ทำไม " ไม่ลา??? "


ตั้งใจไว้ว่า วันนี้คงต้องลางานสักหนึ่งวัน

               ฮัดดดดด ชิ้ว!!! เสียง ไอ-จาม ดังสนั่นหวั่นไหว สำนักงานสาธารณสุขอำเภอกะเปอร์ นับครั้งไม่ถ้วน ทั้ง-ทั้งที่ ตั้งใจไว้ว่า วันนี้คงต้องลางานสักหนึ่งวัน เพราะอ่อนเปลีย เพลียแรง ซะเหลือเกิน แต่วันนี้วันนี้ บุคลากรหลายต่อหลายท่าน ไปเที่ยว เอ้ย!! ไปดูงาน ที่จังหวัด ตราด ส่วนท่านสาธาณณสุขอำเภอ ก็ติดประชุมที่ สสจ. - - ในช่วงเช้าเลยเป็นเช้าที่ค่อนข้างเงียบสงบ โอ้..สุขใจยิ่งนัก (อิอิ) มองหาบรรยากาศการทำงานอย่างนี้มาแรมปี เอาหล่ะ! ช่วงบ่าย พี่สมเกียรติ เชิญไปสังเกตการณ์ การประชุมขับเคลื่อนโครงการ TO BE NO.1 ของตำบลม่วงกลวง ที่ทางประธานชมรม (ประชาชนคนธรรมดา) เป็นผู้ดำเนินการเองในพื้นที่ทั้งหมด ผู้เขียนเองแอบชื่นชมอยู่ในใจ และคิดว่า ช่วงบ่ายคงลงพื้นที่ ไปสังเกตการณ์ดีกว่า แต่แล้วก็ต้องไปติดต่อราชการที่โรงพยาบาลกะเปอร์ เรื่องงานสุขภาพจิต เรื่องการเตรียมพร้อมในการจัดประชุมเครือข่าย..  ในวันพรุ่งนี้ พร้อมทั้งเอาเอกสารประกอบหลักฐานการเงิน เพื่อขอนุมัติเบิกจ่ายเงิน.. โครงการยาเสพติด (ทำทุกอย่าง ตั้งแต่เขียนโครงการ-ยัน-ขออนุมัติ เบิกจ่าย) 

               แต่หลังจากรับประทานอาหารเที่ยงแล้ว จำเป็นต้องทานยา ลดน้ำมูก ไป 1 เม็ด เพราะ เกรงใจคนข้าง-ข้าง และเริ่มสังเกตปริมาณ กระดาษชิชชู ที่ใช้แล้วในตระกร้าถังขยะ.. กองโต พบว่า ตัวเองคงจะไปลงพื้นที่ไม่ไหว และพี่สมเกียรติเองก็คง ไม่อยากแบก (ช้าง) อิอิ กลับ สำนักงาน เลยพลาดโอกาสไปเห็นบรรยากาศการทำงานจริงในพื้นที่มาเล่าสู่กันฟังซะงั้น!! (เสียดาย..จริงๆ)

               คิดไว้เหมือนกันว่า ทำไม.. ไม่ลางาน วันนี้ เพราะ ดูสภาพร่างกายแล้วมัน ไม่ไหวจริง-จริง แต่จะทำยังไงได้หล่ะ งานก็มีระยะเวลาที่บีบบังคับ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้อาทิตย์ นึงมีสัก 10 วัน เพราะคิดว่า ถ้าไปเพิ่มจำนวน ชั่วโมงในหนึ่งวันคงไม่ไหว เอาเป็นว่าถ้าเลือกได้ขอเพิ่มจำนวนวันดีกว่า .. เคยนั่งให้คะแนนเล่น-เล่น กับการ " บริหารจัดการ " เวลาของชีวิต ว่าเราใช้เวลาให้คุ้มค่า มากน้อยแค่ไหน ค่าของคะแนนที่ได้ ลดน้อยลงจากสมัยเรียนซะอีก ดูอย่างง่าย-ง่าย ถึงเรียนหนักแค่ไหน ก็ยังมีเวลาไปออกกำลังกาย มีเวลาพักผ่อนดูหนังกับเพื่อน คลายเครียด เฮฮากันไป มองกลับกัน จบมาทำงาน "เวลา" ถูกดูดกลืนไปกับกิจวัตรประจำ(งาน) ซะหมด ไม่ใช่ว่าทำงานทั้ง 24 ชั่วโมง แต่ช่วงเวลาอื่น-อื่น ดูเหมือนแรงกำลังมันจะล้า ลง ยังไงก็ไม่รู้ กลับบ้านไปก็อยากนอน ZZZZ  ไม่อยากเที่ยว ไม่อยากทำสวย ไม่อยากแต่งตัว (อันนี้เกี่ยวกันมั้ยเนี๊ยะ)  อยากหลับตาพักสมองเพียงอย่างเดียว - -> อยากทำงานให้มีความสุข พอหมดเวลางานก็คือ ช่วงเวลาของตัวเอง อยากให้ชีวิตเป็นแบบนั้น มันจะดูวาดฝันไปรึปล่าว??

               ใครมีแนวทาง แนวคิด ดี-ดี เกี่ยวกับการทำงานในระบบราชการ (หรืออื่น-อื่น) ที่ใกล้เคียง ช่วยแชร์ประสบการณ์ หน่อยนะคะ เพราะอยากรู้เหมือนกันว่า เหตุผลใดกันแน่ที่เป็นคำตอบของ บันทึกนี้ที่ว่า...

                                                                           ทำไม " ไม่ลา??? "

                                                                                   

 

 

คำสำคัญ (Tags): #บ่น
หมายเลขบันทึก: 103053เขียนเมื่อ 13 มิถุนายน 2007 17:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:04 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

เปิ้ล ตอนนี้เพื่อนต้องรับผิดชอบงานมากขึ้นตามจำนวนอายุราชการที่เพิ่มขึ้น และรับผิดชอบมากขึ้นก็ต้องทำให้ดีขึ้น พัฒนางานมากขึ้น

และถ้าเข้าใจไม่ผิด เปิ้ลก็รับงานใหม่ๆ ด้วยมันจึงเหมือนทุกอย่างมะรุมมะตุ้มในช่วงนี้ไปหมด เห็นใจเพื่อนแต่ จริงๆ แล้วอยากเป็นอะไรที่มากกว่ากำลังใจให้เพื่อนเสมอ คิดว่าถ้างานคงที่อีกสัก 4เดือน เพื่อนคงจัดสรรทุกอย่างได้ลงตัว

เพราะเชื่อว่าเปิ้ลยังใหม่กับหลายๆ งาน เลยต้องเหนื่อยหน่อย อย่าเพิ่งล้าเพราะเป็นแค่การเริ่มต้นยังมีอะไรที่เพื่อนยังต้องพิสูจน์ตัวเอง ไม่ใช่เพื่อให้ใครเห็นแต่เพื่อตัวเพื่อนเองว่าทำได้ดี ไม่แพ้ใคร

  • ดีใจ+ปลื้มใจ สุด-สุด ที่ได้รับกำลังใจจากเพื่อนอั้ม
  • มีไม่กี่คนที่อยู่เคียงข้าง แต่เป็นไม่กี่คนที่เข้าใจ มันต่างกันนะ กับมีคนมากมายอยู่เคียงข้างแต่หาคนที่เข้าใจไม่เจอ
  • ขอบใจเพื่อน จริง-จริง ไว้หายเหนื่อยแล้ว เราค่อยเปรี้ยวกัน อิอิ
  • เหนื่อยบ้างก็พักค่ะ
  • พักแค่ ครึ่งวันหรือหนึ่งวันดีกว่าพักหลายวันแบบนอนซมค่ะ
  • หายไวๆนะคะ
  • ขอบคุณสำหรับเทคนิคการพักผ่อน .. (แบบครึ่งวัน) ท่าจะดีนะคะ เพราะขอแว๊บๆไป ไม่เสียวันลาด้วย อิอิ
  • ยินดีต้อนรับกับมิตรภาพใหม่
  • ตามมาขอบคุณ
  • เปลี่ยนรูปใหม่จำไม่ได้
  • นึกว่าสาวๆๆที่ไหน
  • ขยันทำงานจังเลยครับ

สวัสดีค่ะ

เข้าใจว่า คุณไม่ค่อยสบาย  เลยทำให้อ่อนล้าไปหน่อย พอร่างกายแข็งแรงดีแล้ว รับรอง จะกลับเป็นคนเดิมอีกค่ะ

  • ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ คุณ ขจิต ฝอยทอง 
  • นาน-นาน เปลี่ยนรูปที เผื่อเตติ้ง มันจะดีขึนหน่ะคะ อิอิ

แล้วจะกลับมาสดใส ในวันใหม่ ที่ร่างกายแข็งแรงดี

  • ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจคะ
  • ปีที่ผ่านมายังไม่มีโอกาสได้ลาพักร้อน
  • ตอนนี้ไม่มีโอกาสลาพักฝน
  • ....
  • บ้างบ้างนะครับ  เพื่อให้ชีวิตและความฝันได้เติบโตอย่างมีชีวิตชีวา
  • โลกมีรอยยิ้มเสมอ
  • ชีวิตมีพรุ่งนี้เสมอ
  • เรื่องดี ๆ จะยังมาเยือนเราอย่างไม่รู้จบ

ขอให้หายไวๆนะครับ

ชอบประโยชน์นี้จังเลยคะ .. "เพื่อให้ชีวิตและความฝันได้เติบโตอย่างมีชีวิตชีวา"

  • ยังคงรอวันพรุ่งนี้เสมอ
  • รอเรื่องราวดี ที่มาเยือนเราอย่างไม่รู้จบ
  • ขอบคุณคะ..

มีหลักที่เอาไว้เตือนตัวเองอยู่นิดนึงเผื่อ จะเป็นประโยชน์ค่ะ

ว่าแบ่งเวลาในแต่ละวัน ให้เป็น 3 ส่วน

หนึ่ง ทำงาน (หรือ เรียน)

สองทำให้ชีวิตตัวเองมีคุณ ภาพ

และ สาม นอนและพักผ่อนให้พอ

ข้อ หนึ่งและข้อสาม ตรงไปตรงมานะคะ ขอระวังอย่าให้ตาชั่งมันโกง เอียงไปไปทางใด ทางหนึ่งมากเกินไป

ข้อสองเช่น อาบน้ำ ล้างหน้าแปรงฟัน ซักผ้า

ห้า ส บ้าน ที่อยู่อาศัยและอะไรก็ตามที่ทำให้ชีวิตดีๆทั้งหมด คุยกับเพื่อน ทำอะไรในสิ่งที่ชอบ เที่ยว เล่น

เป็นสิ่งที่พยายาม ทำอยู่

ฝากน้อง

P
เอาไว้คิดเล่นๆ ค่ะ เผื่อจะได้ สบายใจที่จะพักเมื่อป่วยมากขึ้น

สำหรับ หลักการแบ่งเวลาในแต่ละวัน ให้เป็น 3 ส่วนมากเลยนะคะ

  • แล้วจะลองนำไปใช้
  • ผลออกมาเป็นอย่างไร จะรายงานให้ทราบ คะ อิอิ
  • มาให้กำลังใจครับ
  • ตอนนี้อาการดีขึ้นมากแล้วนะครับ ยังไงก็ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท