เด็กน้อยคนหนึ่งที่สีหน้า แสดงอารมณ์ไม่ ค่อยจะดีนัก
พ่อของเขาจึงให้ตะปูกับเขา 1 ถุง
และบอกกับ เขาว่า ทุกครั้งที่เขารู้สึก โมโห หรือโกรธใครสักคน
ให้ตอกตะปู 1 ตัวเข้าไป กับรั้วที่หลังบ้าน”
วันแรกผ่านไป เด็กน้อยคนนั้นตอกตะปูเขาไปที่รั้วหลังบ้านถึง 37 ตัว
และก็ค่อย ๆ ลดจำนวนลงเรื่อย ๆ
ในแต่ละวันที่ ผ่าน ไป ก็ลดจํานวนลง น้อยลง น้อยลง
เพราะเขา รู้สึกว่า การรู้จักควบคุมอารมณ์ของ ตนเองให้สงบ
ง่ายกว่าการตอกตะปูตั้ง เยอะ
และแล้ว หลังจากที่เขาสามารถ ควบคุมตนเอง ได้ดีขึ้น
ใจเย็นมากขึ้น
เขาจึง เข้าไปพบกับพ่อ และบอกกับพ่อของ เขาว่า
เขา สามารถควบคุมอารมณ์ตนเองได้แล้ว
ไม่มุทะลุ เหมือนแต่ก่อนที่ เคยเป็นมา
พ่อยิ้ม และบอกกับ ลูกชายของเขาว่า
ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงเจ้า ต้อง พิสูจน์ให้พ่อรู้
โดยทุกๆ ครั้งที่เขาสามารถควบ คุมอารมณ์ฉุนเฉียวของตน เองได้
ให้ถอนตะปูออก จากรั้วหลังบ้าน 1 ตัว ทุกครั้ง”
วันแล้ววัน เล่า เด็กน้อยคนนั้นก็ค่อยๆ ถอนตะปูออก ทีละตัว จาก 1
เป็น 2 .... จาก 2 เป็น 3
จนในที่สุดตะปูทั้ง หมดก็ถูกถอนออก จนหมด
เด็กน้อยดีใจมากรีบวิ่ง ไปบอกกับพ่อเขาว่า
“ฉันทำได้ ในที่สุดฉันก็ทำจน สำเร็จ !!”
พ่อไม่ ได้พูด อะไร
แต่จูงมือลูกของเขาออกไปที่รั้วหลัง บ้าน
และบอกกับลูกว่า “ ทำได้ดีมาก ลูก พ่อ
และเจ้าลองมองกลับไปที่รั้วเหล่านั้น สิ
เจ้าเห็นหรือ ไม่ว่า รั้วนั้นมันไม่เหมือน เดิม
ไม่เหมือน..กับที่มันเคย เป็น
จำ ไว้นะ ลูก
เมื่อใดก็ตามที่เจ้าทำอะไรลงไปโดยใช้ อารมณ์
สิ่งนั้นมันจะเกิด เป็นรอย แผล
เหมือนกับการเอามีดที่แหลมคมไปแทงใครสัก คน
ต่อให้ใช้คำพูด ว่า “ขอ โทษ” สักกี่หน
ก็ไม่อาจลบความเจ็บ ปวด
ไม่อาจลบรอยแผลที่เกิดขึ้น กับเขาคนนั้น ได้
ฉันใดก็ฉันนั้น “กับ เพื่อน” ..
เปรียบ เสมือน อัญมณีอันมีค่าที่หา ยาก
เป็นคนที่ทำให้เรา ยิ้ม
เป็นคนที่คอยให้ กำลังใจ และยินดีเมื่อเรา พบกับความสำเร็จ
เป็นคนที่คอยปลอบใจเราเมื่อ ยาม เศร้า ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเรา
และจริงใจกับ เราเสมอ ... แสดงให้เขาเห็น
ว่าเราห่วงใยเขามาก แค่ไหน
และระวังสิ่งที่เราทำไป ไม่ว่าจะเป็นคำ พูดหรือการ กระทำ
และจงจดจำไว้เสมอว่า " คำขอ โทษ "
ไม่ว่าเขาจะยกโทษให้เราหรือ ไม่ก็ ตาม
แต่สิ่งที่มันเกิดขึ้น คือ
รอยร้าวที่เขาคงไม่อาจลืมมัน ได้ ...... ตลอดไป”
ขอขอบคุณ คุณนัยนา ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของโรงไฟฟ้าลำตะคอง
ที่เอื้อเฟื้อเรื่องราวดี ๆ แง่คิดคม ๆ สำหรับนำไปปรับใช้กับชีวิตต่อไป...