สองสามวันที่ผ่าน ข่าวการถูกข่มขื่นในรถตู้จะมีการแถลงเกือบทุกวัน และไม่รู้ข้อเท็จจริงเป็นอย่างไร ไม่ค่อยได้มีเวลาไปทำข่าวกัน แต่พูดถึงการข่มขื่นแล้วนั้น อดคิดถึงตอนเรียนอยู่กับอาจารย์ท่านหนึ่งที่ว่า.....หากคนเราโดนข่มขื่น (ในความหมายของเขา.........คือถ้าคนถูกบังคับให้ต้องแบกภาระที่เราทำการปฏิเสธไม่ได้) เราก็สามารถแปลงภาระดังกล่าวให้เป็นโอกาส จะปฏิเสธผู้บังคับบัญชาไม่ได้แล้ว ไหนๆก็ๆไหนๆ ไม่ทำก็ไม่ได้ ...............สรุปแล้วต้องทำอย่างเดียว
ในการมองของเขาแล้ว หากเราไม่สามารถปฏิเสธ ก็สามารถทำให้มันเพลินไปในระยะต่อมาให้ได้ เช่นสำหรับอาจารย์ที่สอนฟูลแทม โดยที่ไม่มีวันหยุดอยู่กับครอบครัว หรือไม่สามารถไปช็อปปิ้ง ก็จงเปลี่ยนภาระดังกล่าวว่านั้นคือโอกาสของเรา
ถามว่ามีอาจารย์กี่คนที่สามารถสอนนักศึกษาภาคพิเศษเหมือนเราบ้าง เรามีโอกาสทำความรู้จักกับ เปาะจิๆ อาแบๆ คนใหม่ ที่ไม่ใช่นักศึกษาภาคปกติที่ใส่ยูนิฟอร์มมาเรียน
แต่สามารถสอนโดยใช้ประสบการณือีกแง่หนึ่ง ซึ่งบางทีในการเรียนการสอน เรา(ซึ่งเป็นอาจารย์) ก็สามารถเก็บเกี่ยวประสบการณ์จากเขามากเหมือนกันกัน
สรุปแล้ว การถูกข่มขื่นในบางสิ่งสามารถเพิ่มรสชาติกับชีวิตที่แปลกใหม่ ......OK ?
ไม่มีความเห็น