ดีใจที่มีวันนี้...คงไม่ใช่แค่เสียงเพลงดีใจที่มีวันนี้ใน Blog ของท่านครูบาสุทธินันท์เท่านั้นนะครับ...แต่เป็นการดีใจที่ได้พบกับพันธมิตรทางวิชาการสายพันธุ์แท้อย่างเช่นบริษัทในเครือซิเมนต์ไทยอย่างบอกไม่ถูก ที่ได้พาทีมงานในบริษัทในเครือกว่า 25 คน มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่มหาชีวาลัยอีกครั้งหนึ่ง หลังจากที่หายไปเกือบเดือน
พันธมิตรทางวิชาการกับการเสริมสร้างการทำงานที่ได้ผล การสร้างพันธมิตรทางวิชาการเพื่อช่วยเสริมกระบวนการทำงานของมหาชีวาลัยอีสาน เป็นยุทธศาสตร์ที่เรานำมาใช้ในการทำงาน และมักจะประสบผลสำเร็จด้วยดีเสมอมา ในฐานะอาคันตุกะที่ได้เสียสละเวลาเดินทางมาจากแดนไกล ไม่ว่าจะมาจากจังหวัดนครปฐม สระบุรี จึงได้เชิญท่าน ผอ.ดร.ศักดิ์พงษ์ หอมหวน ในฐานะที่เป็นหนึ่งในพันธมิตรทางวิชาการได้มาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เพราะครั้นเราจะบอกเองว่าพันธมิตรทางวิชาการดีอย่างนั้นอย่างนี้ มันจะออกอาการเขินนั่นซิครับ....
จากนั้นท่าน ดร.ศักดิ์พงษ์ ได้เริ่มร่ายยาวถึงผลที่เกิดขึ้นจากการสร้างพันธมิตรทางวิชาการกับมหาชีวาลัยอีสาน และหน่วยงานอื่นๆ ว่า เมื่อเราเริ่มเปิดตัวและมีพันธมิตรแล้วเราสามารถทำงานได้คล่องตัวมากยิ่งขึ้น ไม่ต้องไปยึดติดที่กรอบ ซึ่งมันจะเป็นตัวมาครอบแนวคิดของเรา แต่เราทำงานอย่างมีเป้าหมาย สุดท้ายเมื่อเรานึกอะไรไม่ออก หรือเราขาดอะไรพันธมิตรทางวิชาการก็จะมาช่วยเติมเต็มให้เรา ซึ่งนับว่าเป็นการเกื้อกูลซึ่งกันและกันได้อย่างดี
อย่างไรก็ตามในการทำงานของมหาชีวาลัยอีสานเรายังต้องมียุทธศาสตร์อีกสองตัว คือ การทำงานอิงระบบ และการจัดการความรู้แบบธรรมชาติ (KM ธรรมชาติ) ซึ่งเมื่อเราขับเคลื่อนยุทธศาสตร์ทั้งสามตัวนี้ให้เป็นไปอย่างธรรมชาติแล้วก็จะเกิดผลสัมฤทธิ์อย่างมีพลังและน่าทึ่งเลยทีเดียว...
ขอบคุณครับ
อุทัย อันพิมพ์
11 มิถุนายน 2550
ขอบคุณมากครับอาจารย์หนิง และอาจารย์ขจิต
พันธมิตรที่มาในครั้งนี้ ทุกคนเป็นคนดี มีความเป็นกันเองครับ แต่น่าเสียดายที่มีสุภาพสตรีสาวสาวมาเพียงท่านเดียวครับอาจารย์ขจิต
ดีเนอะ อยากมีบ้าง
รออ่านต่อค่ะ