กาลครั้งหนึ่ง ณ บางเจ้าฉ่า ( 1 )

บันทึกเครือข่าย ณ  บางเจ้าฉ่า                                  

วันแรก  :  มิตรภาพและการเดินทาง               

                 “บางเจ้าฉ่า”  ...  ได้ยินชื่อที่นี่มาหลายครั้งแล้ว    แต่ยังไม่มีโอกาสได้ไปเที่ยวเลย   จนกระทั่งเมื่อปลายเดือนพฤษภาคมก็เป็นฤกษ์งามยามดีที่ได้ไปประชุมวิจัยที่บางเจ้าฉ่าจึงได้ไปเที่ยวและไปทำงานในเวลาเดียวกัน    ชีพจรก็เลยลงเท้าอีกครั้ง                 

                  หัวหน้าแก็งค์วิจัยของพวกเรานัดประชุมตัวแทนเครือข่ายทุกภาคทั่วประเทศที่บางเจ้าฉ่า   วันที่  25 – 27  พ.ค.  50     แม้ว่าตอนนั้นจะยังไม่เปิดเทอม   แต่ก่อนที่จะออกเดินทางชีวิตวุ่นวายเล็กน้อย    เพราะว่าใกล้เปิดเทอมแล้วจึงมีกิจกรรมนักศึกษาเก่าและนักศึกษาใหม่จึงเรียงหน้ารอเราอยู่พอสมควร  เป็นต้นว่าวันที่  21 -  23  พ.ค.   จัดโครงการอบรมผู้นำนักศึกษาคณะวิทยาการจัดการ      ที่สวนสนประดิพัทธ์      วันที่  24  พ.ค.  มีสอบสัมภาษณ์นักศึกษารับตรงซึ่งเป็นการคัดเลือกรอบสุดท้ายของคณะฯ  ที่จะรับนักศึกษาใหม่   รอบนี้จึงทั้งคัดและเลือกกันยากเป็นพิเศษ  วันนั้นกว่าจะเสร็จสิ้นกระบวนการต่าง ๆ  ก็ประมาณ  5 โมงเย็น  หลังจากนั้นคณบดีเรียกประชุมหัวหน้าสาขาและผู้ช่วยเพื่อรายงานและรับทราบการคัดเลือกนักศึกษาของแต่ละสาขาวิชา   แต่เราขออนุญาตออกมาก่อนที่จะประชุมเสร็จ    เพราะว่าค่ำคืนนั้นเป็นวัน  D-Day  ดีเดือดที่หัวหน้าสาขาวิชาฯ  นัดนักศึกษาต่อเนื่อง  ( นครปฐม )   มาสอบสารนิพนธ์พร้อมกันหมด   ... หุ  หุ  หุ   ... กว่าจะได้เริ่มสอบก็ประมาณ     5  โมงเย็นและไปเสร็จสิ้นตอน  5   ทุ่ม ...  คืนนั้นพี่แจ้และน้องขวัญโชคดีที่มีข้าวหลามช่วยชีวิตก็เลยอยู่อึดอยู่ทนได้ดึกขนานนั้น   แม้ภารกิจส่วนหนึ่งเสร็จสิ้นไปแล้ว        แต่เราและทีมวิจัยส่วนหนึ่งที่อยู่ฝ่ายกิจการนักศึกษาต้องเตรียมการและวางแผนงานปฐมนิเทศผู้ปกครองและนักศึกษาใหม่ซึ่งจัดในวันที่  28  และ  29  พ.ค.   เป็นงานที่รออยู่หลังจากกลับจากบางเจ้าฉ่าพอดิบพอดี    ชีวิตช่วงนั้นแม้จะไม่สับสน แต่ก็อลหม่านไม่ใช่เล่น                 

             บรรยากาศความสนุกเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่ยังเดินทางไม่ถึงบางเจ้าฉ่า   เพราะโดยตัวแล้วเราเองออกจะดีใจและตื่นเต้นอยู่ไม่น้อยเลยล่ะที่จะได้ไปเที่ยวและได้พบกับคนเก่ง ๆ  จากทั่วทุกภาค    งานนี้รวมพลพรรคคนเก่งหัวใจแกร่ง     คนเยอะเรื่องก็ต้องแยะเป็นธรรมดา    แล้วจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นที่นี่บ้าง  ...               

                ในเมื่อคนเยอะสิ่งแรกที่เห็นได้ชัดเจนอย่างแรกเลย   คือ  ความหลากหลายของการเดินทางมาประชุม เท่าที่สังเกตพบว่ามีอยู่ด้วยกัน  5  กลุ่มใหญ่ ๆ  คือ   กลุ่มแรก       เป็นกลุ่มที่ไปร่วมประชุมสัมมนาเกี่ยวกับการท่องเที่ยวแบบ       พอเพียง  ( อะไรทำนองนี้แหละ )  ที่รัฐสภา   แกนนำกลุ่มนี้คือ  พี่ปอ   บังหมี   แล้วก็มีนักศึกษาท่องเที่ยวและทีมวิจัยบางส่วนร่วมทางมาด้วย  กลุ่มนี้ใช้รถตู้และรถสะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบกของพี่ปอเป็นพาหนะเดินทาง     กลุ่มที่สอง  คือ  กลุ่ม สกว. ( สวนกล้วยวิทยา ) ภาคเหนือหอบหิ้วลิ้นจี่มาให้อร่อยกันถ้วนหน้า   กลุ่มที่สาม   คือ    กลุ่มอาจารย์รุ่นใหม่จากศิลปากรที่ออกเดินทางจากวิทยาเขต ( ทุรกันดาร ) ตั้งแต่ตอนใกล้เที่ยง  แวะกินข้าวกลางวันและมารับเราที่นครปฐม      กลุ่มของพวกเราใช้บริการรถตู้ของพี่นวลเจ้าเก่าซึ่งรู้หน้าและรู้ใจกันแล้ว     กลุ่มที่สี่  คือ  กลุ่มที่นำรถส่วนตัวมาเองมีทั้งรถเก๋งและรถกระบะ  เป็นกลุ่มที่ทยอยกันมาเรื่อย ๆ  ไม่ว่าจะเป็นพี่กบและเด็ก ๆ  ในสังกัดมาถึงเร็วกว่าคนอื่นก็เลยไปตะลุยและตระเวนทัวร์วัดในละแวกนั้นกันจนอิ่มอกอิ่มใจ   สมาชิกในกลุ่มนี้ก็มีพี่อ๋อกับน้องแอ๋ม  / ฝน ( KM )  และที่ตามมาสมบทในวันเสาร์  คือ  พี่พงศากับสองหนุ่มมาดเข้มที่ดูเหมือนจะขรึม   แต่พี่แกยิงมุขกระจายเสียยิ่งกว่าดาวกระจายของนาเดียซะอีก   และกลุ่มสุดท้าย  คือ  กลุ่มตัวแทนจากกระทรวงท่องเที่ยวและกีฬาที่เดินทางมาร่วมวงในวันเสาร์และวันอาทิตย์   ดูท่าแล้วคงมากันหมดสำนักงานเพราะว่ามาทั้งรุ่นเล็กและรุ่นใหญ่เลยล่ะ   ( ฮิ  ฮิ )

                บรรยากาศการพูดคุยทักทายกันในฐานะคนรู้จักที่ไม่ได้เจอกันมานาน   หรือ   การทักทายในฐานะคนที่เพิ่งได้รู้จักกันนั้นทำให้ลานบริเวณศูนย์รวมชุมชนนั้นอบอุ่นจนถึงขั้นร้อน   หลังจากกินข้าวเย็นมื้อแรกด้วยกันเสร็จแล้วพวกเราก็แยกย้ายกันไปเก็บสัมภาระและปฏิบัติภารกิจส่วนตัวกันที่บ้านใครบ้านมัน   ก่อนที่จะมารวมตัวกันเวลา  2    ทุ่ม    พี่อ๋อ     น้องขวัญ    น้องแอ๋ม  และเราได้พักบ้านพี่จอยหรือบ้านคุณยายเภาซึ่งอยู่ใกล้กับที่ประชุมก็เลยเดินไปได้สบาย ๆ  เลยไม่ได้นั่งรถอีแต๋นเหมือนบ้านอื่น ๆ    ... เสียดายจัง ...

                พวกเราได้รู้จักกันเกือบจะเป็นทางการอีกครั้งในห้องประชุมขนาดกะทัดรัดซึ่งดูคับไปถนัดตา   เมื่อพวกเราจากทั่วทุกภาคมากระจุกตัวอยู่ด้วยกัน   เวลาเกือบ 2  ชั่วโมงเป็นช่วงเวลาที่พวกเราได้แนะนำที่ไปที่มาของตัวเองและได้ฟังความคิดของสมาชิกผู้ร่วมสร้างเครือข่าย    เวลาล่วงเลยไปเกือบ ๆ  4     ทุ่ม    ร่างกายของแต่ละคนก็แสดงอาการอ่อนเพลียและฉายแววง่วงนอนออกมาทีละคนสองคน  พอได้เวลาอันสมควรแล้วประธานก็ปิดประชุม ...ตอน 4 ทุ่มกว่า ๆ   

วันแรกที่บางเจ้าฉ่า ... สิ่งที่ประทับใจเรา  คือ  การได้พบตัวแทนเครือข่ายภาคใต้อย่าง  “บังหมี”  เพราะก่อนหน้านั้นได้ติดต่อกันทางโทรศัพท์  ก็นึกภาพไม่ออกว่าบังหมีจะรูปร่างหน้าตาเป็นยังไง      ผู้ชายที่พูดเสียงนุ่ม ๆ  เนิ่ม ๆ    ไม่นึกเลยว่าจะไว้หนวด   ผิวเข้ม   และหุ่นก็น้อง ๆ หมีเลยล่ะ ( ฮิ  ๆๆๆ  ล้อเล่น )   ส่วนอีกคนที่ประทับใจก็คือตัวแทนเครือข่ายภาคกลาง อย่าง “พี่กบ”   คนนี้ประทับใจตั้งแต่ออกรายการร่วมกับปู่เย็น   ได้เจอครั้งแรกที่บ้านพุเข็ม   และได้มาเจออีกครั้งที่นี่ก็ยังคงประทับใจ   และชื่นชอบวิธีคิด    ดู ๆ  แล้วเส้นกั้นระหว่างความบ้าและความอัจฉริยะของพี่แกนั้นอยู่ใกล้กันมากชนิดที่แยกไม่ออกเลยล่ะ  : )

                                    เรื่องราวของเครือข่าย  ณ  บางเจ้าฉ่า   ยังไม่จบนะคะ

                                                                                      โปรดติดตามตอนต่อไป...

    "ประสบการณ์  มิตรภาพ  และความทรงจำเกิดขึ้นเสมอ

เมื่อได้เดินทางไม่ว่าจะไปที่ไหน หรือจะไปด้วยเหตุผลใดก็ตาม"

[บุ้ง ชุมชน]

สวัสดีค่ะอาจารย์

หนูบังเอินผ่านมาเจอ

ไปเที่ยวไหนนี่ปิดเทอมแบบนี้

เลยแวะทักทายค่ะ

สบายดีไหมค่ะ

รักษาสุขภาพนะคะ

อากาศเปลี่ยนบ่อยๆๆๆ

บายๆๆ