วันเสาร์ที่ผ่านมาได้รับจดหมายจากแดนไกลจากเพื่อน
ที่ไปตั้งรกรากที่ อ.แม่ลาว จ.เชียงรายเป็นความประทับใจ
เพราะว่าไม่บ่อยนักที่ได้ติดต่อกับเพื่อนทางจดหมายเนื่อง
จากเทคโนโลยีก้าวหน้า การติดต่อสะดวกมากทั้งโทรศัพท์
และ E-MAIL ทำให้การเขียนจดหมายแทบหมดไปจากการติดต่อ
ของคนทั่วไปไม่เว้นแม้แต่ตัวเอง....แต่กับตัวเองแล้วคิดว่าการ
เขียนจดหมายให้แก่กันนั้นเป็นสิ่งที่ดีที่ควรทำเพราะจะมีความ
ประทับใจในทุกๆครั้งที่เอาจดหมายเก่าๆมาอ่าน....และผมว่า
การเขียนจดหมายให้ความรู้สึกที่ดี....ปราณีต...ทำให้เราได้
หยุดความรวดเร็วของโลกปัจจุบันบ้าง...และทำให้เราเข้าใจ
ความจำเป็นในการรอคอย.......และได้ทบทวนเรื่องราวต่างๆ
ก่อนที่เราจะเขียนถึงใครสักคน......ระลึกถึงคนๆนั้นในทุกๆ
แง่มุมผมว่ามันให้ความรู้สึกที่ดีมากๆเลย....ทั้งที่จดหมาย
ฉบับนี้ผมได้เขียนไปถึงเพื่อนก่อนปีใหม่เสียอีก......และเพื่อน
เพิ่งตอบมา....และการเขียนบางครั้งใช้เวลาในการเขียน
แบบไม่จบสักที ...บางทีใช้เวลาหลายวันกว่าจะจบ
แต่รู้สึกว่าเป็นของที่มีคุณค่าสำหรับตัวเอง.....คิดว่าเด็กๆสมัยใหม่ควร
จะทดลองเขียนดูนะถึงใครก็ได้ ที่เราคิดถึงและอยากจะบอกเล่าเรื่อง
ราวต่างๆของเราแล้วคุณจะรู้ว่าความสุขหาได้ไม่ยากหรอก
ใช่คะ จดหมาย มีเสน่ห์มาก....ตอนเรียน....ได้รับ จดหมาย ลายมือของพ่อ....หลายฉบับ กับแม่
เก็บไว้บางฉบับมารื้อๆดู ...แบบ ลายมือ นี่ขลังมาก เข้ากรอบ ติดบ้านได้เลย
สวัสดีคับคุณแผ่นดิน ชื่อคุณมีความหมายดีนะ
ดีใจที่ได้รู้จักอ่านความเห็นของอยู่บ่อยๆ
จริงด้วยครับว่าจดหมายเป็นที่มาของวรรณกรรมที่โด่ง
ดังมากมาย และเป็นเรื่องเล่าย้อนความทรงจำที่ดี
ขอบคุณนะครับ
หน่อย เป็นไงบ้าง
จดหมายของผมในสมัยก่อนที่เขียนกลับบ้าน
มีความหมายทุกฉบับเลย.....เพราะมันคือการรอคอย
รอคอย .......การตอบกลับมา
เงินที่ขอมาส่งให้เรียบร้อยแล้วตั้งใจเรียนนะ
ผมเก็บจดหมายไว้ทุกฉบับ ตั้งแต่ ปี 2523
จดหมายเป็นการบันทึกเรื่องราวในอดีตจริงๆนะ เป็นคนที่เขียนจดหมายเยอะมากๆ เพราะต้องมาเรียนในเมืองตั้งแต่อายุ 13 ปี เจอหน้าพ่อกับแม่ปีละ 2 ครั้ง คือปิดเทอม จึงใช้การเขียนจดหมายเวลาคิดถึงพ่อกับแม่ เขียนไปก็น้ำตาไหลไปด้วยความคิดถึง ตอนนี้ก็ยังเก็บไว้พอหยิบมาอ่านก็ประทับใจและอมยิ้มทุกครั้งเวลาอ่านเป็นความทรงจำที่ประทับใจมาก พอวัยรุ่นก็เขียนถึงแฟนแต่เสียดาย...หยิบมาอ่านไม่ได้เพราะแฟนใหม่เผาทิ้งหมด ก็เลยไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับความรัก..อิ อิ