู่ล่ะซีว่าหนังสือที่วีวันเลือกอ่านจะเป็นประเภทไหน สวยถึกบึกบึน หน้ามึนและอดทนแบบนี้ หลายๆคนคงจะสินะว่าแนวที่วีวันน่าจะเลือก่านน่าจะเป็น สอบสวนสืบสวน ฆาตกรรมอำพรางล่ะซี
ผิดถนัด แนวโปรดของวีวันต้อง วรรณกรรมเยาวชนเท่านั้น เหตุผลง่ายๆคือ ความสดใส ความบริสุทธิ์ทางความคิดและวิธีการแก้ปัญหาด้วยสัญชาตญาณแบบเด็กๆ ที่บางครั้งผู้ใหญ่อย่างเราก็คาดไม่ถึง
เรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกประทับใจ "ธรรมดาที่ไม่ธรรมดา" ของโรเบิร์ต ฟูลกัมส์ มีอยู่บทหนึ่งที่จะเอามาเล่าสู่กันฟัง(คร่าวๆ)ดังนี้
ที่โรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่งกำลังจะมีการจัดงานโรงเรียนโดยให้เด็กๆร่วมกันแสดง และเด็กๆก็ได้ร่วมกันโหวตว่าจะแสดงละครเรื่อง ซินเดอร์เรลล่า ต่างคนต่างก็แย่งกันเป็นตัวเอกในเรื่องกันจนหมด เหลือก็แต่ นอร์แมนที่ยังไม่ได้เลือกเลยว่าจะแสดงเป็นตัวอะไร
พอครูประจำชั้นถาม เขาก็ตอบว่า "ผมจะเป็นหมูครับ" แน่นอนที่สุดว่าเพื่อนๆต้องหัวเราะเยาะในความคิดของเขา
แล้วครูก็ทักท้วงว่า " ในเรื่องมันไม่มีหมูนะ เธอจะแสดงเป็นอย่างอื่นมั๊ย " นอร์แมนยังยืนยันคำตอบเดิม
จนกระทั่งวันงานเจ้าหญิง เจ้าชายนายทหาร แต่งตัวกันมาแบบฟูลออฟชัน รวมถึงนอร์แมนด้วย ถึงเวลาแสดง ตัวละครเด่นๆในเรื่องดันลืมบท มีก็แต่เจ้าหมูนอร์แมนที่ยังคงเต้นระบำทำเพลงประกอบการแสดงของตัวเองอย่างสนุกสนานชวนให้คนดูมีอารมณ์ร่วมด้วย สรุปว่างานนี้ นอร์แมนเป็นพระเอกไปโดยปริยาย
จากเรื่องนี้ โรเบิร์ต ฟูลกัมส์สอนให้รู้ว่า ไม่ว่าคุณจะเป็นใครก็ตาม จะเป็นบุคคลสำคัญหรือบุคคลธรรมดาทั่วไป สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการรู้จักหน้าที่ของตัวเอง แม้ว่าคุณจะไม่ใช่คนที่โดดเด่นแต่คุณก็สามารถทำตัวให้มีคุณค่าให้คนอื่นยอมรับตัวคุณเองได้ ธรรมดาที่ไม่ธรรมดาจริงๆ
การอ่านวรรณกรรมเด็กนอกจากจะทำให้ไม่เครียดแล้วยังได้แง่คิดที่ช่วยขัดเกลาผู้ใหญ่อย่างเราๆได้อีกด้วย เดี๋ยววันหลังมาแนะนำใหม่ เรื่องนี้เก่ามากแล้วหาซื้อยาก ใครมีเรื่องอะไรดีๆมาแนะนำบ้างเด้อ
ความเห็น (1)
ป๋าก็เป็นนักอ่านเหมือนกัน
ที่มากกว่าเป็นนักอ่านคือเป็นนักซื้อหนังสือ ซื้อจนอ่านไม่ทัน
จะไปขุดจากกรุมาให้วีวันอ่านจ่ะ