ฮัดดดดด ชิ้ว!!! เสียง ไอ-จาม ดังสนั่นหวั่นไหว สำนักงานสาธารณสุขอำเภอกะเปอร์ นับครั้งไม่ถ้วน ทั้ง-ทั้งที่ ตั้งใจไว้ว่า วันนี้คงต้องลางานสักหนึ่งวัน เพราะอ่อนเปลีย เพลียแรง ซะเหลือเกิน แต่วันนี้วันนี้ บุคลากรหลายต่อหลายท่าน ไปเที่ยว เอ้ย!! ไปดูงาน ที่จังหวัด ตราด ส่วนท่านสาธาณณสุขอำเภอ ก็ติดประชุมที่ สสจ. - - ในช่วงเช้าเลยเป็นเช้าที่ค่อนข้างเงียบสงบ โอ้..สุขใจยิ่งนัก (อิอิ) มองหาบรรยากาศการทำงานอย่างนี้มาแรมปี เอาหล่ะ! ช่วงบ่าย พี่สมเกียรติ เชิญไปสังเกตการณ์ การประชุมขับเคลื่อนโครงการ TO BE NO.1 ของตำบลม่วงกลวง ที่ทางประธานชมรม (ประชาชนคนธรรมดา) เป็นผู้ดำเนินการเองในพื้นที่ทั้งหมด ผู้เขียนเองแอบชื่นชมอยู่ในใจ และคิดว่า ช่วงบ่ายคงลงพื้นที่ ไปสังเกตการณ์ดีกว่า แต่แล้วก็ต้องไปติดต่อราชการที่โรงพยาบาลกะเปอร์ เรื่องงานสุขภาพจิต เรื่องการเตรียมพร้อมในการจัดประชุมเครือข่าย.. ในวันพรุ่งนี้ พร้อมทั้งเอาเอกสารประกอบหลักฐานการเงิน เพื่อขอนุมัติเบิกจ่ายเงิน.. โครงการยาเสพติด (ทำทุกอย่าง ตั้งแต่เขียนโครงการ-ยัน-ขออนุมัติ เบิกจ่าย)
แต่หลังจากรับประทานอาหารเที่ยงแล้ว จำเป็นต้องทานยา ลดน้ำมูก ไป 1 เม็ด เพราะ เกรงใจคนข้าง-ข้าง และเริ่มสังเกตปริมาณ กระดาษชิชชู ที่ใช้แล้วในตระกร้าถังขยะ.. กองโต พบว่า ตัวเองคงจะไปลงพื้นที่ไม่ไหว และพี่สมเกียรติเองก็คง ไม่อยากแบก (ช้าง) อิอิ กลับ สำนักงาน เลยพลาดโอกาสไปเห็นบรรยากาศการทำงานจริงในพื้นที่มาเล่าสู่กันฟังซะงั้น!! (เสียดาย..จริงๆ)
คิดไว้เหมือนกันว่า ทำไม.. ไม่ลางาน วันนี้ เพราะ ดูสภาพร่างกายแล้วมัน ไม่ไหวจริง-จริง แต่จะทำยังไงได้หล่ะ งานก็มีระยะเวลาที่บีบบังคับ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้อาทิตย์ นึงมีสัก 10 วัน เพราะคิดว่า ถ้าไปเพิ่มจำนวน ชั่วโมงในหนึ่งวันคงไม่ไหว เอาเป็นว่าถ้าเลือกได้ขอเพิ่มจำนวนวันดีกว่า .. เคยนั่งให้คะแนนเล่น-เล่น กับการ " บริหารจัดการ " เวลาของชีวิต ว่าเราใช้เวลาให้คุ้มค่า มากน้อยแค่ไหน ค่าของคะแนนที่ได้ ลดน้อยลงจากสมัยเรียนซะอีก ดูอย่างง่าย-ง่าย ถึงเรียนหนักแค่ไหน ก็ยังมีเวลาไปออกกำลังกาย มีเวลาพักผ่อนดูหนังกับเพื่อน คลายเครียด เฮฮากันไป มองกลับกัน จบมาทำงาน "เวลา" ถูกดูดกลืนไปกับกิจวัตรประจำ(งาน) ซะหมด ไม่ใช่ว่าทำงานทั้ง 24 ชั่วโมง แต่ช่วงเวลาอื่น-อื่น ดูเหมือนแรงกำลังมันจะล้า ลง ยังไงก็ไม่รู้ กลับบ้านไปก็อยากนอน ZZZZ ไม่อยากเที่ยว ไม่อยากทำสวย ไม่อยากแต่งตัว (อันนี้เกี่ยวกันมั้ยเนี๊ยะ) อยากหลับตาพักสมองเพียงอย่างเดียว - -> อยากทำงานให้มีความสุข พอหมดเวลางานก็คือ ช่วงเวลาของตัวเอง อยากให้ชีวิตเป็นแบบนั้น มันจะดูวาดฝันไปรึปล่าว??
ใครมีแนวทาง แนวคิด ดี-ดี เกี่ยวกับการทำงานในระบบราชการ (หรืออื่น-อื่น) ที่ใกล้เคียง ช่วยแชร์ประสบการณ์ หน่อยนะคะ เพราะอยากรู้เหมือนกันว่า เหตุผลใดกันแน่ที่เป็นคำตอบของ บันทึกนี้ที่ว่า...
ทำไม " ไม่ลา??? "
เปิ้ล ตอนนี้เพื่อนต้องรับผิดชอบงานมากขึ้นตามจำนวนอายุราชการที่เพิ่มขึ้น และรับผิดชอบมากขึ้นก็ต้องทำให้ดีขึ้น พัฒนางานมากขึ้น
และถ้าเข้าใจไม่ผิด เปิ้ลก็รับงานใหม่ๆ ด้วยมันจึงเหมือนทุกอย่างมะรุมมะตุ้มในช่วงนี้ไปหมด เห็นใจเพื่อนแต่ จริงๆ แล้วอยากเป็นอะไรที่มากกว่ากำลังใจให้เพื่อนเสมอ คิดว่าถ้างานคงที่อีกสัก 4เดือน เพื่อนคงจัดสรรทุกอย่างได้ลงตัว
เพราะเชื่อว่าเปิ้ลยังใหม่กับหลายๆ งาน เลยต้องเหนื่อยหน่อย อย่าเพิ่งล้าเพราะเป็นแค่การเริ่มต้นยังมีอะไรที่เพื่อนยังต้องพิสูจน์ตัวเอง ไม่ใช่เพื่อให้ใครเห็นแต่เพื่อตัวเพื่อนเองว่าทำได้ดี ไม่แพ้ใคร
สวัสดีค่ะ
เข้าใจว่า คุณไม่ค่อยสบาย เลยทำให้อ่อนล้าไปหน่อย พอร่างกายแข็งแรงดีแล้ว รับรอง จะกลับเป็นคนเดิมอีกค่ะ
ขอให้หายไวๆนะครับ
ชอบประโยชน์นี้จังเลยคะ .. "เพื่อให้ชีวิตและความฝันได้เติบโตอย่างมีชีวิตชีวา"
มีหลักที่เอาไว้เตือนตัวเองอยู่นิดนึงเผื่อ จะเป็นประโยชน์ค่ะ
ว่าแบ่งเวลาในแต่ละวัน ให้เป็น 3 ส่วน
หนึ่ง ทำงาน (หรือ เรียน)
สองทำให้ชีวิตตัวเองมีคุณ ภาพ
และ สาม นอนและพักผ่อนให้พอ
ข้อ หนึ่งและข้อสาม ตรงไปตรงมานะคะ ขอระวังอย่าให้ตาชั่งมันโกง เอียงไปไปทางใด ทางหนึ่งมากเกินไป
ข้อสองเช่น อาบน้ำ ล้างหน้าแปรงฟัน ซักผ้า
ห้า ส บ้าน ที่อยู่อาศัยและอะไรก็ตามที่ทำให้ชีวิตดีๆทั้งหมด คุยกับเพื่อน ทำอะไรในสิ่งที่ชอบ เที่ยว เล่น
เป็นสิ่งที่พยายาม ทำอยู่
ฝากน้อง
สำหรับ หลักการแบ่งเวลาในแต่ละวัน ให้เป็น 3 ส่วนมากเลยนะคะ